--- AMİN ---
Ýnsan ne kadar büyürse hatalarý da onunla büyüyormuþ derlerdi inanmazdým
Þimdilerde görüyorum ki, anlýyor ve yaþýyorum ki
Büyükler bu seferde doðruyu söylemiþler
Kabullenmemiz bazen içimizi acýtsa da, istemesek de
Geçmiþimde þarkýlar yazdýðým o güneþ þimdilerde ýsýtamýyor bile beni
Ay kapkaranlýk artýk, kendini bile aydýnlatamýyor
Toprak sanki kokusunu yitirmiþ, ektiðim hiçbir fidan yeþermiyor
Ne yüreðimde, ne de evimin o küçük bahçesinde
Artýk tanrýya yalvarýrcasýna gözlerimi güneþe dikiyorum
Alýyorum arkama o ay’ýn beyaz ýþýltýsýný
Ayaklarým topraða emanet ve yalvarýyorum
Artýk bitsin diye bu oyun...
Zamanýn elleri olsun istiyorum artýk
Beni kýsa da olsa alsýn bu günden, bu nefeslerden
Belki duymuyor sesleniþlerimi yaradan bilmiyorum
Ama ben yüreðimden sesleniþlerime devam edeceðim
Aklýmda bir cümle var þimdilerde, kulaklarýmda be yüreðimde çýnlayan
Bir türlü çýnýlarýný silemediðim o kelime, ahh nede çok acýtýyor içimde kalanlarý
"ALLAH BELANI VERSÝN" diyor bir sabah, bir akþam, bir öðlen, bir ikindi
Yüreðime hapsettiðim bana yine, yine ve yine...
Ýçimden amin diyorum sadece, amin
Her duana, her bedduana amin
Bütün isteklerine amin
Þimdi de ben bir istekte bulundum yaradanýmdan, hadi amin desene...
AMÝN...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.