Yýldýzlarý, ayý yakamoza düþürüp, toplardýk çocuk neþelerle denizin köpüðü senin olurdu dalgalarý benim. Kumsalara serilirdik öyle endiþesiz, telaþsýz öyle mutlu ve huzurlu sayardýk deniz minarelerimizi, midyelerimizi. Hiç bir þeyden korkmazdýk Çocukluðumuz baþýmýzda taç sorumsuzluðumuz altýmýzda bir taht. Büyümemek için inat ettikçe boyumuzun uzamasýna ne çok kýzardýk. Büyüdük, birbirimizi kaybettik dostum günlüðüme hep takýldý kaldý ismin anýlarda buluþurduk hasret giderirdik þimdi bu kýrýk iskelede sarýldýk dostum. Ne çok özlemiþim seni ne çok. Sayýsýz arkadaþ bile doldurmadý bendeki yerini dostum. Bak uzun uzun gözlerime seni doya doya ruhuma çekeyim dostum............alev yavuz
Sosyal Medyada Paylaşın:
hayatgülbahçesi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.