Gökyüzünün Kayboluşu...

sensiz
karanlýk gecelerim hep soðuk olur
buz tutar içim
üþütür beni.

hani
kurþun deðer acý duymazsýn
yürek paralar seni
ýssýz geceleri yalnýzken
dost tutarsýn yýldýzlarý.

duvarda durur gölgem
kurumuþ söðüt dalýyým.

söz vurur can yakar
bazen dil susar göz konuþur
ölümden beter eder ayrýlýk.

yaðmur sonrasý kurumuþ yaprak
döker gözyaþý
baðrýmda kalýr izi
geceler yine karanlýk
üstümü örtsede yýldýzlar
ansýzýn ayrýlýklar acýtýr içimi.

birdenbire kayboldu gökyüzünün maviliði
karýþtý bulutlar birbirine
gecenin yalnýzlýðý üþütüyor beni.

içten söylenen söz
bir bakmýþsýn boþluða iter
iþte o zaman hesapsýz doðar güneþ
içten içe boðar seni...
Hüseyin YANMAZ
30/08/2012














Sosyal Medyada Paylaşın: