Bu yalan dünyada bir gün olsun gülmedim
kime güvendim ise hayal kýrýklýðýna uðradým
hüzünler içinde kaldým her zaman
kaderin böyle yazýlmýþ deyip
teselli ettiler bu günün dönümü aratýyor hep
bu nasýl kader anlayamadým
bu nasýl hayat bilmiyorum
Mutluluk için attýðým her adým
bir uçurum oldu acýyla doldu
her günüm her gecem
artýk her þeye boþ veriyorum
umutlarým tükendi yaþama
hevesim bitti neden yarabbim
neden bu acýlar bu dertler
bu dünyada bir günahkar ben miydim
bilemedim gözlerim yaþlarla doldu
acým dinmedi her zaman yalvardým
Allah’a bir gün güldürmedi,
Ne acý imtihanlara tutuldum yarabbim
sevmek sevilmek hakkým deðil miydi
belkide deðildi bilmiyorum
adýna yaþamak denirse yaþýyorum
galiba ölmedim hala nefes alýp veriyorum
sevgisiz ve umutsuz bir þekilde
yaþadýðýmýz gençlik yalan oldu
yüreðim acý ve kahýrlarla doldu
aradan yýllar geçti yinede
bir gün mutlu olamadým yar
anladým ki hepsi kader kader sevgili
yazan. Ömer karagöz
27.8.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.