Usulca gözlerimi kapatýp Düþüncenin derin sularýna dalýyorum Ýçimden kirlenmeden kalan tek þeye Hayallerime Kendimi akýþýna býrakarak Baþlýyorum içsel yolculuðuma
Gerçekleþmeyeceðini bilsem de Hayallerimin peþini býrakmadan yürüyorum kalbime Hayallerimden en iyi rehberdir yönüme
Yol giderken bir anda kaybolduðumun hissine kapýlýyorum Ama bu mümkün deðil Kaybolmaz ki insan kendi içinde Sonra kendimden habersiz üyük bir denize açýlýyorum Okyanus da olabilir bu Hiç okyanus görmedim, bilmiyorum
Soldaki ahþap tabelaya takýlýyor gözüm Bilinçaltým benim için koymuþ olsa gerek “tuttuðun gözyaþlarýnýn iç denizine hoþ geldin” Bir zamanlar akýtamadýðým sularda þimdi boðuluyorum
ve sonra; Gözümün kenarýndan kayan bir damlanýn ýslaklýðýyla Aðlamanýn da güzel olduðunu farz ederek Geri dönüyorum can dünyama
Sosyal Medyada Paylaşın:
tugbae Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.