HAFİFTEN ÇAPKIN

Gülnur Ateþoðlu


Kaç uçurtma var elinde?
Birini versen diyorum
Söz
Hiç býrakmam ipini.
Eve son vedam olur
Son çýkýþlarým.
Uçarabildiðim kadar
Uçabildiðim kadar
Göklerde
Denizde.
Sahi su üzerinden geçerken batmam deðil mi ?
Bugün , ben ,uçurtmam ve özgürlük.
Ýyi arkadaþ mý olduk þimdi
Üçümüz?
Yorulursam otururum bir yamacýn dibinde
Soluklanýrým geçer.
Hem ,hem yorulmamki ben.
Tüm arkadaþlarým tutsun kuyruðundan uçurtmamýn
Kaçýpta gidemez o zaman
Elele tutuþalým
Ben ipin düðüm yerinden.
Acýrsa benim ellerim
Kanarsa benim ellerim.
Özgürlük sen ne güzel þeymiþsin öyle
Yerin yurdun olmazmýþ derlerdi
Bu yüzden mi zor buluþum .
Öpsem birkere baðlanýrmýyým acaba?
Hafif çapkýnlýk var
Ayaklarým yerden kesik
Nutkum tutuk
Ýçim içimden geçik.
Göklerdeyim iþte !
Meðer ne çok büyütmüþüm yeryüzü seni gözümde
Denizler Okyanusa karýþmýþ
Okyanus bir karýþ.
Bir orman uçsuz bucaksýz
Sadece
Rengarek aðaçlarýn tepeleri.
Allý, morlu,sarýlý beyazlý.
Her çocuðun balonu uçup saklanmýþ orada.
Balonumu görüyorum tanýyorum
Soluk biraz rengi
En son kardeþimin ,annemle babamýn
Adýný yazmýþým üzerine
Kalp içinde...
Bir ok bir uçtan girmiþ bir uçtan çýkmýþ.
O zamandan belliymiþ
Kalpten vuruluþum
Bir yüz var yanlarýnda
Gülümsüyor
Gülümsüyorum
Uçurtmanýn ipini býrakýyorum
Ellerim acýyor
Özgürlük
Sana baðlanýyorum.
Söylemiþtim ya
Ben hafif çapkýn
Çarpýlýyorum.



Sosyal Medyada Paylaşın: