Yalnýzlýðýn yok olduðu ýssýz yollarda, Avuç içlerine kondu, edilen dualar. Harcanan zamanlar geri dönerken benleriyle, Ellerine sessizce “yaz” dedi.
Saðlam kalmadý hiçbir inancým, Kýrýlmýþ kelimeler geçti parmaklarýmýn uçlarýndan Susmalar son bir aþký damlattý geceye. Ay ýþýðý sýzýyordu, yýldýzlarýn açtýðý yaralardan Öperken kimsenin dokunmadýðý yerleri bulmak gibiydi gece
Senin bu gecende Benim bu hecemde Bilinmeyen yollarýn kelimelerinde, Kuþlar dolandý ayaklarýmýza Sessizce izledim seni. Yüzünden binlerce þiir geçti. Ben aðlarken bizi birbirimize getiren acýlara Sen býrakýp gittin, Kokunu sararak uykulu bulutlara Sosyal Medyada Paylaşın:
nilay_demirhan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.