Güneşimi Vurdular Anne
Güneþimi vurdular anne.
Karanlýðýn içinde üþüyorum.
Ne olur serumdan kararmýþ
Ellerimi yüreðinle tut.
Ninnilerde akýttýðýn gözyaþlarýnla
Sýcak kollarýnda uyut beni.
Umuda kanatlanmýþ dallarýmý
Büyümeden kýrdýlar anne.
Yüreðim karanlýða mapus olmuþ
Onca acý içinde kücük ellerim solmuþ.
Ne olur dualarýnda büyüt beni anne.
Güneþ ne zaman doðacak hücrelerime ?
Ne zaman korkmadan
Delicesine sarýlacaðým yüreðine ?
Her nefesim sanadýr anne.
Ne olur acýlarýn içinde büyüt beni.
Aðlama anne,
Her gözyaþýn hançer diye girer yüreðime.
Ne olur acýya inat gülümse anne,
Her gülüþün merhemdir derdime.
Gögümden yýldýzlarý çaldýlar anne.
Ne zaman sana cicekler alacaðým ?
Ne zaman ellerini delicesine koklayacaðým ?
Olur da dayanamazsam bu acýya,
Cennete düþen yaðmur damlasý olup
Yüreðimde büyüteceðim seni.
( Bu þiir Ýst. Cerrahpaþa Hast. yatan Görkem bebeðin serum yemekten kararmýþ ellerine ve annesinin aðlamaklý ninnisine yazýlmýþtýr. Tüm hastalarýmýza þifa niyetine bu satýrlar kabul olur... )
24.05.2006 12.38
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.