ZİNDAN!..

Peþin verdiðim gönül taksitle düþtü derde;
Senden beklenen medet tükendi yanaðýmda…
Depremler yüreðimde depremler ki ardarda;
Dinlesen duyacaktýn son çaðrý dudaðýmda…

Tahammül kanatlanan kuþ misali uçarken;
Çatlayan sabýr taþým lahit oldu gözlerde…
Merhamet isteyecek kelimeler kaçarken;
Býrak gitsin havasý dolanýyor sözlerde…

Evet, yine bugün yine yarýn yine sen;
Çevirdikçe çoðalan bir romanýn sayfasý…
Noktalardan azade virgülümsün yine sen;
Ben dümensiz geminin isyan eden tayfasý…

Kýr, parçala istersen yürekte kalanlarý;
Muhtaçken gözlerinin hercai bakmasýna...
Þarkýlarla beyan et bin yýllýk yalanlarý;
Ve aldýrma hasretin vuslatý yakmasýna…

Yürü yollar yürüsün peþinde adým adým;
Kan damlasýn dilinden medet diye aðlarken…
Son resmin arkasýnda ne adres var ne adým;
Sen gününe gün ekle ben karalar baðlarken…

Kara zindan kapýsý iki dudak arasý;
Açýlsa kurtuluþum kapansa ölümümsün…
Dudaklar vuslat balý göz kalecik karasý;
Unutma göz koyduðum son satýr bölümümsün…

Ali ALTINLI – 29/08/2012
Saat: 01:27

Sosyal Medyada Paylaşın: