dilimdeki yeminli bütün intiharlarý gözlerinde kan çeþmeleri uyansýn diye býraktým sana kirpiklerini söndür bana
gidiþime bakarken arkamdan sol yanýn ve çýðlýklar boðulurken aklýmýn kertesinde gururlu bir anlamla bakmadým ardýma kuruyan dal misal öl diye bana
zaman kudurmuþ bir veba gibi asýlýnca boynuna anlayacaksýn o an yabancý dönmeyeceðimi sana bir daha bakýþlarýný bir ikindi gölgesine göm ve gözlerimi ört üzerine adamlýðýný aðlatma
çok söz bildiðimi bilirsin ya sana hiçbir þey söylemediðim kadar çok hem de bir adamý öldüren en güzel þey nedir bilir (mi)sin bir kadýnýn gömmesidir onu buz gibi k/esen bakýþlarýnda
bütün caddelere iz býraktým kaçarken þehrinden en çok sözlerimi ýslattým boðul diye arkamda o yüzden aðzýmý sana hiç açmadým gözlerimi kapadým yine uzunca anla denizimde yol arama
yüzüm yalýn çýplak bir resim gibi uzasýn önünde yaksýn yüzünü dokunan her ýþýk rengi kaldýrýmlarda aþk kokusu büyüsün birde her sokak lambasý uyanýnca ben gibi üstüne biraz leylak biraz gül dokunsun susuz tenine birde ellerin güz çeperinde ölünce özleyipte anma beni dudaklarýnda
ýssýz bir ölüm yutarken pencereden seni günlerden bile kaçacaksýn o ýþýk gibi boþ ver sen dünde yazýlmýþ hikâyeleri aldýrma aþk öldürmez nasýlsa ve aðlamayan adamlarý Eylül de sevmez bilirsin ya
...
MHD
hayateylülyirmibeþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehtap Yıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.