Giderken.....

Gün geceye tutuklu zaman durmaz.
Elde avuçta kalan birkaç kelime dünden.
Ardýna bakýlan bir ömür verimsiz , çorak.
Bugün , ise çoktan baþlamýþ seyr-ü sefere.


Zaman kýrýlgan ve hýzlý geçerken ,
Farkýndalýklar eksik insanlarýmýza dair.
Ölüme beþ kala çan sesindeyken kulaklar,
Hatýrlanýr eksiltilen sevgiler ve hayata dair ne varsa.


Genzi yakar ölüm kokusu ta uzaklarda da olsa.
Burun direði sýzlar gözüne geldikçe sevdikleri.
Ýç çekemez bile yanar bütün beden.
Kahretsin ! diyecek kadar da olmamýþtýr vakit.


Son bir nefes çekesi gelir teninin kokusundan,
Eller saçlarý okþamayý , gül yüze son kez bakmayý.
Ama ardýna bile bakamadan bir gemi gelir limana içi solgun yüzler.
Aðlamaklý olmak ister, oysa kurumuþtur çoktan gözyaþlarý.


Ve , keþkeler için dahi keþkeler düþer dillere.
Son bir kez sarýlmayý arzu etse de yürek,
Ömür dolmuþtur , çok geçtir artýk..!
Sarýlacak tek bir þey vardýr ! o da iki metrelik kumaþ.




Seslendirmesi için Þair Arkadaþým Ümit Erdoðan (Kuntz) ’a teþekkürlerimle...



Sosyal Medyada Paylaşın: