Mavi Yalan

aðaçlarý saymakla bitmez yol
yaðmurun dinlemediði gibi baharý
mutsuzluða bahane gerek
sana raðmen ve senin kadar

sensiz gittim sensizliðe
o mavi yalandý takibinde olduðum
ne olursa olsun
yalnýzca gülüþünü gördüm
ve gülüþün kadar sevdim seni

bu hüzün krallýðý asla bitmeyecek
teninin surlarýnda ihbarlý

sabah griliði
ellerim ayazýna tutsak
gözlerim kuþlar gibi katibi gökyüzünün
býkmak usanmak bilmez bakmaya
kuþ bakýþý yüksekten bakmaya
sensizlik ölümlerine
mavi bir yalandý takibinde olduðum
ölüm
bulutlardan firar yaðmurun
rüsva sensiz kadehi

þimdi yaþadýklarýmýz
bakýþsýz kaldý gözlerin gidince ömrümden
eski bir sokak
içerimde incecik sýzlayan

gidiþin
gidiþinin adýmlarý
ayaklarýn
gözlerimde diken diken
kirpiklerimde iþbaþý yapar her sabah
gidiþin aðlamakla yaðmurlanýr sesimde
puslanýr

seni her andýðýmda efsunlanýr sesim
portakal kokulu bir yaðmur öncesi gibi
yaðmurlu bir geçmiþ olmak arzusu gibi
elleri ceplerinde yalnýzlýðýn
çocuklaþmasý gibi
kaçak ve yasak




kaðan iþçen...




Sosyal Medyada Paylaşın: