Acýlar eskidikçe kabuk baðlar üstleri
Hiçbir acýya dair kýrýþýklýk izi yok yüzünde
Çok mu zaman geçti tanýdýk acýlarý göreli?
Unutmak istemiþsin, unutmuþsun, ya da unutulmuþsun
Hiç kimseye acýmadan gene gideceksin, biliyorum
Al biletini madem ki, bu yolculuk devam etsin…
Aþka her sabah fýrýndan gelmiþ bir un kurabiyesi gibi
taze gözlerle bakmak istiyorum diyerek kolayca gidiyorsun.
Hayat insaný o tatsýz noktaya bu kadar kolay taþýyamamalý!
Seni haklý çýkartabileceðim mazeretlerin olmalý…
Ne olabilir o sevimsiz bahane; kýskançlýk mý, ne?...
yoksa ihanet mi, aðýr sözler mi, iri kin tohumlarý mý?
Ýletiþimsizliðin ve biranýn þiþirdiði gövdeni sýrtlatarak.
nehrin karþý kýyýsýna taþýttýn, hem de tekrar tekrar
sonra da taþýmaktan býktýðýný söylüyorsun o birliktelikleri…
Kimin kimi taþýdýðý sorusunu cevapsýz býrakarak gidiyorsun…
Kimin kimi taþýdýðýnýn anlamý da yok aslýnda,
deðil mi ki, ikiniz de omuz aðrýlarýndan þikayetçisiniz!..
Oysa ayný nehre ayný insan iki kere giremez, ikisi de deðiþir.
Bir bakacaksýn, nehir gibi sen de deðiþiyorsun farkýnda olmadan…
Hayatýn dalgalarý yola birlikte çýktýðýn seni baþka biri yapacak.
Pes etmek istemiyorsun ama, çok yorgunsun, biliyorum.
Kendi sonunu si mgeleyen çarmýhý omuzlarýnda taþýyan Ýsa gibi,
Hayatýndan geriye kalanlarla doldurduðun çuvalý sýrtýnda taþýyorsun.
Yaþlanacaksýn deforme edilmiþ bir bedenle çaresiz
Yýllarca yürüdüðün yalnýzlýðýn yorgunluðu artacak
kýþ ayazlarýnda bir sobaný bile yakamamak koyacak
Düþe kalka ulaþtýðýn noktada iflas edecek her hücren
Direnme iradene raðmen maçý bitireceksin havlu atarak
Yýrtacaksýn biletini, bu mýsradan sonra bu yolculuk bitecek…