Kendimi Allaha býraktýðýmdan beri
Aþký özlüyorum ey ruh
Baðýþla beni
Mermer taþlar üstüne yazardýk adýmýzý
Kurþungeçirmez sözler uyurken içimizde
Dilimiz paslý bir nehirden geçerdi
Ýçerdik zehri tasvirsiz her gün
Iþýk görmez odalarda
Su diye aðladýðýmýz gök susardý
Yandýðýmýzý bilmezdi kimseler
Hepi topu bir zulüm ederdik
Tahta gemiler çürüyor beynimin haresinde
Rahlemde elleri kanayan melekler aðlak
Su sesinde yücelir kurumuþ aðzým
Aðaç ve insan denk mi soruyorum
Beton þehrin yüzünde daðýlan bu kalbi
Kurtlanmýþ nehirden topluyor iman
Aþk ölüm dalgasý sevdiðim
Yelkensizim batýk gemiler gibi
Cennetten kovulan yalnýz bizdik mi
Küçük aðaçlar eylül taþýyor yüzümüze
Elma kokulu kanatlar rüzgâr çalarken içimizden
Eylül bir ölümdür çoðu zaman
Ve ömürde usanýrmýþ yaþarken öbür bir zaman
Kanýyor bileklerim aðýz boþluðumdan
Tut yüreðimi dudaklarýmdan tut nihan
Yoksa tufana kurban olacaðým inan
Gökyüzüne bir bulut çiziyorum
Bir’i var gibi gibi
Yüzünü kaybediyorum sisli renkler içinde
Aþkýn hu sesi sen mi
Ölümsüzlüðü içtiðim
Hak için
ki
Þimdi g/öksüzüm misli
...