Tut tutabildiðin kadar ucundan hayatý.
Sarýp sarmala pamuktan yüreðinle.
Kýskanç Sevda gecelerine inat,
Iþýk olup doð haset yüzlere.
Kahýr olup yaðacak kelimelere inat,
Siper et kalan sabýrlarýný da.
Tutuklu mucizelerinde yaþa ve yaþat.
Umutlarla yoður her damlasýný aþkýnýn.
Kurak zamanlarýný hatýrla yüreðinin ,
Dudaklarýnýn hasret kaldýðý sýcaklýðý.
Az mý acýydý yaþanýlanlar geçmiþte.
Þimdi birkaç arsýz yürekle mi huzursuz olup,
Kopacak sanýlýr yaþanýlan sevgi.
Hikayeler anlatýlan hikayeler,
Kaç aþký son buldurur geçmiþler.
Bundan mý korkacak yürek güvende iken ona.
Uyan ! kendine gel boþadýr çabalar.
Birkez güven girdiyse sevgiye,
Ne geçmiþ , ne haset ,
Ne de zamansýz söylenen kelimeler ..
Hiçbiri yýkamaz çelikten saðlam aþkýný.
“Carpe diem” diyorum geçmiþte kalanlara.
Ve Kalp sesi’ nde dem alýrken kadýnlýðýn,
Þimdi kaldýr kadehini bir kez daha hayatýn “þerefine”.
Carpe Diem : Aný yaþa..
Diyem iþte :)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.