ÇOBAN ÇEŞMESİ

Yýllar yýlý þu yamacýn döþünden
Ýncecik akardý, Çoban Çeþmesi.
Gelen geçen ayrýlmazdý baþýndan
Yolculara yardý Çoban Çeþmesi.

Bir garip çobandan almýþ adýný
Kýp-kýzýl topraklar vermiþ tadýný.
Tarlada calýþan yorgun kadýný
Suyla kandýrýrdý Çoban Çeþmesi.

Çobanlar yýkardý üst-baþlarýný
Yosunlar tutmuþtu “diz taþlarý”ný (*)
Bu dertli daðlarýn gözyaþlarýný
Bize veriyordu Çoban Çeþmesi.

Yarpuz, su teresi çýkar bahara
Nilüfer uzardý dal sara sara
Karanlýk çökünce kurbaðalara
Naðmeli bir yerdi Çoban Çeþmesi.

Birgün yolum düþtü, yanýndan geçtim
Hem çok susamýþtým, hem de çok açtým.
Avuç avuç, kana kana su içtim
Seni bana sordu, Çoban Çeþmesi.

Sayatoðlu: Bu çeþmeyi görünce
Ayrýlýðýn haberini verince
Bir ah çektim, taa derinden derince
Akmaz oldu durdu, Çoban Çeþmesi.

Aþýk Yusuf Sayatoðlu
29 Aðustos, 2012. New Jersey
(*) Kaynak sularýndan, ve çeþmelerden eðilip su içerken dizleri koymak için konulan taþlar.
Sosyal Medyada Paylaşın: