ekmeðim aþým tadým tuzum
ellerindeki al kýnaya tutunduðum
sol yanýmdaki ince sýzým
uykularýmý bölen esrik rüyalarým sen miydin...
gecelerin koynuda
boyun büküp el açýp niyazlarda bulunduðum
rüyasýyla düþüyle avunduðum
yýldýzlardan papatyalardan sorduðum
adýný gökyüzüne yazdýðým hece hece
elalarýný ufkuma gerdiðim geceleri saçlarýna sardýðým
gamzelerinin
gizemli çukurunda bir ömür tükettiðim
sen miydin...
soðuk kara gölgelerden sakladýðým
saçlarýnýn teninin kokusunu irem baðým bilip
nice hülyalara dalýp sabahladýðým
rüyalardan sakladýðým
düþlerde mahpusluðum sen miydin...
martý çýðlýðýnda yüreðimdeki figan
gün batarken gözlerimden göksuya düþen alev
solyanýma düþen amansýz sýzý bir avuç ateþ sen miydin...
Hasan ODABAÞI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.