CAMA VURAN DAMLA....
Üstümde beni üþütecek ince bir gece
Paslý kelepçeli ayrýlýðýn kýrýlmýþ penceresi
Soður oda soður sol yaným
Terletirken tortusundaki hatýralar…
Perçemindeki kokuna sürgündü uyku
Sayýklamalý kalýrken yosun tutmuþtu ýslak yastýk
Çürümeye meyilliydi cebimdeki her kelime
Titrerken alevindeki mum sallandý tül perde
Parafin tazeliðindeki mazi d o k u n d u …
Ýlmek ilmek dizildi söylenemeyen sözler
Boðaz kuruluðunda kuraktý iþte sözcükler
Aðýr geldi üst dudak altýndaki diðerinden ayrýlmaya
Kolaya kaçtýðý suskunluklara sarýldý ses
Suskunluðun yankýlarýydý duvarlarý döven
Yokuþlara karþý koþmak kadar zordu bakýþmak
Dik dururken duvarlardaki çakýlý çerçeve
Küflü gözlerlere gizlice çivilendi resimler
Islaklýðýndaki sarnýçlara sýðýndý kirpik
Baþladý tüm þehrin IÞIKLARI bir bir sönmeye
Karanlýðýn þarkýsý mýrýldandý
Ayak izlerinin mirasýna sarýldý sokak
Belki bir daha geçmeyeceksin diye o köþeden
Özlemini fýsýldadý çýkmazýndaki yol
Birazdan yaðmur yaðacak camlarýma
Damlasýný yakalayacaðým avuçlarýmda
Yýldýrýmlar düþerken göðsüme
Mateminde kalacak caddeler
Bir dertli pýnar daha doyacak en azýndan
Sözsüz akarken kendi þýrýltýsýnda
Bir saðanak sel olacak gezindiðimiz yerlerde
Yýkanacak,yapraklar tazelenirken sonbahar
Yaðmur olup kavuþacaðýz kurumuþ topraklarda
Ankara’ya mevsimsiz bir kar yaðdý ve ben üþüdüm
Açýk kalan penceremdeki aðustosta
Titredim üstüne
Seni tazeliðini yaþatmak adýna
Bir damlada gözlerimden verdim
Saksýmda sen niyetine büyüttüðüm açelyaya….
Sakýn korkma seni kurutmayacaðým ince kalan anýlarýmla....