KÖR KUYU...!

Her insan;
Sabrederek sindirir HAYAT’I
Damla damla..!
Bir zaman
...Körebe oynarsýn hayat’la sobeleþirsin,
O hep mýzýkçýlýk eder aslýnda,
Hep hile yapar,,
Sen saf dürüstlük oynarsýn,
Sanki hayatýn çok umurunda...
Hakem hep hayatýn yanýnda,,
Taraf tuttuðunu bilirsin,,
Hep iki’ ye bir oynarsýn..
Haliyle YENÝLÝRSÝN,
Kaybedersin...!

Ne o þaþýrdýnmý..?
Kazancaðýnýmý sandýn tek baþýna...!
Kendi duracaðý duraða gelmiþtir hayat,
Bir elveda yý bile çok görür sana..
Ýçine sindiremezsin,,
Bir yerlere çeker gidersin,
Kaçmalarý gizlenmeleri kurtuluþ bellersin.!

Bir gün tek baþýna oynadýðýný farkedersin,
Yalnýzlýk iþlemiþtir ruhuna,
..Silgisi yoktur hayatýn,
Eskimiþ sararmýþ
Hikaye kitaplarýný karýþtýrma,,
Okuyamazsýn,
Yeniden de yazmazsýn..!
Silemezsin...
Sayfalarýný yýrtýp atamazsýn..
Alýn yazýsýdýr bu,Ancak yaþarsýn.
Ve,
Uzaklara dalýp gider gözlerin hep,
Bir nokltaya takýlýp kalýrsýn,
Kör kuyudur düþtüðün yer,
Çýrpýnýrsýn çýrpýnýrsýn,
Çýrpýndýkça batarsýn...!
Battýkça HAYAT’ýn kahpeliðine
Ýçine sinmesede,,
Alýþýrsýn...!!

01 Eylül 2012
00.23
iSTANBUL
Sosyal Medyada Paylaşın: