AYIN KARANLIK YÜZÜ
Sana
Ayýn karanlýk
Yüzünden sesleniyorum
Sen biliyor musun?
Ayýn karanlýk yüzünü?
Nereden bileceksin?
Gördün mü hiç, ayýn karanlýk yüzünü?
Kalbimin köþesindedir
Orada bencilliðimin aðacý vardýr
Meyveleri, acýmsý, ekþi ve zehirlidir
Yapraklarýnýn rengi yoktur
Kökleri dal budak salmýþtýr
Dallarý ise, çok mu çok gariptir
Nereye uzanacaðý belli deðildir
Görünen yüzüm
Ayýn görünen yüzüdür
Karanlýk yüzümün arkasýdýr
Sen, hep onu görürsün
Anlamlar vererek seyredersin
Sen benim
Görünen yüzüme bakarsýn
Bense sana
Karanlýk yüzümden bakarým
Seninle karanlýk yüzümle konuþurum
Beni anlayabiliyor musun?
Anlamak için, karanlýk yüzümü görmelisin
Benim karanlýk yüzümü hesap etmelisin
Karanlýk yüzümü ah bir bilsen
Dayanýlmazdýr, tartýþýlmazdýr
Kaynaðýnda nefret, kin, hýnç vardýr
Oradaki putlarýmsa sayýsýzdýr
Bencilliðimin her açýlýmý putlaþmýþtýr
Her yere, her þekilde dikilir
Özü bencilliðim, dýþý þekildir
Anlayabiliyor musun?
Gücümle iktidar olurum
Kurallarýmla tepende dururum
Þimdi sen beni bu halimle
Kendine kabul ediyor musun?
Bana duyacaðýn
Sevginle, saygýnla
Kalbimdeki aðacý yok edebilir misin?
Karanlýk yüzümü ýþýðýnla aydýnlatabilir misin?
Doðrusu ben olsam yapamam
Dayanýlmazlýðýna dayanamam
Tartýþýlmazlýðýnla yarýþamam
Ama eðer sen yapabilirsen
Seni asla kalbimden silemem
04.09.2008 - Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.