Hayat Ağacından Son Bilet...
bir yanlýzlýk sarý verdi bir anda
týpký daðlarýn eteðine düþen sis gibi
kimbilir giderken kalibinde benide götürdü mü
kim bilir içinde neler biriktirip gitti benden
kaçmak istesem bile gölgem her güneþ çýktýðýn da peþimde
bir casus gibi bir görünüyor bir kayboluyor
yanlýzda kalýnmýyor anladým bu sayede
son bahar gelince nasýl da dökülür yapraklar
saymaya baþlasan sayamazsýn
týpký bizler gibi
ne kadar zamanýn geçtiðini anlamasakta
bir gün son bahar bizede gelcek
ve bizde hayat aðacýndan kopup düþeceðiz topraða
herþeyi görüp ama sesisimizi duyuramýcaz en çok sevdiklerimize
ve ozaman anlýcaz ki biz hayat aðacýndan son mektubu atmýþýz mezar taþýmýza
fazla deil iki þey yazýcak orda, bilmem þu tarihte doðdu ve þu tarihte öldü
ozaman anlýcazki hayattayken zamanýn her saniyesi bizim için nekadar önemliymiþ
dönmek isticez, telafi yapmak isticez ama saat dolmuþ,
hayat aðacýndan kalkýmýþ son otobüs, hayatta yaptýklarýmýzla kalýcaz sadece orda
eee ne ekersen onu biçersin demiþler
kaldýki ben bir çok þey yapamadým
mesela aþkýmý son anda haykýrdým sana
keþke hayatta olsam da birkez dokuna bilsem sana
biliyormusun sölemek isteyipte içimde kalan çok þey var
sana yüz yüze bunlarý demeye çekinsemde
elbet bir gün buralarda gezerken bunu okursun
yada rafa kaldýrdýðýn kitaplarý karýþtýrýrken bir kitabýn içinden düþer yere
hani filimlerde hep öle olurya iþte aynen öle
etrafýna hiç baktýn mý siz bu þiiri okuyan sevgili okurlar
ve yazarlar
kaçkez hayatý takip ettiniz kaçkez hayatta birkez kesiþtiniz bir noktada
belki ben yanýlýyorum ama hiç olduðunu tahminde etmiyorum
çünki hayat okadar güzelki sadece yaþama sevincini ve mutluluðunu alýyorz ondan
sokakta gezerken kaç dilenciye raslýyoruz ve az ötede bir tane daha
ben bugün bir yerde oturdum etrafa bakýyordum
bir güvercin yanaþtý yanýma, yerlerdeki týrmatalarý yiyordu
biraz daha bana yaklaþtý ve bir bacaðýnýn kopmuþ oldunu fark ettim
bir ona baktým bir kendime bir de az ötemde oturan biri daha vardý ona
güvercinin ayaðý kopmuþ ama sanki dünyada ondan mutlusu yok
bir güzel yemeni yedi ve az kenarda çukurda su birikintisine gidip bir güzel de su içti
ve uçup gitti belkide yaþama onun gibi baðlanmalýyýz
en ufak zorluklarda hayattan soðumamalýyýz
yoksa zaman geçer ve bir bilette biz alýrýz hayat aðacýndan son otobüse.....
Sevgi ve saygýlarýmla...
yazan : samet KARAOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
gecenin_adı.sen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.