Güzel günler geçirdik seninle Ankara’da Sen orada yaþardýn, ben gelirdim arada Bir oyundur oynadýk, hilesiz beni yendin Herkesinki Ankara, benim Baþkentim sendin
Nasip almak için, bir tatlý bakýþýndan Koþa koþa çýkardým Cinnah’ýn yokuþundan Seni kimse bilmezdi bir tek bendim bilenin Dili olsa konuþsa ah o Atakule’nin
Sakarya’dan Tunalý’ya yürüyerek çýkardýk Havasýný sever ama ayazýndan býkardýk Güven Park’da geceleri ýþýk vururdu çýnara Renk cümbüþü içinde çýkardýk Kýrkpýnar’a
Kuðulu Park’ýn kuðusunu çok defalar çaldýlar Halka çaktýrmadan yenisini aldýlar Her gidiþte yem atar tavrýný kýskanýrdýk Tanýmazdý kýzardýk, ayný kuðu sanýrdýk
Her renkte boyan vardý,sürekli süslenirdin Eleþtirsem bin kýzar,bir sefa üstlenirdin Bir saat makyaj yapma takýntýna þaþardým Sen okula gidince ben atama koþardým
Aslanlýyol baþýnda burnum sýzlardý birden Önderim yürü derdi sanki Anýtkabir’den Gözlerimde yaþ ile aðlayarak yürürdüm Türk’ün Türk’e aþkýný mozaleye sürürdüm
Sýhhiye’den çýkardým,Ulus’da kaybolurdum Trafiðin basitti,ergeç yolu bulurdum Seni bana soranlara her yerini överdim Ama ben daha fazla Batýkent’i severdim
Atatürk Çiftliði’nde ne lezzetler olurdu Arayanlar çoðunlukla beni orda bulurdu Öðrenciler hem cesur, hem sözünün eriydi Aydýnlýk,okullarýn hergün eylem yeriydi
Þehir memur kenti idi çoktu kütüphanesi Þifada ileriydi kentin her hastanesi Hafta sonu eðlence mesaiye kalýrdý Hafta içi onbirde sokaklar boþalýrdý
Gide gele aþýltým topraðýna taþýna Deniz görmek istersem giderdim Gölbaþý’na Çankaya protokol her gün ayrý bir tören Vatansever hislerle kaynardý Keçiören
Meclis’imiz dünyada bir ilki diretirdi Tutuklu vekillerle ülkeyi yönetirdi Seçen hak aramazdý biz böyleyiz doðuþtan Seçilense ne yapsin Silivri’de koðuþtan
Ankara geceleri çýkmazdý sesin Þimdi farklý diyorlar yeni mi bilmem Deli gibi özledim orasý kesin Ama o yari mi, seni mi bilmem..
Siir: Abdullah Aydin Sosyal Medyada Paylaşın:
Aaydın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.