KUTUPLAŞAN İNSANLIK

zor gülüyorum
insanlýðým ölüyor

hayata attýðým her bakýþ
feryat etmeye baþladý.

beþik gibi sallanýyor
bu karanlýk dünya,

ucu görünmeyen
yollara düþmüþ yaþam.

günahla kucaklaþmýþ
nefislerin çýrpýnýþý var
ötelerden seslenen,

koþullar yoksullaþmýþ
aklýn hastalýðý sarmýþ
tüm bedenleri
bitmek bilmeyen hýrsýmýz yüzünden.

boþ inanýþlarýn gölgesinde kirlendi
inandýðýmýz deðerler,
akýntýya kürek çekiyor kader.

temiz hayallere korkular damlýyor
düþünmek nefes almak kesildi
bilgiyi esir ettik açlýðýmýza.

bölünmeler baþladý
üstün gayeler için
büyük düþler emildi
özgürlük tarihe gömüldü.

sahte devrim masallarýnda
bitirildi kahramanlýk
amansýz isteklere boyun eðdi
kutuplaþan insanlýk.

bütün dostluklar tuzaða düþmüþ
bir balýk gibi can çýrpýyor
yaþadýðý çaða,

eskisi gibi yanmýyor merhamet
gönül durmadan
cinayet iþliyor

iradem Tanrýya sýrtýný döndükçe.

cennet kapýsýný çoktan kapattý
aðlayan yüzüme

yarým aðýz itaate
düþtüðüm gün.


AÐLAYAN NÝSAN.
Sosyal Medyada Paylaşın: