Ben susmayý senden öðrendim anne isyaný dillendirmemeyi erdem bellettin hatýrladýn mý ? Acýdýkça caným etime geçirdim sessizce týrnaklarýmý mahzun bakýþlarýmdan bile özgürlüðe susadýðýmý anlamadýn anne Büyüdükçe korkuyu öðrenmeyi aþýladýn kanýma korkudan hiç sesimi yükseltemedim haksýzlýklarda Can düþmanlarým oldu da zaman içinde ciðerimi söker gibi haksýzlýk ettiler masum canýma ben öðrettiðin gibi bir adým ileriye gidemedim cesaretten yana mýhlanýp yüreðimin kuytu köþelerine benden baþkalarýýn acýlarýna da sessiz kaldým anne. Söyle ben þimdi yarýnlarýna bir ülkenin nasýl umut olacaðým anne töre, örf, adet adýna sessiz çoðuluklarýn bir ferdi oldum iþte anne..........alev yavuz
Sosyal Medyada Paylaşın:
hayatgülbahçesi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.