Voltamdaki her adýmda özgür olmayý Vurulan kilitler açýlýnca kuþ gibi uçmayý Her gecenin sabahýnda güneþle uyanmayý Ben kokan anamý özledim...
Demir almýþ gemiler gibi uçsuz bucaksýz okyanuslarý aþmayý Dalýnda yaðmur vurmuþ bir gülü koklamayý Ýçtiðim çayda sarhoþ olup dalgalanmayý Ben rüzgar olup sevdiðime esmeyi özledim...
Yaralý gönlümde fýrtýnalar koparmayý Her yanýmý saran duvarlardan hesap sormayý Kalemimin derdini sayfalarla paylaþmayý Ben sokak lambalarý altýnda yürümeyi özledim!...
Birlik olup gönlümün yaylalarýna göç etmeyi... Tane tane kar olup topraða sarýlmayý Hüzünlenince derdimle dalgalara açýlmayý... TÜRKAN derki özledim geçmiþteki gibi özgür olmayý...
T. AVÞAR... 29.03.1994
Sosyal Medyada Paylaşın:
yavrularının anası Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.