Bütün gelenler gider zannetme ki can baki
Yolcusunu uðurlar hancý gider han baki
Kâr etmezse nasihat var kendini san baki
Demir, kaðýt demeden daim put yapar insan
Putu cebinde taþýr bir ömür tapar insan
Fani bilir herkesi nefsini baki tanýr
Yere göðe sýðdýrmaz cihana sultan sanýr
Uçuk hayaller kurup kurduðuna inanýr
Þeytan mihmandar olur doðrudan sapar insan
Bazý güneþ bazý taþ ateþe tapar insan
Kat kat semer vurdurur kuþ tüyüdür yük bile
Ne engeller aþýlýr göz kýrpan istikbale
Haysiyetler tarumar küçücük bir ikbale
Hesap ederek hemi, hem apar topar insan
Ucunda kaz görünce tavuða tapar insan
Çizer dostun üstünü hasmýndan varsa çýkar
Bir menfaat uðruna belki bin gönül yýkar
Gizlemeye ne hacet aleni ve aþikar
Dostuna düþman olur, düþmana siper insan
Arslan olsa gün gelir sýrtlana tapar insan
Daim peþinden koþar koskocaman bir hiçin
Yakasýndan çeksem de sorsam neden ve niçin
Kimselere kalmayan fani bir yalan için
Bin bir takla atarak el etek öper insan
Koltuðundan üstteki koltuða tapar insan
ayhan çoban