sarıkamışın dağları

öncesi sonrasý
ardýna bakmadan
düþtüðüm bu yolda
ne varsa vazgeçtim..

hayatta
kaybetmekte var
hesapsýz, plansýz, doyasýya

kazanmak,
bir ömür çaresiz
sarmalýnda hýrslarýn,
doksan bin kiþinin
donduðu bu daðlar..

bu dar yollarda
böylesi sýkýþtýðýmýz
çarklarýn arasýnda
ne var?
bizi bizden alan

acýlara uzaklardan bakmak
neden böyle sýcaktýr..
oysa ne varsa
kaderinde, hayat
kucaklamaktýr..

savrulduðumuz sohbetlere...
ardýndan gelen
çaylarýn demlendiði
bir güz mevsiminde
dökülüyor yapraklar iþte..

dilimin ucunda
dönemediðim virajlar

aðzý sigara kokulu gecelerde
yýldýzlardan atladýðým
ancak hiç tutamadýðým
bir þeyler var...

ümitlerin
tek tek üfleyip ýþýðýný
bir mum yaktým,
ucunda ruhum sönüyor
sanki bu akþam...
bu akþam
yine yalnýzým...

neden diye sorma sakýn
bu kaf daðlarýnýn ardý boþ...
senin ulaþmak dediðin
bu sýra daðlarda
kaybetmeden,
bu çorak daðlarda
kaybolmadan,
imkansýz...

30.08.2012


Sosyal Medyada Paylaşın: