Bahar gelir tomurcuðunda meyvenin,
Çið düþer soðuk gecelerinde.
Nefes nefes çeker içine toprak.
Kokusuna sarar damlalarý.
Ve o anlarda yeþeririm yeniden çocukluðuma.
Ardarda dizerim bir ben , bir umut,
Göz göz olur sevmeler kalbimde.
Sevgi verir hikaye alýrým.
Çakýl taþlarý doldururum avuçlarýma ,
Bir bir atarým ardým sýra.
Ben büyümedim , büyüyemem de ,
Büyürken insan yalnýzlýðý da baþlatýr.
Oysa ömür kýsadýr , anlamak da güç.
Sýcaðý sýcaðýna farkedilmez eksildiði.
Dilek olur, umut olur tekrar yaþanacaðý.
Oysa yaþanmaz gelip geçerken aðýr aðýr.
Yüreðin yalnýzlýðýnda hissedilir eksikliði.
Ýþte o zaman ben olurum birden ömür,
Gülümserim yaþanacak ne olursa olsun hayatta.
Ardýmda kalanlar sadece acý ve hüzün.
Adýmlarým hýzlanýr gözlerimde cin bir bakýþ,
Tutarým eteklerinden hayatýn ,
Ve bir saða bir sola savrulurken ,
Daha bir çocuk olurum bu yaramaz dünyada.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.