hadi!
gömün beni
kimsesiz geceler boyu sevinçlerle bezediðim
bu koca daðýn sen olmuþ sarp yamacýna...
gözlerimden düþsün
bir damla hüzün sur vakti gayya çukuruna...
bu dað
bu kasabaya her geldiðimde
kollarýný açýp bana koþan o maðrur dað deðil...
matem urbalarý giymiþ
göðsünü dövüyor hýrçýn dalgalý kara derili deniz
o baþý dik maðrur koca dað bu deðil...
arnavut kaldýrýmlarý
çýkmaz dar sokkaklarý eylül kokar
sokak lambalarý kör bakar...
vakitsiz ölüm bu
ölüyorum vurulduðum yerden
kanýyorum oluk oluk sen akýyorum...
bu kýyý kenti sen kokar
gözlerimin saçaðýndan yüzüme
yorgun hüzünler bulaþýr da göksuya sen kokar...
sensizlik gömüyorum
þimdi boyun bükmüþ gelincik kýyamýnda
koca daðýn eteklerine...
her yýldýza bir gülüþ iliþtirip
taç yapmýþtým zirvesine
avuçlarýmda titreyen aðýz dolusu yakarýþlarla
sen dilemiþtim izbelerinde...
sessiz bir çýðlýk olup düþüyor
kýrýyor sevinçler resmettiðim kelebeðin kanadýný...
rüzgarlara salýyorum içimdeki sessizliði
kahýr yüklü rüzgarlarýn sen yamacýnda ölüyorum þimdi ben...
Hasan ODABAÞI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.