yalnýz yýkýk
kasvetli ve bir o kadar nemli
çetrefilli buz gibi ortam
yokluðunun saati
kaným akýyor
gözyaþlarýmla
çözümsüz çözülemicek
ne aydýnlýk
ne karanlýk
fayda etmiyor artýk
korkulu soðuk
kimsesizlik
tanýksýz zararsýz
sensiz yalnýz çýplak
gidiþine arkadan bakmak
yokluðunda yaþamaya alýþmak
uçurumdan boþluða bir beden atmak
bu acýlara alýþmak
yok bre yokun çaresizliði
zaman ve mekan kavramýný
yitirdim benliðimde
kelimelerin sesi çýkmýyor dilimde
ruhsuz bir beden kaldý elimde
sen benden gittiðinde.......
vkeskin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.