Mösyö Aramis ve Carlotta

bin yedi yüz kýrk sekiz...


’merhaba Mösyö’ dedi genç,kývrýmlý kýz!
ellerinde katedral kýrmýzýsý þaraplarýyla...
ve titreyen sesi dökülmeye devam etti ince
dudaklarýndan,ürküten bir ihtiþamla
’gökyüzü ne kadar da kalabalýk bugün’
’cehennemdeki tüm arsalarý ben aldým (*)’ dedi.
sen hurilerine akýt içindeki derinsiz sularý yalnýz...
en dibinde cehennemin ya da yedi kat yabancýsý cennetin
(...)
ne fark eder kimliðinde ne yazdýðý,masum deðilsin!

merhaba Mösyö!
bugün çalýnan kurabiyelerimin hesabýný kuþlardan
soracaðým...

uzak ve silikti kuþlar yine de, yangýn gibi...
ve her yanýnda cehennemden çalýnmýþ ateþ çýðlýklarý...

sahi senin adýn neydi?
hangi gece düþmüþtün tenime?

benim adým Carlotta!
Ufacýk ve kadýnsý…
Tanrýya kurban edilmiþ bir bakire!
Çarmýha gerilmiþ genç bir kutsalým ben
Sana ’en’lerinden daha yakýn
Ve cennetin soysuz yalanlarýný getirdim
Sen de suçlusun en az kuþlar kadar!

Dedi.

Carlotta! Benim minik kelebeðim.
Taze teninde heveslenen hücrelerim kadar ýslak mýsýn?
Ve cesur musun en az yalanlarýmýz kadar?

Acýlarla kadýn olmuþ bir masum…
Tanrýlarýn akan yalnýzlýðýna biat.

Carlotta!
Benim minik bakirem.

Söz veriyorum yalnýz seni hatýrlayacaðým öldüðümde!








* Dünyadaki ilk Hristiyan devrimci din adamý Martin Luther anýsýna

( Bu cümle ve rumuzum dolayýsýyla yanlýþ bir fikre kapýlma sevgili güzel insan)

Sosyal Medyada Paylaşın: