Biz, O güleç çocuklar deðiliz. Devrildik, Yýkýldý hayallerimiz.
Yetiþsek, güldük. Henüz fidanken, körpe, Beyhude bir tokatla Serildik, sere serpe. Boy vermedi filizimiz.
Büyüdük; Çalý çýrpý gibi, Çarpýk çurpuk. Bütün iþlerimiz, Kendimiz gibi, Yamuk yumuk. El verdiðimiz Ýflah olmadý. Tükendi ümidimiz.
Olamadýk, misâl; Bayrakta al, Çiçekte bal, Aðaçta dal, Gül, bahçede, Tarlada erik, Daðlarda yörük, Saf yürekli Türk, Bir taþ, derede, Denizde kale, Bir baltaya sap, Her hâl ü kârda Hâlimiz harap. Derme çatma evlerde Heba oldu gençliðimiz.
Ayrýlýk vakti... Tik tak... Biz de isterdik elbet, Arkamýzdan þen þakrak Nesiller býrakarak Sizlere veda etmek. Olmadý, Düzen yine þaþmadý. Yetiþtiremedik, Yetmedi vademiz.
Kim miyiz? Herhangi adamlar iþte. Aþkta, sevgide, dövüþte, Beceriksiz. Her þeye raðmen, yine de, Biliniz, Ýyi çocuklarýz biz.
30.08.2012 Yumurtalýk/ADANA
Sosyal Medyada Paylaşın:
agahsafa Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.