Ona Da Bir Nar
Ýlk üyelik sayfama þifre uymsuzluðu nedeni ile giremediðimden, ikinci bir üyelik açmýþtým. Web, üye bilgisi yenilemeye gittiðinden yeniden þifre oluþturulmasý ile ilk üyelik sayfama girebildim. Bu nedenle ikinci üyelik sayfam geçersiz olacaðýndan, orada 2-3 yýldan beri yayýnlanan (85 adet) þiirleri, bir sayfalýk þiir gibi bir sayfa içinde yayýnlayacaðým. Ola ki bir okur rastlantýlarýna denk gelir.
1-Ona Da Bir Nar
Geçer bugünler çocuk, geçer
Akýl bu þaþar, olacaðý da seçer
Çocuk düþsen de aðýta
Zýlgýtýn de ama üzülme
Verme yareni yâda sarmaða
Önce sarýl kalem ve kâðýda
Sanki büyümüþsün de senden
Ektiði belayý çekiyor derler
Böylece her türden nane, yerler
Ýyiyi kötüden ayýran
Kriterlerimiz sadakatsiz
Ýyi biri, ölenin hatýrýna
Kötü kiþi, belanýn satýrýna
Bilmezine gidiyoruz yatýrýna
Gerçi nesnel doðru bir yönü de var
Ama öznel yansýmazla deden
Ve haram eriði yemiþse eben
Büyüklerinin yaptýklarýdýr hani
Mukadder oluþtan kani
Torun olacakla kamaþýrmýþ diþin
Sonra çamaþýr yýkamakmýþ iþin
Sorumluluðu bilmedikçe gün azara
Yaþananlara bakýlýrsa
Diþ kamaþýr lýðý bom boþ bir münazara
Bir bilmez yolu tutmak
Kendinizidir kendiniz, unutmak
Yad eller od
Yad eller yanmak
Aldatýrlar ihtiyaçtan mahzunu
Ve yad eller, her demle kanmak
Kýyametini mi, tutuþturur da bir nar?
Aþk bölünmedikçe etmedik ki kar
Yoruldum dýþa döndüm
Böylece sana söndüm
Gayrý sen mi yakarsýn beni?
Ben mi yakarým beni?
Bilinmez ki
Ýkisi de olasý
Boþluk böyle dolasý
Yine sararsa yara üstünü zar
Ona da yetiþir bir nar
Ýklim iklim
Saðanak saðanak
Olursa bir de
Bereket bereket
Deli saçmasý
Söylemlerim var
Yapýþtýn bana
Bir öksürük gibi
Bir hýçkýrýk gibi
Kendimden kurtulmak için
Önce senden kurtulmalýyým
Yendikçe hortum
Kolaya gelirdeydi zortum
Gerçi kendimde yoktu korkum
Lakin bin yýldýr zoraydý tortum
Öznel adamýn vicdan yapar lýðý
Görünür terazi baþýna geçince
El çabukluðuyla kapar lýðý
Ne kadar da, sýcaktý
Ayaklarý zalimin
Ya sarýlmasý...
Gök titrek
Yer sarsak
Bunu bilmeyecek neyi vardý alimin
Zaman önde; zaman ben; zaman geri
Al vitesi ileri
Bazen anlamýn sýnýrlanmasýydý zaman
Elbet olurdu hareket
Olmazdý geri dönmeyle bereket.
Kýymeti harbiyeye biner
Yok, mu dersin baþka yolu?
Nadan madem sormaktasýn
Niyedir, tutmaktasýn vites kolu?
Ben hayatýmý yaþarým dersin!
Elbette, gayrýsý ne mümkün
Lakin doðal akýþ duygu olacaðýyla
Bilimse ve saðlayýþlarýn dýþýnda
Toplumda bu olmalýdýr çünkün
Akýl yetmezim
Çömezim
Us tuzaðým
Birlikte yaþarken,
Hayatýný yaþamak mý?
Hayatýný yaþarken,
Birliði koparmak mý?
Nar þerbetim
Hayat suyum
Yaþam içeceðim
Meftunum sana
Günler ar
Günler zar
Ve günler aðýt
Söylemler boþ yüzey üstünde
Sadece bir kâðýt
Bir nefes al
Düþün, kasveti daðýt
Ne farký vardý dünün bugünden?
Düðün salonlarýnda
Dað baþýnda, yar baþýnda, yerde
Ölümler yine ölüm
Aðýtlarsa, çýðlýktan bir feryat
Akýtacak yaþ kalmamýþtý gözünde onun
Hiç olmuyordu mekâný cennetle, sonun
Tek farký varla yoldaþým
Bir tarafýn goygoycusu var
Anlatmada cennetini, cinnetini, masalýný
Birileri çoktan dinlemeye hazýr
Birileri týkamýþ kulaðýný hazin ve nazýr
Karþýtlarý yoktu dününün de, bugünün de
Burun ucu fitil dururken
Uzaða bakýtýyorlardý þaþý
Bu yüzden hiç bir þey yerli yerinde deðildi
Ýster katma yap aþý, bu yükü taþý
Ýster kaþý da kaþý
Hiç bizim olmayaný, maaile
Süreçlerine hâkim olamadýðýnýzla
Kendi yanýlgýlarýný taþýyanýn
Hamasetiyle çatarýz Ýsrail’e
Anladýðýmýzdaysa iþi
Gelmiþ gibi aðrý veririnden azý diþi
Amerikan predatore vururuz niþi
Sonu badire olanýn
Yaþam hakký nadiredir.
Çocuklar elimde öylesine baðýt
Çocuklar elimde bir sýcaklýk
Ve çocuklar buz gibi bir ölü
12.09.2011
Predator: Ýsrail Heronlarýna karþý, Amerikan predatore, insansýz casus uçaðý.
2-Çeke Çek
Vuslatý ip çeke
Ýpi kim çeke
Birinden bir, olmayýnca
Gýrtlak düðüm istemez yakasýný çeke
Dirhem dirhem zar olur ayrýlýðý içeke
Ne dilemmalar kýsmet korken
Nice ki bilirle kalbin sýkýþýr
Bir ucu bað misali
Bir ucu tutuklu yangýn
Sýr vermez arasý
Bir umut kor
Bir yanmak narasý
Her biri bir hüner
Kâh yüzün kararýþla
Kâh nevrin döner
Dýþta koskocaman bir dünya
Üzerinde vuslatýnca
Dað tutuþur, daðlar yol
Her nasýlsa küçük dünyaya
Sýðmýþtý ya
Açýlsa dava
Bir saçýlsa var ya
Gülistan olacak gün ya
Ah sersem yüreðim
Asi olurla vasi
Himmeti kabil
Kendisi nabil
Sular bulanýk ve kara aksa da
Yarýn daha güzel olacak çocuklar
Dünü anlatmaya vakit olmadan hemle
Günü yaþýyor olacaðýnýz demle
16.08.2012
Bayram KAYA
Hem: Bir kimseyi uyarýr.
Bir þeyi açýklar.
Bir anlamý güçlendirmek için; özellikle, zaten, bir de, þurasý da var ki gibi anlamlarýnda kullanýlan bir söz.
Açýklayýcý nitelikte olabilir, ikinci cümleyi birinci cümleye baðlar.
Cümleler arasýnda eþitlik pekiþtirmesi yapabilir.
Nabil: Ok yapan
3-Yolcu
Mücevher
Saklama kabýnda taþýnýr.
Banilik soma avatarýyla;
Þu dünyada vurgun yerle kasýnç (kramp)
Ana gibi cazibeyi seçmek
Batanda dikeni vaz geçmek
Sosyo toplumsa seçen basýnç.
Eli þakakta siper
Aranýr durur tabu
Zeametin belleme þu aný
Ýki kapýlý haný
Sürer iki kapý aralýðý
Yük mü sanýrsýn
Kavuþan vedalardaki daralýðý
Gelinir gidilir sanýlýr kaný
Ölümsüzlüðündür ürem yaný
Aþýk olduðu kadarla düþünür
Düþündüðü kadarla aþýk olur
Ýlgiler üzerine yükseliþle
Seçer eler, eler seçer
Sýk sýk bu caný kaygýyla
Bu caný sevdayla, kendinde geçer
Duygu baþka yakar
Göz, baþka bakar
Akýl baþka çakar
Birikir günahý sevabý
Aðýrlaþýlýr, aðýrlaþýlýr
Bu menzili durak, çekmez olur
Çevre dararýr, sular kararýr
Deðiþirle mazruf zarftan çýkar
Geleceðe zorunlu akar
Yolcu
Gitmek lazým gelmiþse
Kalmak olmaz.
21.06.2012
Bani: Kalýmlý, ölümsüz
Soma: üreme ya da cinsiyet hücreleri dýþýndaki, beden hücreleri olan vücut.
Tabu:olumlu müktesebatlarla sosyo toplumsa seçilim basýncý. Toplumsa özneli toplumsa sözleþme, (otorite gibi, kurucu düzen gibi) çeken çekici kristalize olmuþ nüvenin etrafýndaki devinme sarýmý. Sýnýrlanmýþ bellilikle kesikli, kesikli sýnýrsýz geliþme, dönüþnme ortaya koyduran sosyo toplumsa deðerli ilkeler manzumesi.
4-Kailem
Ah bu þairler
Deli eder beni
Bazen akmaz çeþmede akýþ
Bazen yelkovan kuþlarýna
Kanat
Dimaðým kurusa
Þiire susarým
Rast gele bir harman
Rast gele bir göl
Samanlýða kailem
Yemesi içmesi caba
Ah bu þairler
Ýkna edemezler de beni
Bir gýdýmdýk tatla
Bir gýdýmdýk zehir
Adam mý ölür
Ummana garkken her yeni
Aklým sorsa
Gönlüm susmaz
Nebile’den bir göz
Açýk açýktan
Açýk olmaz bir söz
Hava kapanýr
Pencereler sislenir
Kasvetten her þey pislenir
Kalaylý tastan
Dimaðý pastan
Deryayý içsek
Þiir okuduk deriz
05.05.2012
Bayram KAYA
Nebile: Ýri yarý, bir kadýn adý
5-Körnek
Ne kullarýn gözü açýk
Ne dullarýn sözü seçik
Olur dahi meydan, açýk seçik
Daðýlmak için birliðe
Mehtap günlerim
Asumana kalsýn
Sancýmý tutarým bir ömür
Ha kul elinde ha Azrail alsýn
Adam halk ninnisiyle topluma
Köftesiyle de ciðerime bakýyor.
Yürüyen bir mutfaktým
Taze kokular eþliðinde
Þeytandan bir körnek
Hepsi bir örnek
Yeni zamana yeni seçim
Deli Dumrul iadesi
Bunlarýn ziyadesi
Mart 2012
Bayram Kaya
Körnek: Baþtan kötü niyetle bir araya gelip, yasal oluþlarla görünüp amaca erer ermez daðýlýp kayýp olacak bir oluþma.
Birbirinden hareket yansýmayla, bir anda bir araya gelen, vurucu çarpýcý gruptu oluþmalar.
Çene çalmak için toplanmak. Dedikodu yapmak-gevezelik etmek için konuþmak.
Çömüdüne oturmakla icrayý faaliyete baþlamak. Dizlerini bükerek topuklarý üzerine oturuþla tezgâh açmaktýr.
6-Yaðmur Düþer
Mazin var; Ýnanna, Dumuzi’yle; Ýþtar, Ýsimmud
Tapýnak daðýn, kayýðýyla imler silinmeyecek
Karþýtý olur Nemrut, haberi verilirler Semud
Yerde hale, gökte kaale bakýþýmla bilinecek
Mazin var; Ýnanna, Dumuzi’yle; Ýþtar, Ýsimmud
Yaðmur düþer gönül ateþime
Dað savrulur bahta rüzgâr benim
Hoþ olur gece, gönül eþime
Karanlýk basar, tutulur sobenim
Yaðmur düþer gönül ateþime
Gönül belli etme, kýl teenni
Öksüz yavru kucak mý kor boþta
Kirli, kirde mi kor birbirini
Körler saðýrlar nagahý hoþta
Gönül belli etme, kýl teenni
Sümer derim; Gýlgamýþ, Enuma Eliþ
Þuruppak’ý alacak tufan, Utnapiþtim
Kýzýna daha demiyorken Âdem Zeliþ
Bilmezliðinle, geçmiþ yabancýlaþacak
Sümer derim; Gýlgamýþ, Enuma Eliþ
Ýçin, bir de dýþý var Fesulda
Yaðmur oluklarý dýþý, içte akýtýr
Leylaklar kokuyu dýþa verirken
Gelin böceklerine cazibede bak ýtýr
Ýçin, bir de dýþý var Fesulda
Harran’ýn neþesi akarken, Fýrat’ýn gözlerinde
Ýttifakýn öfkesi, Nuh’u içlerinden attý
Tufan selamý gelecekti Uruffak’ýn sözlerinde
Hikayet edilen devran, gün gelip akþama çattý
Harran’ýn neþesi akarken, Fýrat’ýn gözlerinde
Âdem’i yola koydu, sevgili Muhammed’i akýþla sele
Susuz tarih, beslenmeyle; güç birikti, baraj tuttu
Lakin devran geliþmeyle, geliþmeme arasýný gide gele
Koyamadan üstüne tuðla harç, totemi kýlýþla unuttu
Âdem’i yola koydu, sevgili Muhammed’i akýþla sele
Tarihin de, bir görecesi var
Ýmanýn, dinin, çileden çýkmýþ kinin
Görünür yören bir adla; Ýns, cins, melek, davar
Yaþamla geliþen atanýn, seni insan diye içine katanýn
Tarihin de, bir görecesi var
Cehaletti devran belleme, kutsal diye elleme
Kýr kabuðu dýþarý bak, altýn sarý, üstün beyaz
Yarayý yelleme, fitil iþleyen yere teyelleme
Hýþýmca öfkeni þamar etsen de enseme
Cehaletti devran belleme, kutsal diye elleme
Pancar pezik, yürek ezik, semayý delerim
Bir iþtiyaký odla birlenir kaným alevlenir
Kýrýn hayvaný, yerin adamý, göðün meleði, elerim
Yücelerden olurla peri suretli, insanla evlenir
Pancar pezik, yürek ezik, semayý delerim
Tapýnak duvarýnda akseder kutsal gölgeler
Ay ýþýðý sedama vururda, her bir bölgeler
Yol olur el kapýlarý atlanýr eþik
Bu hal üzerineydi, bizler kardeþik
Tapýnak duvarýnda akseder kutsal gölgeler
Ýmparatorluðu verme millet diline, heder edecek
Ur’dan Uruk’lan ayrý ayrý birleþmezken âlem
Her bir ittifaký þöleni, tufan olurla anlamama yetecek
Ur’dan çýkýþla Ýbrahim, din edecekti bunlarý daimle
Ýmparatorluðu verme millet diline, heder edecek
13.11.2011
Zeamet: burada þeref þan, durup durulacak durak, ele geçirilmiþle sonsuzca yarlanýlacak olmayan.
7-Ne Var Ki
Gezegenin yaþam ortamlarýnda
Unutulmuþum, insan olmam delaletle
Baþý duman, kaþý güman, karýn kaslarý sancýlý
Ya rab kýl bizi çeliþkilerimizden ol
Ya da aklý izanýmýza rahmetin bol
Bir çýkarken bunca türlü türlü yol
Gamý, kamla; hayraný dehþeti þokta da
Farkýmýz var senin zemmin, iyiliðin kötülüðe;
Benimki, kötülüðün iyiliðe; dönüþtüðü noktada
Alkýþ tutarsýn o yýkýlýþlara, muhteþemle sen solmadýkta
Güç duyarsýn saltanat ve makamla, sen halk olmadýkta
28.12.2011
Zem: ayýplama, hakaret etme, tahkir (hor görmek, küçük görmek)
Kam : Neþe
8-Selamsýz
Bir selamýn aldýk ta, uzaktan
Caný kabul görmedik, kucaktan
Ne minnetin bildim, ne mihnete sýklet
Ne elimizi avara koyduk
Ne iþ çýktý, elimizden
Ne yar dedik,
Ne yarý bilindi gelimizden.
Ne kavgaya tutuþtuk
Ne yakasý eksikti elimizden
Devamlý olmazdýk ama
Tedbir tutarlardý delimizden
Ne göz koyduk
Ne gözü eksik ettik üzerinden
Bir iþmar aldýk ki terki, gözümüz köre
Acý yemiþ gibi dudak büzerinden
16.10.2011
9-Ýpka
Ýrþadým var biliþti zamanlara
Yenibaharlar bilmem
Gam eline yelken açtým
Ayrýlýða dur demeyi bilmem
Ne kör korsun gözüm açýktýr
Hayale rüzgâr salarla ben
Ýpka demem dinmez fýrtýnalara
Enkaza safer var benim
Sefaya yaþam dilerim
Ýrtifasý kaymaz yýldýzlar var benim
Neyleyim, yar gönlünü küs koyar
Feryada duraðým var benim
20.12.2011
Ýpka: Devredilen hisseden ayrý olacakla, sahip olanýn üzerinde kalan hisse. Geriye kalan pay. Yerinde býrakma.
10-Sen Hiç Bir Günde Büyüdün Mü
Sen hiç bir günde büyüdün mü; Fasulda?
Güneþli bir günün bakire iç doluþuyla
Derin bir nefes çekiþin iþtiyaký sonunda
Günaydýn gün, günaydýn kuþlar
Ve günaydýn insanlýk sevinçlenmesiyle
Dünyaya merhaba diyememiþken daha
Rahat, hazýrol, marþ, emret deniþler arifesinde
Kurþun yemiþ sürüklenir bacaklarla
Bacasý tütmez ocaklarla
Daha çocukluðunu bilememiþ
Ama kadýn olmuþ, emzirir zamandan
Neye, niçin ve nasýl saðlayýþlarýyla düþünülmemiþ
Ne gibi bir yeryüzü iliþkileri içinde olacaðýný tasarlamadan
Sýçandan doðmakla torba kesen
Köpekler gibi … kemirgen fareler gibi …
Köprü altý ve sokalar beslemeli dehþetin çoðalmalarý
Hiç yükün ve kamburun oldu mu Fesulda?
Ve sen bunlarla, bir günde büyüdün mü?
Mutluluðu, yutarken timsahýn göz yaþlarýnda;
Acýya kaçmýþ doðum çýðlýklarýnýn
Baba olma naralarýna karýþmýþ anlamalarýyla gördün mü?
Ben gördüm ve büyüdüm Fesulda
Ýliklerine kadar korkmuþ
Sinmiþ bir titremenin yalvaran yaþamýný
Ben gibi umutlarla, göz ýþýltýlarý içinde gördüm.
Sahi, sen hiç;
Dünyaya geliþ bedelini acý acý doyup; büyüdün mü?
“Cennet” dediler
Sen cehennemi buldun
“Cehennem içindeyiz, imdat” dediler
Ateþi sende,
Sefayý cennetteyse onlarý, gördün
Yalan:
Özlerine kadar;
Gözlerine kadar
Sözlerine kadar, hamdü senalarýyla yalan
Din ve iman diye tutturduklarýndan kalan
Hani, “Allah bir” deseler yalan
Bunlarý yaþatmýþlarla büyüdüm
Yalan Fesulda yalan…
Sen hiç,
Sana öðretilenlerin dýþýný da akýl edip
Büyüdün mü?
Islak çimene basmanýn soðukluðundan ürperip
Dulda kuytulara sýðýnmanýn
Leblebi þekeri yeme özleminin kavuþulmasýyla
Çember çevirmenin keyfiyetiyle
Ah yaþam!
Ýçime çekecek kadar küçük
Lakin
Dýþýmda olacak kadar büyük;
Ne totemi efsunasýn, dedin mi?
Baþkalarý kadarla, kendini de dinledin mi Fesulda?
…
…
Fesulda, aslýnda sen hiç büyüdün mü?
19.11.2011
11-Yalan Hadle
Týrsanýn bed halini ýslýklamasý
Bu ne sevinç, þenlik tutar þamata
Kardeþ, al düþmüþ yüzüne
Kan damlarýna görünür gözüne
El bakarým, kanmam sözüne
Bak aklýkla, belli ki zaman; güzüne
Tahtý revaný özlemedik, görkemi bizde
Biz doldurmazsak, tahtý revanýn nerde?
Sefahatimiz olmasa da, ruh sefahatimizle
Kul hükümlü, devri devranýmýzý sürmedik
Beyhude kalýpta, cahil ömrümüzü
Bir hiç gezdirir gibi bedestende görmedik
Ahir ömrü bildik, zahir ömrü sürüp cerhine
Bu ne ki deyip, göz tokluðuna tükürmedik
Bedhahlarýnýza gösterme tutu, iyicil tefahürle
Nifaký hadle, nice defterleri de dürmedik
Hep yalan idin, yalan gelmezdi sana sözlerin
Sýfattan düþerim de, þaþkýn bakar gözlerim
Hal bilmez ki; bir yumup, açana dek özlerim
Yummasý ne süre ki, anmaya kalmaz dizlerim
Bozumu bilmeyiz, bað yeþertirsin güzüne
Zilleti sefihte reva lýða, ananý avradýný deriz
Meraký hacet kalmadý ki, bakmaya yüzüne
Yalansýn ya, ters söyleriz; frensiz gider düzüne
10.10.2011
12-Hali Ahvali Þecere
Ben neyim ki
Ahvali duruma diyeyim
Dað baþlarýnda yol yol kuzular
Neþeyi söylemce sporlarýyla
Yetmiþ sene öncesinin raporlarýyla
Gerksiz kýlýnýpta berdevamla; hayal perdesi bölümler
Dört kez ayný yerde, ayný kez baskýn yemiþle ölümler
Bahtým mý kara, kara olan mý, bahtým?
Nedendir tutmuyor siz gibi hiç ahtým?
Ne yazar kralsa da, kýç üstü oturulur tahtým!
Ey kuzum, kuzum; cana can kuzum
Ýradý us mu olurmuþ, belli söze söz eklemeyle?
Ayný þeyi yapýp farklý sonucunu beklemeyle
Adýna ihmal diyorlar, akýl da etmeyip konuþulmayana
Tedbirleri ortaya koydurup, soruþulmayana
Sakata gelmiþ azgýn yarelerim
Bir tabibi elle denetlenmez, harekete geçilipte
Güzel þeyler olacak denen muþtular sönmeden daha
Misliyle öcü alýnacak diyen öfkeye
Büyük konuþtu diyorlar
Ne mezara girdim ki diriyim
Ne hayat buldum ki ölüyüm
Yok, böyle bir olguyu mücessema
Gözlerde merak, sosyalde bir tema
Þemalýn açmaz
Rengin kaçmaz
Yüzüne baksam, keyfim saçmaz
Akmadým, memleket gibi
Dere boyu saz
Kýyametlerimle yaz
Bedeni doymalarým vardý
Ya aklýmsa, aç
Yoksunluðumsa
Bilmeye ve özgecil olmaya muhtaç
Ne gönlüm, bildim
Ne asi gönlüm divane
Ne halk idim, ne halk alkýþladý
Rüyalarý süslerinden
Memleket sanatçýsý olurla
Girmedim ki
Birinden çýkýp birine
Koyun diye civane
Memleketin aksamasýna göre ekli din
Þekli þemaili iman
Akýldan, bilimden gayrý
Herkesin sýðýnacaðý bir liman
Altmýþ yedi bin okul
Bin iki yüz yirmi hastane
Seksen beþ bin cami
Sekiz bakanlýk harcamasý
Tek bir dinayet bütçesi
Bin dört yüz otuz beþ kütüphane
Üç bin sekiz yüz elli iki kuran kursu
Promosyondu yanýnda da
Yemesi, içmesi, yatmasý; terbiye için bursu
Yetmiþ yedi bin doktor
Doksan bin imam
Bu mu çaðdaþlýktaki ruhsarý simam?
Bunlarla çarpmýyorsa dimam
Hali icabýyla ortadadýr simam
Bir, beþ, on sekiz, otuz sekizle sayý
Resim, heykel vs. güzel sanat olacaða dek
Lakin otuz beþ bin cami yapýmýyla dernek
Çok kör bir örnek
Yoktu toplumun ýþýða raðbette damarý
Akýla, akýl ederden bir ýþýk þamarý
Buydu kula kulluðun, bizleri de yamarý
Borçsun boynuma ve lakin
Olmadýn hiç kan akar damarla
Sevince haleden bir ettin
Özgürlük gelmiþti koynuma!
Hayallerim; dolaþýrsýn memleketi dað bayýr
Derten uzak, dermandan tuzak ve sayýr
Karþýlýklý dengeler ve çýkarlar gözetilirken
Büyük olmaya yanarla tutuþurum, dince bir olaný kayýr!
Od düþer daðým, memleketi ateþleyenim ben; cayýr cayýr!
Ne kusuru kör koydum
Ne de bakarý temiz
Gerdek gelse, kýyan gider neþemiz
27.09.2011
Sayýr: Konu olandan baþka. Konu olanýn dýþýnda olan. Akla gelebilecek. Kimi kez o cümleye, söz konusuna bahiste iliþkinlik dýþý olaný da, iliþkin kýlmýþ olmanýn pekinliðini söyler. Bile dýþýnda olan baþka yerler anlamý verir. Sayýr yerler dolaþmak. Sayýr yaban ellerde gezmek.
Örneðin; bilinen otlakta hayvan otlatýrken, kaybolan hayvan için arandýktan sonra; “sayýr yerlere baktým” (otlak alaný dýþýnda olan, akla gelebilecek baþka (sayýr) yerlere de baktým) yok .
13-Mülayim
Sorumu zarafet
Anlamý rehavet
Helaki müþtakla týn dedi
Özden ana dedik çýn dedi
Sýra sýra, sýradan bir servi
Yaþamadýk ta yýrardan bir hayatý nervi
Gelmek dünyaya
Marsilya koylarýný gözetiþle
Bir Fransýz bekçisi gibi
Devri nazýmý giyiniþte
Ömrü sürümü beklemekle ahir
Sos yo genetik gelimiylen tabi
Anlamadýktan manayý sorumu
Yoruma tabi oluþtan bir insaný sabi
Zamaný seninle seçerim, ey melankoli
Ömrü sen ile geçerim, ey yareni aþk
Ne onun elindedir, seçimi kabili
Ne de senin elindedir be Mülayim
Doðuran bir kadýn her zaman vardýr
Ýlla ki doðarsýn bir anadan, budur kaim
Ama ana olma her doðumla olmaz naim
Hep bizi doðuran bir anamýz oldu da
Olmadýk ki, anayla hiç müþerrefi daim
Sanýþtý kýldýk kendimizi, mahlûkatý eþrefle!
Sorumluluða deðil, akýþta tabu ödeve zaim
Ne ana dedik, yar baðlý gönülden
Ne yar dedik, ana gelir önünden
Lakin ana olmadýkta kutsadýk, sönünden
Hiçler ana, analar yana oldu bönünden
Yol oluruz vakti belirime, tamahý candan
Ne hayattýr, ne de ölmek; savaþýrken kandan
Güman oluruz, tadarýz þevki icabý haldan
Yar der kaynarýz, tutuþuruz arzuyu baldan
Denizi duyarýz, gereði icabýmýzdýr saldan
Ýçlemi duyarýz þekilden önce yoðurmak
Taam etsek te, yaþamak deðil nefes almak
Ne vakti soðurmak, ne kendine pey yoðurmak
Kutsansan da, kutsasak ta illa deðildir ana, doðurmak
09.11.2011
Zarafet: nezaketi ile nükteli, beðenilen, hoþa giden (zarif) durumlarý uyuþturmak.
Rehavet: Bir gerilim sonrasýnýn gevþer olan rahatlýðý.
Müþtak: Özleyen, candan isteyen
Nervi (sinirler): Hoþa gitmeyen, can sýkýcý
Sabi: Algýlarý ve karar verme mekanizmalarý oturmamýþ, günahsýz çocuk. Tüyü bitmemiþ çocuk
Kaim: Her zaman var olan, bir þeyin baþka þey yerine geçmesi, ayakta duran, süren
Naim: Bolluk bereket feyzine uðramak
Zaim: Kefil
Devri nazým: aktarýlan sür git düzen.
14-Aslý
Aslý yalnýzým
Kapý kürek
El yürek
Dýþlamýþ lýðým
Dýþlanmýþ lýðým
Sazan dünyam
Aldatmýþ lýðým
Aldanmýþ lýðým
El yazan dünyam
Ok falý deðdi rüyam
Týynetiyle meþrep
Yazarý, çizeri
Canisi, kanisi
Yanisi, sanisi
Hepsi bir eþref
Ne yaþam oyun ve
Eðlenceden tuzak
Ne de ölümler
Yaþamdan uzak
Bin dilek tutsan da
Kutsanan yer
Senden yararlanýrla
Ve senden müstaðni
19.10.2011
15-Ekseni Yön
Bir yaz günü Dirina Köprüsü üstünde
Halelerden yol olmuþtu yýldýzlar
Na mahremine sokulunmamýþ oðlanlar kýzlar
Beþikleri sallanmýþ, belekleri bez
Çýðlýkla anadan doðarlar
Ve lakin ölümleri tez
Uzar iþ, uzar uzar uzar
Beþeriyetin namusuna sýzar
Ölümün direnç ekseni,
Zamanýn dönüm eksenine düþer
Iþýk diye ne pulsarlar
Ah Heraklit!
’Dere boyu saz olur
Gül açýlýr yaz olur’ diyecekle
Sen dýþtaki zamaný bildin de
Ýçteki zaman seni bilemedi!
Oysa nasýl olurduk, biz
Anlamaya varmadan onu geliþerek gelmiþtik
Balta ile seviþtiðinde Gýlgamýþ atan
Torun, adaþýydý, babasý bile oðlu
Bilmezliðe kulak týkaçla üzerine yatan
Olup biten akýþý görmedikçe
Görecesin kardeþim
Þiirinle, sazýnla, sözünle, avazýnla
Aþkýnla, taþkýnla, mezunsun
Ha yaþamýþsýn türkü senin dilinde
Ha bir çýðlýktaki aðýtýn, onun dilinde
Sen bunca zahmete nefes
Bir atým oluþla yaþadým diye gülmekte
Oysa zaman sadece seninle ölmekte
Benden içerdeki ben
Benler olacakla vücutta
Benden içerdeki ben, kiþi olacakla dýþarýda
Sürü olmuþ, dürü olmuþ
Sosyal etnik yapý olmuþ boyutlanmýþ
Totem olmuþla gün gün soyutlanmýþ
Toplum olmuþ
Üretim iliþkilerini koyutlarmýþ
Benin üzerine, benin hilafýna sürmekte
Sen hünerini deyip geriye ýþýðý yakmakta
Ama zaman senin dýþýnda akmakta
Sen boþuna geriye seç imlemektesin ha bu ya bu
Seninse karþý durduðun iþte tam da bu
07.10.2011
16-Fetiþ
Sevda!
Ziyan getirmedim ki
Kar götürsem
Yapýþtýn bedenime
Aklýma edenime
Ekmeðime, aþýma
Daðýma taþýma
Gönül boran kýþýma
sevda güzel
Sevda özel
Ve sevda nur
Eðer aþka dair
Ne varsa yaptýðýn
Aþktýr, elin yüzün yur.
Ýstersen bir ara ver
Seyirken dur
Aç kapýný
kapama peceni
Tüm deri tenin
Biyolojik benin
Olsun aþk evin
Aksetsin zuhur
Takýntýlarýný ser
Fetiþlerini kur
Bulun orada burada
Saplantýlarýný düþme
Dað gibi þiþme
Ýþte o zaman ya durul
Ya da hep hayal gücünle kurul
Akýldan ziyan olan
Beride kýyan olur
02.10.2011
17-Bre Ýnsan
Bre insan
Ýlinek tövben, kapý tutsa
Sapý gözünü çýkarýr
Tikel yapýlardan geliyordunuz
Ben, ayrýmýyla kendinizi
Diðerlerinden seçiyor
Baðýntý ve baðýmlýlýkla dýþtan dolaþýp
Araya sosyo-toplumdan aracýlar alýþla, bencilik üzerine
Ýnsan-insan elci; insan-nesne elçi yapýlarla geliþiyordunuz
Ýlk sosyal birlik yapýn
Bunlarlaydý seçme ayýklama kapýn
Milyonlarca sene bilmeden
Sosyal yapýyý kategorik dilmeden
Ne iyiliði vardý, ne de kötülüðü kavranan
Daha sonra toplumsa mülkiyetledir böyle, davranan
Güçlü (mülklü), güçsüz (mülksüz) ikiliði
Ýyilik (güçlü), kötülük (güçsüz)
Sýnýf üzerinde
Sosyal anlayýþý zalim-alim
Efendi ve köleliðin
Siyasal, sosyal, toplumsal özgürlüðün
Erdemsiz- erdemli
Ýyiliðin kötülüðün bunlarlaydý her demli
Ben mücadelendir edimleri süzerinde
Benin üzerine denk düþen hoþlanma
Aykýrýlýðý, kaygý veririnden boþlanma
Bu seç imlemeyi sosyal, toplumsal
Dýþtan dolaþýþla anladýðýnda
Kendi dýþýndakilerle kendisini zanladýðýnda
Sorumluluk duygusu taþýyor
Baðýmlýlýklarý sorumluluk
Birisi benin, diðeri beynin; oluþla gayrýsý
Tabiidir ki nesnel fantastik yorumluluk
Hayat denen bu atýlýmla, kendisini aþýyor
Köle efendi, sýnýflar temelinde
Hoþlanmayý iyilik, kaygýyý kötülük
Seçimiyledir ki
Özneli kavranýþýyladýr, insanýn emelinde
Manayý eylem yaparak sosyalleþtiniz
Eylemin sonucuyla, birlik
Birliðin komün yapýsýyla dirlik oldunuz
Unutma, ben temelin
Budur yaþama dek birinci emelin
Kardeþim, sosyal ve toplumsal
Bencil özgecil, ikimsek çeliþirsin
Egoya dek seçme ayýklamanla
Zekâyla; sosyalde duygusal,
Toplumla uygu sal, durumu geliþirsin
Zekân da, birikiþle seçme ayýklama
Fantastiði ise uygulanmadýkça sayýklama
Her iki yapýn sonradan oldu sýnýflý
Erdemlerin se bunlarla kýlýflý
Özgeciliðin bencilliðe dýþtan þürekâ
Sosyal toplumsal yapýyla dönen zekâ
Sen, kendini boþuna yanma
Koyuþla; edep, meþrebe kanma
Kötülük deyip iyiliði
Ýyilik deyip kötülüðü, sanma
Býrak sen
Ürerse ürer
Üremezse, büyüyeni ne?
10. 09. 2011
Þureka: aideti ortaklaþa anlamýnda destekleþme.
18-Biricik
Ve hayat;
Bizden gayri
Kadar oluþla zengin
Ve hayat;
Bizdeki oluþ kadarla
Verimsizce, çýkmazdýr
Siz kendi dünyanýzýn
Aldanma, ikna olma, keyif sürme
Cinnet, cinayet zulümleriyle
Týynet ve meþrepleriyle
Kýyametlerinizi yaþarken
Ben tek yol diye bilmediðim
Bir orda oluþ, bir burada
Bin o formlarla, bin bu form þekliyle
Hep var olacaðým…
Ben varken
Siz yoktunuz ey zavallý insan
Benim o hallerimdir ki þimdi sizsiniz
Deðilse þimdi sizler
Ali, Aliye; Huri, Huriye gibi ikizler
Yoktunuz
Siz yokken de ben var olacaðým
Sanmayýn ki ben sizinle biricik
Ben sizinle deðil, siz benle varsýnýz
Ben sizin için deðil, siz benim için varsýnýz
Onun için var oluþu anlamakta çok darsýnýz
Þimdi sizinle, ama sizsiz
Vadeniz bizimle
Olduðunuzda bile terki dünyadan çekil
Biz çoðul biçim içinde süren tekil
Ben damakta küçücük bir mutluluk
Ama kocaman bir süren yaþamým
20.09.2011
19-Müþkülü Zara
Sen sultan olsan
Ben maðlubun
Ben gönül ganimeti
Sen galibi
Bir cihan devrilir nevrime
Bak o zaman sen evrime
Ýçimle kopan devrime
Bil ki bu sevda
Kapanmaz yaradýr
Takarým inciyi
Lakin kýyamet salýnýmlarý
Yýkar tahammülü
Müþkülü zaradýr
Ýþte þimdi
Sen ayrý ben gayrý haradýr
Bir tutuþtuk Fesulda
Bin savrulduk
Çeken ve çekilendik
Ateþ böcekleri gibi
Cazibeye kavrulduk
Bu durum muvacehesinde
Bir belirimceydik ki
Sendin, ama sen deðildin
Bendim, ama ben deðildim
Tek baþýmýza yapamayacak denli
Tek baþýmýza olamayacak kadar
Bizdik...
Bizdik Fesulda
Yaz gecelerinin en olmadýk
Yer ve zamanýnda
Deviniþle heyecan
Ebemkuþaklarý küs
Ebemkuþaklarý soluk
Heyecanýmýz farkýnda deðildi
Açýlýp kapanan yumuluþlara
Bizdik Fesulda
Bizdik
Yaðmur yetmezmiþ gibi
Büyütmek için bizi
Ayaklarýmýzý sulayan gözyaþlarý…
Gel Fesulda
Belkilerimiz keþke olmadan
09.09.2011
Muvacehe: Yüz yüze gelmek, yüzleþmek
20-Küfrünü De Cevabý Ne
Bana âþýksan
Cevabým büyük
Devrim geçiþleri
Hep anlamlý olur
Ýçin heyecanýndan mý?
Kavuþulmasýndan mý, nedir?
Bilinmez
Seviþemeyen baharýn
Rengi gülden olmaz
Duvaðý çimense de
Saçlarý hep beyazdýr.
Devrim rengini
Gülden almaz.
Baharýn coþkusu olmaz
Kendisi coþkudur
Ok yaydan çýktý mý?
Ne saz sestir
Ne de ses saz
Söylemce,
Terennümüyle bir avaz.
Baharý kucaklayan
Umudu (yâri) sýcaklar
Ne devrimler büyük
Ne de siz
Yerin yarýlmasý
Çamurun karýlmasý
Ýçin sancýsýyla
Giriþmenin tutkusunu
Anlayanda bir insan olur
Yol uzar
Yol bölümlenir
Tevafukla eylemler
Zamanla mekân ölümlenir
Süreðinde yaþýyor olmanýzdýr büyük
Zaman ölürle
Siz yaþar.
Siz ölür
Sizle zaman yaþar!
Þafakmýþ, gül rengiymiþ
Bu aþk nedir ki
Gönlüme bir girer
Bin taþar
Muhabbetin mi bitti?
Adýný kayda yaz
Çýkarsa bir niyaz
Ýkisi bir arada mý?
Ha köfte, ha piyaz
Sen küfür edersin
Patlamýþsa
Ýnsanýn baþýnda bir nar
Her bir çekirdekle bir kar
Düþünürsen köknar
Uzar gider sanki verevine
Dikeni bana, zakkumu sana dokunur
Haleti ruhiyesin karabasan sokulur
Aðýt olur cana, güleriz kana kana
Deniz mi yüzmedir, yüzme mi deniz?
Sancýlanýnca ayrý,
Tutunca sancýyý gayrý.
Zamanýn seçimlediðidir aþk
Deðildir verevine
Girerken her evine
Devrim, büyüðün içinde
Devrimi, büyük patlar
Nevrimindir çokla yüzün
Sen âþýksýn
Zaman aþký atlar...
15.08.2011
21-Öyle Zaman Olur Ki
Öyle zaman olur ki
Sýðmaz denirken
An parçalanýr
Kaal bile olmaz iken
Yel yepelek
Ýçe düþenle
Þev olur uzaktaki
Þair âþýk olur
Bu sevdayla
Akþam olur yazar
Sabah olur sýzar
Baþtan çýkarýþla
Takar takýþtýrýr
Sürer yakýþtýrýr
Öyle zaman olurla ki haspam
Her kesi söylerle bakýþtýrýr
Bu zamanlar aklý yur zamanlar
Þairce duygular devleþir
Þairanesine alevlenir
Bir baharla birçok dal alevlenir
Þair evlenmesidir bu
Böyle zamanlar
Þairin iki zaman arasýdýr
Has bahçe iþtiyakýyla
Þairin devlenmesidir
Böyle zamanlar akþamdan sabaha
Þairin evlenmesidir.
Ortamýný bu hevesle
Kabarýr yýkar
Abarýr yýkar
Ve sonrasýnda da býkar
Bakarsýnýz þairliðini el
Sevgisini yel almýþtýr
Ve sonrasý
Sonrasý yok
Þair niyetine
Hep aþka düþer
Kâh ilhamla kâh küser
24.07.2011
22-Boþla Dolu Dolu Ýle Boþ
Saat kaç olmuþ?
Olumsuzu yaþýyorum olumuna
Kapý mý çalýyor ne?
Kimseyi beklemiyorum ki
Özlemlerim seni tanýmlar
Tasadýklarýmsa ben
Tüm yoklar sen (sevgili) olmuþ.
Olanlar da zaten sen deðil
17.07.2011
23-Sancým Solumda Bereketi Kolumda 1
Þiirin Hikayesi
’Sancým solumda bereketi kolumda’ ’sancým solumda’ deniþi sembolik bir anlatýmdýr. Geçmiþin muhafaza olanýna karþý; geleceðin ilerleyen, geliþen, geçmiþten yan taþýyýþla, geçmiþin aynýsý olmayan; durumudur. ’Bereketi kolumda’ sembolizmi her geliþme, bir birleþen genellik olmakla, güçlenmektedir. Ve yeni bir biçim öz oluþla ileri (tarihi süreçte etnik yapýlarýn birliði toplumu ortaya koyuþla) akmaktadýr. Yani toplumlarýn ortaya çýkýþ süreçti aþamalarýna, gönderme vurgudurlar.
Yüzü yüz
Esti mi güzü güz
Yolundayken düzü düz
Adam bir deha
Fikriyle, güven veriþiyle
Yanýnda bulunuþ, bir reha
Yüzünü yýkadý
Mevcuda danýþmýþ
Ýç hesaplaþmasýný yapmýþtý.
Zaman gerilmiþti
Göz kývýlcýmlarýyla þimþek
Meserretti çabasý her yan ter
Gerilmiþ çelikten vücutla yay
Atladý atlayacaktan bir panter
Fýrtýna öncesi sessizlikle
Badirenin içindeydi taraflarý, kan ter
Þafak gelmek bilmezken aniden
Yalçýnlýk siluetiyle þafaðýn yýrtýlmasý
Hücum denen bir sesle titredi her yan
Barut kokusu
Öbüs kývýlcýmlarý
At kiþnemesi
Can hýrraþýndan insan iniltileri
Alev kusan namlu aðýzlarý
Þahikanýn ve ovanýn tek hakimiydi
Kýyamet olduðun yerde
Baþýn, girdiðinde derde
Ne erdem, ne zer dem kalmýþtý
Ölümüne öldürmek
Ölmemek için öldürmek serde
O an için tek gerçek
Hani kutsal olan insan nerde?
Ha gayretten
Bir hayret doðmuþtu
Heyecan akýyordu, gözlerinden yüzüne
Heyecan akýyordu, dað yamaçlarýndan eteðe
Etekler tutuþmuþ, ova mahþer
Meydaný sahra, yangýn yeri
Uykusuzluðun alevi bir baþka oluyordu
Böyle akýyor; yakýyor, yakýlýyordu
Olan olmuþ
Solan solmuþtu
Artýk sonuca
Bir tarihi oluþumla, bakýlýyordu
Yýkalý yüz, bir þey olacaðýna kâh endiþe
Kâh tebessüm doluyordu
Ne de mücessemi bir devasaydý
Keder yansýmadan yüzüne daha
Fikrinin incesinde soluþla, kalkýyordu þaha
Düþünmek bile istemiyordu
Kararlýlýkla biliþti, olasý dýþý olan, hevasaydý
Tanýmamýþtý, Dünya
Tanýmamýþtý, düvel böylesini
Tatmamýþtý böylesi bir vahameti
Ne cenkler tutuþmuþlardý da
Yangýnlarý yoktu
Oysa bu yangýnýn kundaklarý da, çoktu
Þimdi yangýn, tutuþma, cenk, kundak bir aradaydý
Þakaða gitmiþ elle, istilacý kap kara, karadaydý
Ne yaman þeydi anam
Ne yaman bilinmezlik ve ihmal
Ateþle oynamýþlar, yangýnla tedavi oluyorlardý
Ova þöyle bir titredi
Ova þöyle bir sarsýldý
Duaya durdu gök, duaya durdu yer
Bir isimsizdi hücumla nefer
Kaçýncý gidiþle kaçýncý geliþti sefer
Ne büyük aþktý yarabbi; serini
Kendi ölene dek, biri alýyordu yerini
Düþünemezdi, gerini
Ne yetimdi, ne de evli
Þimdi rihtersiz deprenendi, müstevli
Sürecek
24-Sancým Solumda bereketi Kolumda 2
Adüv sadmelenmiþti
Art artaydý sarsýntýlarla birden
Burada neden bulunduklarýný arsýndýlar
Çaresizce, umutsuzdaydý; þaþkýn müstevli
Saldýrýsý kâh oraya, kâh buraya öylesine verevli
Ey can! Bilmelisin ki þunu
Uçuracaksan kafes kuþunu
Gün dönümleri, zamanýndýr bir bölümü
Evde de bulursun; ne ararsýn yadlarda ölümü
Umarsýz, akýlsýza göz yumarsýz oynayýþla
Kahramanlýkla yiðitlik bilmiþsen tarihi
Mezar taþlarý deðil, uygarlýktýr sarihi
Kadim deðildir, günde olmayýþý ile edimlerin
Bak toplum derle söyleþir akli nedimlerin
Sanma ki pusat kuþanýþla olur; ha o, ha bu
Etnikçe, ýrkýnýn kimliðiyle ölümlerindir, tabu
Bunun içindir ki bir zamanlarca olan
En önemli adýmlar olmuþken yasan
Þimdi olmuþtu; olmuþtu þimdi tasan
Þafak düþmüþ
Gün yüzünü düvele küsmüþtü.
Düþmanýn, hasetten ektiði böl yönet haresi
Her biri bir kimlikle, krallýðýný ilan eder karesi
Olur, yarýnda; toplumlarýn canlarla, bilmezlik yaresi
Dündü, ganimet ihsasýyla köslere vururken
Bulur karþýnda; âlemi yaman, dilerken aman
Canýn deðildi, kanýn deðildi, bizle alýp verirken
Ne olmuþtu da, doðumla deðil ayrýlýk, siyaseten
Demokrasi, hak, hukuktu; bu gün durup dururken
Geçmiþle biçime takýlýp da, bütündeki karayý
Dünü sorarsýn, görmezden gelip de çarayý
Özü görmeyip de tartardýlar, ol etnik yarayý.
Her deðiþmiþ özün yansýmasýdýr biçim
Özler deðiþtikçe deðiþmedi mi, sözler?
Ölümsüzlük ediþle biçim, etnitiseyi ölümle içim
Kalmýþ mý bak tarihe, çevrenle etniðini seçim
Asla bu deðildir evrende, birlik ve dirlikle geçim
Bir Kerem, bir Aslý duygusu gibidir
Tükel içinde özel iliþkin diktir senin daðýntýn
Aþktýr, özel oluþtaki genel baðýntýn
Ýyi olacakla tümeldeki yara
Týrnak çekilecektir özelde, düþünme kara kara
Zulüm de baþarýr, gülüm de
Lakin aman geçer, zaman seçer
Her baþarý hak deðildir
Geçmiþe çözülen bu baþarýlar
Kafalara zer ediþle tak deðildir.
Bre nedam, tarihi okuyamaz adam
Koftur anlayýþýn, etnikçe tarihi zanlayýþýn
Bellemiþsen; etnik krallar, prensler savaþý
Böylesilerdir aklýn, ziyanladýr yavaþý
Yolu uygar insanlýða geçmez, kolu bütün olaný seçmez
Böyledirler sanan kadimin, kafasýný döver nadimin
Amaný geçtikten sonra, zer deðildir zamaný
Can çekiþirsin, meyus oluþa vah der, yamaný
Hey, suretlere düþmüþ insan
Günün yolsuza, omuzun solsuza düþmüþse
Olacaða deðil, solacaða bakar, seviniþe akar!
Biçim vermekle, ölüm sermekle; akýl sevinmez
Araba þekli vermekle; ölü suretlerin özü devinmez
Ben sana yanarým sevda
Sen kime?
Uygarlýk temelimdir; geçmiþim
Uygarlýk maziyle ayný, tümden de gayri
Olmayanlarla yükselirim de
Geri bildiriþim dýþýnda, bakmam terkime
Aslolan pisipisine bedele, denk geliþ deðil
Neye bedel oluþu bil, saygýyý coþ la koþ eðil
Akýlsýz baþ
Söyler taþ
Soyum insan
Koyum insanlýk
Doyum üretimse
Tarih bilincinden
Yok, olunca yurttaþ
Kendilikten akara, ortalamaya bakara
Bir bereket böyle kurulur
Sevdasý akmýþsa dile
Afradan tafra olmaz
Ya sellenir, ya dellenir; sonra durulur
Öyle de olmuþtu
Kontrol ederken düþman
Kendini kontrol altýnda buluþla
Þimdi ettiði ile çok piþman
Sular daim zalimden yana akmýyordu
Akýþ; zulmü de, gülümü de gözetmez
Akýþý geri çevirmeye de hiç söz etmez
13.07.2011
Tümel, tükel, genel, külli: Varlýk tikel niceleyiþlerle, tümellerden oluþur. Ne var ki anlaþýlmasý, kývranýlmasý ve sürüp gitmesi için, tikelliðine baþvurulmayaný anlatan kategorik bir ulam.
Çara: Doðum baþlayacakken gelen, gebedeki sývý akýntýsý.
25-Lafzý Sen Seç
Her düþüþle,
Maðduriyetti darlýða
Gelirsin,
Güç yetiren varlýða
Yalnýzlýðýmýza dayanaksýn, yarlýða
Bilir ve inanýrýz mesti, karlýða
Bir teselli eyledik düþümden
Ýçreðini de kýldýk anlamý sýrdan
Hüzün dolduk,
Kederi solduk
Lakin boþ koymadýk,
safayý kýrdan
Lafzýmýz,
Ýsyanlarýmýza bir kalp
Sosyaldi ve
Bilinmez ceberutlara bir ruhtu
Tarifli imanýmýz
Retorik aklýn gidiþinde
Ya imanýmýz elde,
Ya þehvet ile selde
Ne imanýmýz kaldý,
Ne tuttuðumuz þuhtu
Ýnayetimiz döndü,
Diyanetimiz söndü
Boþ tuallere çevriliþle
Üzerine bizden gayrý girizgâhlar
Gün mü gördük,
Gün mü gösterildi?
Ses mi bizde,
Sesiz mi kalýyoruz?
Yarabbi,
Bulaþýþýndan bir söz
Ne akla katýkta,
Ne yeri saltýkta
Aðlarýz
Tutamayýz da semayý
Cennetsinmiþtik,
Gözlerdeki temayý
Ýnançça bulmadan
Kaybederiz nemayý
Yar gözlerimize diri,
Çekti düþünülüþle biri
O vakit, yanýmýz deðil,
Canýmýz gelir aklýmýza
Ürpertili titreyiþlerle,
Sanýcý naklýmýzla
Gideri þehvetmiþ, kalýrý rehavet
Ya puþt elleriyle,
Ne daðlarýnda atýkta
Ya umarken güzellik,
Cehennemi batýkta
07.07.2011
Retorik: Memnun etmek, ikna etmek maksadý ile söylenen güzel sözler.
26-On Yüzler Ondur
Memleket tamah, memleket hýrs
Memleket týs ve memleket cýs
Sýla gem tutmaz, ahir akar, baþ bakar
Boþ düþünle kardeþim, taþýnýrsýn
Sanýþtý kaþýnýþla bakarsýn
O, olmaz ise, bu;
Bu olmazsa þu; der yakarsýn...
Bu tutumlar senin
Ederin mi, hederin mi, kederin mi?
Þaþýþla tutarsýn, elde var bir galiban
Bu iki þer, bu ikiyle, ahir
Çýkmaz bunlardan tahir (temiz)
Biri tarihi yýkar
Biri oluþmadan daha
Geliþmeci tarihin önünü týkar
Tek baþýna taliban
Gelir baðýra baðýra
Uykuda gibi diðerleri
Sanatçý(sý)na aðýra aðýra...
Elvermez, týrsanýndan ciðerleri
On yüzler, saf tutarla yatmýþ; saðýra
Bir adama iliþkin sesleniþle, çaðýra
Denk düþüþle olgulardý, sýra sýra
On’lar, anlamdý; anlatýmdý; feryatlarýnda
Hakikati Melamilikten üsleniþti; yaðýra yaðýra
Böylesi zamanlar; ödleðe de, hötleðe de
Aynýyý yaþar gibi iken, herkes
Farkýndalýksa eðer, biliþte ortam
Süreç el vermiþtir
Ortamýyla rotam
Muhatabýný germiþtir
Yaratmanýz da, daraltýmýnýz da;
Kendi elinizledir
Olanaktýr, istemsek dahi oluþla
Olmaz böylesi elveriþlilik, doluþla
Denk düþerlere, sert gösterim
Huyunuzdur; selinizle, yelinizle
Aktan, karadan geliminizle.
Elveriþli olan
Kod uyuþmasý gibidir
Siz de, bilemezsiniz
Neciyesiniz!
Þartlar oluþur,
Koflar doluþur.
Yüzler büzüþür,
Gözler süzüþür.
Sanatçýyým diye
Aydýným diye
Elini sallasan deðerden
On yüzler
Ne de sessizdiniz,
Ses verecek yerde
Zamanýn eleðinde seçilimle
Düþüþle ona
Ýnsanlýða hediyesiniz
Deðerlik olmuyor
Olmayýnca verevine; alkýþ
Hadsize ve taliban-i dirence;
Emeði caydýn
Sanatýnýz kadarla,
Sanatçý ve aydýn
Mukavemetince düþülür
Zaman kaydýn
Komik,
Komik kadarla komiktir
Sanatçý aydýnlar
Yarýnlar kadarla aydýn
Dýþla, kýþla; denk düþerin
Seçimiyle omiktir.
Bir özün gözü
Caný istilamladýr anlaþýlýþý
Ýmarla, anlatýmla süreç olursun
Ýnsanlýk anýtý
Eleþtirmez az biliþ, kâfi duruþ
Düz gitse de davranýþ
Anlamazla yýkar kavranýþ
Ucubedendir sanýtý
Ne yerindir, yer
Gökledir yerin
Baþlar uzak olursa
Deðiþimle ezer gelir gerin
Ne yerdedir, ne gökte encamýn
Meðer ki yoksa türünde kanat
Ne adamsýn, ne sayýlgandýr sercamýn
Eðer yoksa sütüründe sanat
Var bir tereddüde mahal galiban
Yakaya tutuþmakla kalýr taliban
Nefesi nefes deðildir
Borudan sürüm
Gözü göz deðildir
Sözüyle dürüm
Oyala þýrla önemser kendini
Be! bile bile ile taliban
Bilimse baðýntýca
Duruþ vermezlerle galiban
28.04.2011
Galiban: kararsýz olmakla elde tutulan o muydu, bu muydu? Deniþlerin ikisekli oluþuyla “galibayý" sahiplenmecili davranýþlar.
Düþüþle ona: Aydýn sayýsýný, öyle yüzlerce gibi göründüklerine aldýrmayýn. Aktüel þartlarýn elvermesiyle, zamanca bir seçme ve elemeye tabii tutuldular mý, aydýn sayýsý bir elin parmak sayýsýný geçmezler. Sayýlarý ancak beþ, on kadardýr.
Sanýt: Zannetmek, öyle sanmak, tahminde bulunmak
Ýstilam: Kâbe’yi tavaf ederken elleri Hacer-i Esvet’in üzerine koyup, onu öpmek demektir. Diðer bir uygulama da Kâbe’yi ziyaret sýrasýnda, namaza durur gibi el kaldýrýþlarla, tekbir getirerek Hacer-i Esvet taþýný selamlamak.
Melami: Bilmezdi, hor görenin; hor görmesine aldýrmayan. Kalbinde Allah’tan gayrýsýnýn varlýðýný (tüm aracýlarý atan, Allah’la kendisi arasýndaki aracýlarý kaldýran) ekolden olan kiþi. Yani, kendi içinde erdemi, sanatý taþýyýþla; insan için estetik ve güzel olaný çeþitli þekillerde sorgulayan devinim.
Yaðýr: Sýrtta taþýmlýk yükten oluþan, sýrt yarasý.
Sütür: Birbirinden ayrýlmýþ dokularýn, bitiþtirilerek dikilmesi.
Þürekâ: yetilerini iþ birlikçe oluþla, toplum yararýna karþý duranlara iþtirak edenlerdir.
Omik: direnç gösterir, dirence denk düþer olan elektronik devreler. Direnççi özellik.
Mahal: olmasýna meydan verir olmak, olmasýna engel olmamak
27-Tutarsýz Tutarlýlýk
Þiir biraz tutarsýz
Biraz da yutar sýz olmalý
Besmeleyle seleye
Esnemeyle belleðe dolmalý
Dünü bugüne atýk
Düþünceyi akla katýk
Çið köfte mi yoðurursun?
Toplumsa baðý, sosyal aitlikle batýk
Su, çevrimsel yatakla akaðý
Ýnsan bilmezliðidir, sakaðý
Demi demden
Zemmi, zemden sormazlar
Yaþa, dem
Çekice, zem yormazlar
Demi devranca sürsek de
Mahlûkat oluþla ürüsek de
Bin devaya yatsak
On bin havaya el kaksak
Ne ilahi adaletin umurunda
Ne beþeri adalet sürecekten
Býraksalar olacakla durumunda
Zülüm zedeler, zalimler deðiþiyor
Zulümler, zalimlikler uç uca
Bin yýllardýr havasý devamla
Sürerken bizi, biz anlayýþça avamla
Depremler haþrediyor beni
Sen olduðun zaman
Yaralar neþrediyor beni
Sen solduðun zaman
Çevrenin çekiciliðidir seninkisi
Yansýyanýn yansýlanýma ekiciliði
Yansýttýðým için var deðilsin
Var oluþladýr yansý
Kiminde kadük, kiminde ansý
Özele düþtüm, çevreye küstüm
Ben yaþarým, insanlýk taþar
Zalim ölür, zulümler yaþar
Her zulüm, bir zalimledir
Benle deðil, her bilme âlimlerledir
Var oluþ ben deðildir, beni aþar
Bu nedenle
Hem biziz, hem biz deðiliz
Hem siziz, hem siz deðiliz
Biraz siz, çokça biz
Biraz biz, çokça siz
Dün biz deðildik, bugün biz
Yarýn siz, sizde biz
Ateþin varlýðý alevin sürekliliðidir
Ne alev yeri bellidir
Ne alevin þekli þemali
Yananla görünür cemali
Cemalle deðildir tazammun
Ýçle dýþ, tazammumladýr kemali
Anamýz ufukta aðlar iken
Babamýz uzakta göz kýrpar
Kara taþ, kara taþ
Dilek ediþe, biriktirip seni
Ne duygular tuttuk dibinde
Baðrýmýzda yara taþ
Bu sevda bitmez çocuklar
Düþtüðü yerde ateþ
Gerçeði þakaya bürünür
Þakasý lades
Çevre seçimine düþersin
Kaderine küsersin
Çoklukla bilmezden olur
Atýp tutarla beþersin
24.06.2011
Tazammun: Ýçlem, kapsam
Tazammum: Uzlaþma
sakaðý: Mankafa hastalýðý, ruam.
28-Eyvah Demokrasi Gelmiþ
Þiirin Hikayesi
Bir seçmen olurla yetkileniþler, bir sorumlu yurttaþ olacakla davranmak zorundadýr.
Bu zorunluluklarýn baþýnda da, toplumsa olanla; halk sal olaný bilmektir. Ve toplumsa olan düþünce ile halksa olan düþünmeyi, yetkiye dek sorumluluk alanlarýmýz içinde, ayýrt etmeyi bilmektir.
Bu çalýþma; sorumlu yurttaþ oluþla, kendimize bir iðne batýrýþtýr. Demokratik yetkilenme içinde, sorumluluðunun idrakinde olmayan bir insan, toplumsa insan deðildir.
Kiþi insan olacakla ve her durum da, idrakli olmayabiliriz. Bu suç deðildir. Sorumluluk alanýmýz içinde de ve çevreye yönelim dâhilinde de, idrakli olmaya yönelmemektir suç olan.
Ýnsanlarýn yaptýðý iþe iliþkin sorumluluk içinde, aydýnlanmacý olmaya eðilimli olmamasý yanlýþtýr. Ve böylesi sorumsuz paydaþ yurttaþlar, yarýnlarý olabilir insan, deðildirler. Bindiði dalý kesen insandýrlar. Kesilen dalýn düþüþüyle, her zaman sadece kendileri zarar görmez.
Demokrasi gelmeye görsün!
Bir ucu güzel alaz
Bir ucu yakar yalaz
Bir denge ile olmazsa, kotalite
Þaþmaz ki gideceði yer totalite
Bazen ortalamadan sapýnç
Çoðunluðun baskýsýna kapýnç
Kapýlýnca sen de bakara
Ve avara körsün
Bir tebelleþ oluþladýr ki zar
Bilince nar, zarara zarar
Bir yel esim eðimiyle
Seçme ve seçilmeydi.
Hani caným pahasý kadarla yolu var
Sopa kalkýp inmesi gibi bu sevda
Otokrasiye, yekpare oluþladýr bu peyda.
Dil ucuna geleni hali icaptan
Söyleyemez olduk, tercihe hicaptan
Ne karar, ne karar
Dik durur; saç yolar, baþ yarar
Bazen yitirmek iyi tercihtir
Seneler önce kaybetmiþtik
Rengi ruhsarýn da deðilken havam
Öncel bir denk düþümle beridir hala
Sonrama da denk düþüyor ne ala!
Hala iven seçimle berdevam
Sen deðil, ben deðil, o deðil
Biz, siz, onlar, halk deðil
Demokrasi kazanmýþtý!
Ýstikrar kazanmýþtý!
Yanlýþ olan kimi oydaþým deðil
Neye yaslayacakla seçim
Dalgalanmadan durulmuþtuk;
’Bunlar hiç deðilse dinliydi!’
Halksa söylemiyle kendiliðe vurulmuþtuk
Her þey deðiþirleydi de biz
Halksa söylemle anlamayý marifetle
Seçtikçe, kaybetmiþtik
Güncel politikalarý deðil de,
Sanki din adamý seçiyor la
Biz seçtikçe, aybetmiþtik
Nice seçim, bir geçimledir
Bu sevda zor, yüreklere düþer kor
Aha da, vaha da, daha geçiþle
Kütle kendini yýprattýra olsa da
Ne gam, eski tas, eski hamam
Saygýn gelmiþ memleketin oyuna
Þad mý girer, dert mi girer koyuna?
Can ciðere yar mý?
Ciðerde heyecan, var mý?
Garabet, yeniye deðiþememenin
Harabet, daðýlýþla düzenlenmemenin
Demokrasisi ve istikrarý, olur mu?
Demokrasi ve istikrarýn kazandýðý
Deðiþmenin, deðiþmemeye sazanlýðý.
Aydýnýn yazarlýðý, gözaltý nazarlýðý
Yalakanýn ipe sapa gelmez söylemlerle pazarlýðý
Sözüyle hoþ, aranýr da þefkatimize boþ eldi
Ne söylendikse, imanýmýzla aklýmýzý çeldi
Eyvah memlekete, göneniye demokrasi geldi!
13.06.2011
Kota(lite): Miktarca (ölçü ve sayýca nicel olmayý sýnýrlama), deðerce sýnýrlamak, sýnýrlanmak.
Otokrasi: Yöneticinin bütün siyasi yetkileri elinde bulundurduðu sistem. Yönetici her þeyi güya halk adýna yapar. Yönetenler seçimle gelmez, kendileri gelirler.
Demokrasi: Öz itibarýyla katýlýmcýlýktýr. Demokrat, katýlýmcý olan insanýn siyasi sýfatýdýr. Katýlýmcýlar örgütlülüðüdür. Burada katýlýmcýlar sorunlarýn çözümünü de kendileri analiz eder. Bu çözümü de, yönetimler, hayata geçirirler. Demokrasi böylesi bir halk bilincinin gerçekle niþ þeklidir. Yani þuursuzca bir alkýþ yerine, bir denetleme ve denetilme mekanizmalar giriþmesidir.
Totaliter: Burada her þey otorite (devlet) içindir. Burada ne insan, ne insani olan ve ne de insana deðin insanýn öznelliði vardýr. Aslýnda merkezi otoritenin çeþitli saldýrýlara maruz kalan savunmasýnýn sýnýrý aþan ve insaný dahi yok eden tutumudur.
Otorite insanýn rahat yaþamý için insan-insan elliði ortaya çýkaran geliþmeci bir mekanizma iken, karþý ucu olan ceberutuna dönüþmüþ, baskýcýlýktýr. Burada sadece istikrar kazanýr. Elbet istikrar olmayýnca baþlangýç yapýlamaz. Ama aranan bu istikrar totalizmin istikrarý deðildi elbette. Totaliterin istikrarý; baský, zülüm ve kandýr.
Peyda: Oluþmak, gizli gizli oluþmak, var bulunmak
Gönen: Ekilecek topraðý sulandýrmak. Verime hazýrlanmak. Gönenmek: göneniye burada; gönenecek, gönendirecek anlamýna kullanýldý. Ki, bolluk içinde rahat, sevinçli bir hayat sürdürecek söylemini içerir.
29-Yosun Tutmak
Avanaðýn tosunu
Zamaný kadimce
Kendi gibileri sýfatý âdemce
Tutarla yosunu
Alýr þimdiyi
Bilmez ki kimdiyi!
Bir bilmezin gözü, bulmuþuyla
Sözleri sunmuþuyla, neþedir!
Akýlý, geleceði bilmekle deðildir
Gurur bakýþý, düþürdüðü peþedir
Hinliðe yatar, duyduðuyla yeni
Meclisi yoktur, önüne gelene seni
Ýnatçadýr katýra, sanki laf batýra,
Bakmaz hatýra, verir sözle satýra
Bir aptal, yemez içmez yetirir
Atýf kendi ile müsemma, ama o;
Kendi gibileri de bilip, hatýra getirir.
Ne anlamadýysa manayý þerhle, abartýr
Anladýðýyla, anlaþmazlýða sözü, kabartýr
Duyanda sözü, bozuk damarlan hýrs özü
Sanki kanardan, koþar gibi gidiþle nabiden
Yediði þamarý diner, kendi gibilerdi abiden
Böylecedir budalaca kani, dâhiliðini
Onattýrýr kendi gibilere, safý sahiliðini
15.05.2011
Peþ(in)e düþürmek: Arkasýndan gelmesini saðlamak, kendi gibilerle, kendisi ile birlikte olanlarýn kalabalýðý. Ýzini sürdürmek, takibine aldýrmak.
Nabi: haberci, haber veren
30-Yol Tekin
Alýþýrým da, atarca yüreklere
Kýrarým nagah ile
Daha demin, dünü yaþamýþ,
Gün tasamýzlaydý, demem
Yanarsa da, sönerse de
Artýk hatýra tutmaz aný
Ne yüzümü yur olurlar
Ne gözüme nur
Duyulanda garabet rüzgârýyla
Beþ para etmezler
Kar yaðsa da alýma, dalýma
Ayazdý soðuðu hem ilen
Aranýþla ya cefa; ya sefa, denir
Gönlümce olur olmaz
Ne yanýmda bulurum
Ne ayrýlýðýn duyarým
Çok halini, dem ilen
Sen!
Eteklerinden tutuþsan
Gözceðzinle sular, akan yaþ
Sanki hiç müdarasý olmayan baþ
Bir sýla özlemine hasret denli
Türküye meyyal olan
Yakar dillerin
O durumu canla, yakýþa
Adeta, gözlerin kurur denli
Sümer, Babil, Osmanlý demiþ
Ýnsanlýk hiç yok gibi; mirasýný yemiþle
Ne yanma baþ, ne tutuþma son
Koyma kendime beni, üþürüm hemi
Duvarlar adamýn üstüne gelir de duymaz
Sen çekim, ben ekim; ol vakit, yol tekin.
27.05.2010
31-Meðer
Deðiþimin yüzü
Meðer ki kapýda ola
Penceremizde sola
Bilirdik
Hýþým idi
Küþüm oldu
Bedenimize cer
Gözümüze fer
Bir aðyardan nagahý mani
Sözümüze sani
Kesemize kani
Canýmýza fani
Sevgimize ani
Ne hor gördük zalimi
Ne kor gördük alimi
Bir mesabeyi giriþte
Kor oluþla odun bile
Bu imiþ yýkým
Meðer helaki mani ile
Sani deðil, kani
Ani deðil, anlamamada cani
Sürecin akýþýnda
Bir geldik, bir geçtik fani
Ne ser dedik, ne cer
Hoþ tutuþla meðer
Yârin yanaðýndanmýþ bani
Dem dedik, zem dedik
Ýkisi arasýnda bolca yedik
Zamana kanýtken Tanrý
Görmezken, görürdük sanrý
Bal tuttuk, mumu yapýþtý
Kör kedi, hoyrat dedi
Meðer karanlýða ýþýk gerekmiþ
Bir kaç olsa da, adedi
12.06.2011
Aðyar : El, yabancý
Nagah : ansýzýn, birden bire, uygun zamanda olmayan
Kor : Demirin, odunun ateþte kýzdýrýlan yanmaz kýzgýn oluþun ak kor alevsiz þeklidir. Tekrardan ateþ ve alevli tutuþturmanýza da yarar.
Mesabe: derece, rütbe, seviye
Sani : sanma eyleminden sanýcý, sanýya konu olan. 2- Yapan, etkiyen. Yaratýcý 3- ikincisi olan. Ör. Murat Han sani. Ýkinci Murat gibi.
Bani : Bina inþa eden, kurucu. Anlamca zihinlerde kalýmlý
Cer : sürükleyerek götürmek. Çekmek
Fani : Ölümlü
32-Hasretim
Memleketim
Daðlarým
Baðlarým
Hani benim dem sürdüðüm çaðlarým
Günceleri sürüþle
Yaslarým kendimi Çata da seyirle
Ýçim senle kemal, þuhudla aðlarým.
Hep ekmek verenim oldu
Aþlan, kaþlan, taþlan
Doymaz yaným doydu da
Aç yaným size sýzlar...
Bir türkümü
Bir hasretliðim söylerim.
Dört bir yanýn dað
Yansa yýkýlsa
Irasa, yakýnsasa da ferað
Kasvet baðlamaz
Irganýrken Gök belde havalar
Harman belde göðününken ekin
Meryem Dere’si ýslýklarla çað
Dört bir yanýn dað
Dumanýn tüterken
Çoban ateþleri Çatal bük
Sivri’de geven yakýmlar la
Sualan, Pancar tarla, Harým’ýnla bað
Hey derken Dað tarla, Seyfe, Badýlý, Horla
Seni anarým da yanarým bir korla.
Erik Kaya’da çýkýnca
Görünür Sabire Bacým
Desem acým
Cebinde yumurta gezer
Kara gözüne kurbaným der
Tek iltifattýr bu, can sezer
Beþ ondan güdülen kuzuyla
Mezarýn Gediði’nde görünsem
Halil Emmim baðýrsa
Hacý Halil Emmim duymakta aðýrsa
Rýza Emmim terlemiþse katýr baþýnda
Fadime Bacým testi elinde bayýrda çaðýrsa:
Lan gâvurun dölü...
Sýðmadýn mý yazýya yabana!
Þenlik tutar seyri âlem, kokmazdý tuzuyla
Yine de öperdik eli
Hiç olmazdýk pek pek papaz, deli
Yine göründü Miyase’nin keli
Atý çatlatsa da seferdedir seviseli
Çalýþmanýn erbabýydý Iskan emmim
Dokunaklý olurdu türküsü
Söyleyiþi olsa da çata pata
Zor günler için yapardý asývata
Elinden dilinden gelmezle zarar
Yaptýðý adamlýklarla bir karar
Büyükle büyük, küçükle küçüktü
Nuru emmim lakapçý deniþle ökkeþ
Aslan gibiydi, övüngen ve pek keþ
Seninle aðlar, kubarmasýyla daðlar
Hasan emmim Almanya’dan sonra çaðlar
Bir yol açar, bir sözün, bir yolun baðlar
Yine de çok hatýrnaz, söze selamýn baðlar
Þaþtý mý "Oðlum Allah, Allah" derdi
Hacý Ýbraam emmim
Murat tutar toprklýðýn topraðý ile
Nice umutlarýný belerdi.
Hýzlý bir Millet partili oyseverdi
Radyoyu dinler, anlamazda boy severdi
Görünür her yoklarýyla yörem
Yaþam dururum gibi siluet sanem
Sevecen bir ýlýklýktý anneannem
Kendisi de yetim gün doldurmuþtu
Endamca Abýþýn Mehmet’ti dedem
Harýma bir iki tavuk atlasa
Hasibe dezemin gözü patlasa
Mamýk dayým beyaz yüzle kireç
Öfkeden dili dolaþýp, kekeç
Memmed emmim bir güzel teklese
Sinkafý dilinin ucuna eklese
Esme bacým, köyü dolaþacak ya
Herif gidecek diye beklese
Yol dolanýr köy içine akar
Safiye bacým tatlý þehla bakar
Gamzeleri yüze takar
Hele Ýbraam emmimin sessizliði
Islýðýyla âlemi yakar.
Nazik bacým dertli yanýk
Konuþurken uðunur, saf kanýk
Mýstey emmim görmez ama
Nuh nebiden, en güncele tanýk
Abýþ Memmed emmim yürüse
Endamýný haþmetle sürüse
Haçça bacým baþýný bürüse
Köyden yana görse bir nobran
Girer çýkar sokur sokurla sokran
Nahýrlarý kaparken, ekin firikse
Göö gözleri, akýlda dumanlanýp
Ýncileri, zarafet görünür, sözüne birikse
Þakacý Ýsmeyil emmim çerçi
Ýrebiye bacým çok zariftir gerçi
Bazen hatýrý yatar, satýrý batar
Ýrebiye bacýmlan, süt, yoðurt satar
Badik kýz üzümü helkeyle alýr eline
Bað çubuðundan þeleði sarmýþ beline
Hacý emmimle þaþkýn geline
Baka kalýrlar eline, diline
Hasar’ýn Fadime kimi dem tatlý savak
Hacý Ahmet emmimle dikmiþler kavak
Bekleþirlerdi þehit olmasa
Oðul büyüyecek, açacaklar duvak
Dalaþmaz, yanaþmaz Þevket emmim
Perdane bacýmla, gülüþe sürse
Kemal’e yumurtalý dürümünü dürse
Pek hazzetmez, görüþle bulanýr
Garip kalýr yanýndaki
Baþý eðik, göz hakkýyla aðzý sulanýr
Gözleri dolgunca Hacý Hüseyin Emmim
Ne zaman görse yetimim der saç okþardý
Daha demindi, buðulanmýþtý göz zemin
Birine kýzdý mý sinkafýný(küfürcünü)demez
Sanki suçlu gibi, baþ eðer giderdi yemin
Memleketim
Daðlarým
Baðlarým
Soykadan mý kaldýnýz ne
Hem söyler hem çaðlarým
Kör kütük koydunuz
Hani nerde Sabire Bacým
Hacý Hüseyin Emmim, aðlarým
15.10.2009
Ferað: sahiplik hakkýný baþkasýna devredip, tapu iliþkisini kesmek.
Sanem: güzel kadýn kýlýðýna giren Þeytan’a verilen isim.
Kasvet: Birden bire beliriveren iç çökkünlüðü.
Þuhut: Zamana tanýklýk, ... dan beri içinde olmakla tanýklýk etmek, gözlemde bulunup þahidi olmak.
Bulanýr: Hoþlanmaz, razýlýk göstermez, hazzetmez
Ýrebiye bacým: Rabiya bacým
Mýstey emmim: Mustafa emmim
Memmed emmim: Mehmet emmim
Ýbraam emmim: Ýbrahim emmim
Haçça bacým: hatice Bacým
Göö göz : gök gözlü
Ýskan Emmim: Ýhsan Emmim
Nuru Emmim: Nuri Emmim
Asývata: Aýp satma, alýþ veriþ
Kubarma: Fiyaka satma, þiþinme, övünme davranýþlarý, kibir , gurur yapmak
33-Karþýnýn Karþýsý
Heyhat, bir bilincimi geçiririm; saklýmda
Bir ele avuca sýðmaz lýðýyla haþarýlýk, aklýmda
Kýrýk nal anmalarý tutuþturur, hatýrlamalarýmý
Silah artýðý sesler ve baðýrýþlardý, olup bitenle
Rutinin canlýlýðýydý, mutluluk vericileri
Bilmezine bir þan, bir can telaþý serencamýna
O zaman bilirsiniz ne yapmakta olduðunuzu
Olay geceleri sesiz ve yalýn
Bir ödleðe keser duygun, bir de cesuruna
O an, sen; seni dinlemedesin
Bir iç ihtilalle vedayý buseden bile bezilir
Yýrtýlýr yalçýnlýk o vakit nal sesleriyle
Sanki Dünya neþeye kesmiþtir, sense abat
Gün devrilir daða, dað hüccetten ezilir
Nedir devrimle sevinilir olan?
Devrimle amaçlanan eylem mi?
Devrimin, bir halk hareketi olmasý mý?
Karþýsýnýzdýr o an olana; coþulurdu halk devrimiyle!
Karþýnýn da halk olduðunu bilmemenin, övünç evrimiyle
25.03.2011
34-Sürpriz
Þiirin Hikayesi
’Haziran 2011 seçimleri sürpriz olacak’ basýn...
Mevsim olacakla sürpriz
Ay olacakla sürpriz
Yaþanacakla sürpriz
Telmihi bilmem
Kýrmýzýda geçmekle, yeþilde durmak
Kurallý ve kuralsýz sürpriz
Beþi duvara vursam
Beþi vurukça beþ eder
Ölçü; elimi olaný selimden
Bilgi olaný fanteziyle gelimden
Halksa olaný toplumdan ayýrt eder.
Haziranlarý sürpriz bulmam
Zaten Haziran insanlarý sürpriz
06.06.2011
35-Üç Atlý
Bin bir renk cümbüþ eylese de
Bürünse de bin bir surat
Üþümüþtüler her bir týynetleriyle
Ayazlý gecelerin soðuðundan deðil
Umudun suya düþmesinden zemle
Elleri ceplerine sýðmýyordu
Kalmadýðýný sandýðý anda
Kol baðlasalar
Daha gidecekten yol aðlýyordu
Evrenin saltýnda
Güneþ’in altýnda
Sanki hiç
Gün yüzüne çýkmayacak gibi
Saklandýlar
Utancýn mahremiyetinden
Seferi olmayacak gibi bakýyordular
Geçen zamanýn zer deðer anýlarýna
Bildikten bir yüz, tanýdýktan bir söz
Ne kadar da muhtaçtýlar, o anlara...
Memleketi rahim tutmayan
Ýnsan düþmeye görsün
Ýlk çiðneyiþ gelir Apis’ten
Tutuluydular gözle zaten hapisten
Onlar
Yan yana üç atlý
Ve onlar
Sorunlarýyla yan yana üç katlý
Eyleme yol oluþla tatlý
Lakin ele alýnmasý hayli hatlý
Zem oluþ kaçýrýrken uykularýný
Sövdüklerince rahatlý
Korkuyorlar, korkacaklar
Yarattýklarý
Telaþlýklarla hinleri
Sevdalarý düþmüþ
Yürekleri küsmüþ
Sözü inli
Öfkesi cinli
Misli misli kinli
Ve kullandýðý dili
Kendisine güvenlik atýflýya bili
Yitecekti kendisine de saygýsý
Tedirgin ediyorken derinden kaygýsý
Hey dikiþ tutmaz yâre
Böðrü tutsam kasýklarýn sancý
Kasýk sancý içinde sancý kasýkta
Feryat edilen kasýk mý sancý mý?
Eceli gelmekle vaktin
Tutuþ tutuþabildiðin yerde
Korkumu yere sersem, Zaloðlu gelir
Ölmeye de yaþama da bu olmalý aktin
Onlar, üçü bir atlý
Onlar, üçü bir tatlý
02.06.2011
36-Günler Výzýr Výzýr
Bir gün daha geçti çocuklar
Olumuyla olumsuzuyla
Výzýr výzýr
Gemini gevmiþ at çabukluðunda
Geçen zaman, adýmlar atýmýnca
Hazdý neþe, nal sesi duyumunca
Vatan elden, laiklik dilden, din benden gidiyor derle
Kalemi kaðýda
Düþünmeyi, söyleme; küstürmenin abukluðunda
Ne var ki at sevdaya vurgun
Sevda da, ata tutkun
Her biri birden
Ýkisi bir süvari
Ne yazar binicisi olsa da köse
Gidecekleri yönse
Adem’lerle Hava’lardan hýþýmca
Öfkenin tadýnda, neþenin abadýnda
Saz olurlar, söz olurlar;
Býrakýlmaz olunur gayri, geri dönse
Kar üstüne imza atsak
Vallahi de... hiç deðilse
Sadesi adam, vadesi borç
Sen bir heves, ben bir mülevves
Temize çekeceðimden aþkým bir müsvedde
Yanýyorduk da parmaðýn acýsýný duyduk
Kolay feth edilirinden
Kalelerimiz vardý, kumudu
Maðduriyetlerin, acýdan tutunmalarýn
Ýdraksizliðiyle kabulcü, oluyordu irade
Ezilmiþlikle, hüzündü alan elin umudu
Bir bilseler, bir bisek, bir bilseniz
Ne çok acý çekenin olduðunu
Kulak nal seslerinde, baðýysa adýmda
Geçmekte zaman, vermez aman
Çeliþkilerim hazlandý, çeliþkilerim yaman
Bunlar da gelecek ve geçecek çocuklar
Výzýr výzýr…
Bir nal sesi kadar duyum
Bir adým kadarýdan ötede
Rahmet yaðacak
Herkes yaðmur altýnda
Mideyi bilmeden, mide aksamýnca
Demokrasiyi bilmeden
Demokrasi içinde
Gereksinim kadarca tümel
Gereksinimine göre tekil
Emekten yana saðacak
En önemlisi yaþamakla bereket
Sözün kýsasý çocuklar:
Kendimizi yaþar denli
Genelde, özelleþmek;
Kendimiz yokmuþ gibi
Özel de iken, genel eþmek.
Her an; hem ben, hem ben deðilim
Bu olmalý akar içinde eðilim.
Varlýðý, sevgiyi, tutmak
Deðildir paylaþmayý unutmak.
Yaþam kaostan çýkan düzenliktir
Kincini dar aðacýnda tutma
Gelir sencilik, insanlýðý saracakla emeli
Paylaþýmsýzlýktýr tüm kötülüklerin temeli
Özel olurla; imsel ve dinsel
Genel eþirken; insel ve bilimsel yaþanacak
Unutma!
Ne olmayacak tekilce daðýntýn
Eyleme koyan bencillikle birlikte
Geliþmeye devinen özgecilikledir baðýntýn
31.05.2011
Abad: 1-Varlýklý, zengin olmak, bayýndýr mamur olmak. 2- Gelecekler, sonsuzcalar.
Ýn: 1- Ýnsan (in misin? Cin misin) 2-Ýns: Ýnsanlar. 3- Ýnsel : insana deðin olan, insana ait olan
Daðýntý: Daðýnýk olanýn durumu. Baðýntýsý koparýlmýþ, ilgisiz alakasýz duran.
37-Göz Ucundan Beri
Savaþýn çýðlýklarý
Beri geldiðinde
Issýzlýklar açýlýrken
Ölümler hep içimize.
Kavranýþýndýr beliricimle
Neþe göze geldiðinde
Ne yaþ durur göz, ne heves kurur
O vakit, ölümler gelir hiçimize
Hamle bilmezden hamle mi olurmuþ
Vakti yakarý oddan da daha sýzý
Hiç dinmez, sanma makberle çare
Ok atýlmaz; sinesi, zaten ok yâre
Ne gamze edersin goncayý
Sineyi açmaz iken; yâra
Bilmez misin?
Gülistaný ayrý kýlarlar, meðer
Gülþenden imiþ sinesi tok yara
Gün avcumda kaldý
Dünse sol ucumda
Çýðlýklarý arta kalan
Yel salladý, gün kavurdu
Sanýrsýn mý ki tutuþtu?
Þimdi kül ile ne heder
Sen gülþende gülü çiðnersin
Bilmezsin ki gülistaný ah eder.
27.05.2011
38-Atarca
Memleket demeyle
Memleket þairi olunmaz
Be Fesuldam!
Hasret yemeyince
Kargaca gaklayana,
Farece günü birlik dem saklayana
Tozdan estim, mayada piþtim; demeyince
Memleket mi biter?
Sevda mý biter? deme Fesulda
Sevdan bir durulmaya görsün
Pek çok çeliþkin bir olur
Can evin haþmetlenir
Ne büyüktür, bilinmez; yücelerden olursun
De ki sürüncemeyledir sancýn
Her olcakla doðumlar hancýn
Bu böyle olacaktýr
Biliþte, ayrýlýk koyma
Karanlýk yandan Güneþ olana selam yetmez
Bak atarca doðup, batýþ; kaçýncýn
06.05.2011
39-Yol Bebekle Baþlar
Ey bebek!
Yanarým sana bir düþünüþle
Bakarým kahroluþlarla
Ne kadarda maðdur
Ne kadar da savunmasýz, biçare
Bir deviniþinle anlarým ki
Dýþtan yok eden karýþma olmayýþla
O kadar rekabetçi
Ana memesine gömülür denli huyla
Sömüren bir muazzam mücadelesin.
Ýnsancý atan
Topluma katan
Bir zorunluluðu el verirce
Hünerdi emek gibisin.
23 Nisaný kuracak
23 Nisanýn konusu olacak
Coþku ile oluþmaya duracak
Güçsün sen güç...
Çevreyle dolan
Gün ile solan
Denmelere bahis
Gizil sürç
23.04 2011
40-Üçüncü Savaþ
Dünya daha devrimlerini tutuþmadan
Ýç yangýnlarýný yaþýyordu Fesulda.
Her bir yangýn, her bir gayrette
Lakin liderini çýkarmadan devrimi
Karþý güçle, hükümet yanlýlarý arasýnda
Çatýþmalar oluyor denmesiyle
Yetkinden gayretin boyunu aþýyordu
Olan nedir Fesulda?
Dünya’nýn bir orasýnda, bir burasýnda
Baþkalarýnýn kararlarý ve iþtiyak lamasýyla
Sürükleyen devrim mi?
Yürükleyken devrim mi?
Her sürecin Fesulda
Kendisine meydan okuyuþu vardýr.
Ama sen özneldi buyrultunla
Hem sürecin oldurmasýsýn,
Hem sürece uygun, sürecin meydan okuyanýsýn
Olmayana erg ediþle efelek
Dosta gurur, düþmana korku deniþle
Ne alayý vâlâdan heves;
Ne önde serencamla, boþ boþuna
Beleþten takýlýþlarla güdümlü
Kadimi þan kalandan nefes dolmamalý.
Zamaný ne seçer Fesulda?
Bilinmez ki
Un tutup, elek gözleyene dek
Belki zaman bizden geçer!
Bre kalleþ sinsi
Öbürlerinden artýk, beriden eksik
Övülmelerinle kendinesin
Akýbetçe kýldan oluþun oturmasýyla çuldan
Ders çýkarmalarýyladýr, fendine
Ayaðým yerde, zaman ve zemine tutunur
Baþým bilim, bilgi; olanca serde
Her yeni ve eskiye dek kahroluþlarla
Ýþlerdeki toplumla, baðýntým nerde?
Toplum, Fesulda; toplum, var ya
Öyle bir birikiþle ileri oluþ ki
Akýþý zamana çýðla, zararý bendine
14.04.2011
Yürük: Çabuk ve hýzlý giden, Burada olgularýn niceliklerle nitelik almasýdýr.
Serencam: Bir olayýn sonu
Çula oturma: Tazýlar için kullanýlan bir söz. Tazý çula oturturlar.
41-Perçeminden Tutuþmak
Kan revanla düþmüþ al beni perçemin
Suya iliþme su ürkek tavsýr
Bir yansý ediþledir hayali candan
Ah yarý sarla, kadimi ocakta yar oynaþýr
Çökmüþtür ensene, bilmem vade boylanýr
Titrek ayaklar cama basmanýn þehvetinde
Ýhtiramý inledi
Ýklimi saðanak
Saðanaðý taþmak
Bir bir engelcini aþmak
Lakin
Yorganýn bolluðu tadýmýzý kaçýrmýþtý
Arandýk ta bulunamayacak denli saklardý
Bizse akasyalar açmýþ gibi
Ömrübillah neþe, rayiha çekeni gibi
Ömür kesemize bereketti
Günler zulamda saplý
Bir inilti bir sarhoþluk sadizmi
Bir alçaklýk bir heybet
Uzar gider yol boyu oluþlarla
Sýnýrlý süreklilik
Bir birini kesen
Yaþamýn devamlýlýðýnca esen
Ýþte bilinir olan
Sonsuzluk bu olsa gerek
Çekeri bir gözle beni yek edeni
Heybet aþýlýr düzde þaþýlýr
Macera büyük
Hayallerince budanýp kýrpýlýþla uzar
Yüksekliðin kadarla düþersin
Bir maliyet edinilmiþ olur
Ne omzuna, ne hayaline küsersin
Ankara çalmýyor, Ankara týnýlýyor
Her bir yürek; oluma, umuda atýmýyla kürek
Alýþma yapmýþla, zevalimedir sürek
Derinden bir olurla inim inim iniliyor
Bir ses verire çýktým ve gittim
Can kurtaracaða heybet bir hey oluþla
Umudun küstüðü, suya düþtüðü yerden
Düþmemiþte ayaða doðrulurcasýna
Heybetten alçalmanýn vurusuna yoðrulurcasýna
Bakmýþsýn elasýndan açýlmýþ bir kucak
Sarmasýnda da, alçalmasýnda da baðýr
Gücünce, aðýz dolusu oluþla
Yan gitmiþ, kan gütmüþ, verevce çaðýr çaðýr
Sen nakaratýný výzýlda kerim oðlu
Benim gördüðümce bildiðimdir verim
Bakarsýn gün solmuþ vade dolmuþ
Taþýmakla getirme nedametle saðýr
Ayaða kalkmýþ adama baþ, gelmez aðýr
03.04.2011
Tavsýr: Kývamýna geliþ. Örneðin, mayalanmýþ süt, tavlanýrsa peynir olur. 2- Çeþitli duygularýn kabarmasýyla kendini yanýltma. 3- Çeliþkilerini su yüzüne çýkarýþla tutuþan düþünme.
Boylaþýr: Irmak, deniz, göl gibi yerlerde yüzme esnasýnda, su içinde derinlik ölçümü için boy verirsiniz. Düþüncelerinizi ölçüþmek.
Ýhtiramý; hürmetle olaný, saygýyý
Týný: Temel frekanstý sesin yanýndaki diðer fark edilir, ayýrt edilir sesler
Taþýmakla: 1-ölüm korkusunu taþýmayý 2- Yönetir ve yönetilir olmanýn sorumluluðunu taþýmanýn piþmanlýðýný duyma.
42-Olumuna
Zaman suya düþse
Su dahi; sabah, kuþluk, öðle...
Gibi vakitleri titrer
Sudaki salýným kayýkta
Ýnsan kayýktaki salýnýmla ayýkta.
Salýným, nekahetini bilmez,
Ne bile nedamet getirmez
Zamaný yaþarýz en olumunda
Âlem uçak bileti gibi
Yükselmeyle gideceði yere kadar gönderi
Kimi týrmanýrken baþý dönüp düþmekte
Kimi daha binmeye bile korkmakta
Uçak sahibi olmamaksa baþka bir dert
Ankara rüzgârý ne bir bahar havasý gibi
Ne de bir imbat kývamýnda
Renk vermiyor gibi adama
Bilimselini demiyorum
Renklerin dili olmaz
Dili anlamlandýrmak insana özgü
Halk demokrasisi
Halk yönetimi
Halk egemenliði
Halk devrimi; denir de!
Var mý hiç halkýn evirimi?
Kaptanlýða niyeti olmayana
Bu eylemler, uçaðý uçurtmak gibi
Ya uçaðý uçururken akýllanacaksýn
Ya da uçarken akýllanmaya zaman olmayacaktan
Ecelini yaþayacaksýn
Bilmezlikle, anlamlý eylem, seza deðildir
Cennet yolculuðu hazýr
Ne var ki cennetin yolcusu hazýr deðil
Bir öfke fýrtýnasýdýr sarmýþ
Atlas okyanusundan Hazar’a deðin
Teknolojisi ve bilim kullanýmý
Olmayanýn kültürü
Çaðdaþ benzerleri gibi
Olacakla, yarýn vaat etmiyorlar
Devrimleri, devrime; evrimleri, evrime
Benzemezle kargaþa ve yýkým
Sadece semptomlardan nevrim
Tedaviyi bili yora da deðildir devrim
Deðildir umut veririnden oluþmaya eðin
Öfke; çekirdeði içine, sonrasýný almadýkça
Ýçten kendisini dýþýna taþar
Kendisini aþar, kendisini boðar
Yerine de; ne gün, ne devrim doðar
Öfkenin karþýsýndaki de öfke
Bu yüzden öfkenin devrimi olmaz
Öfkenin ve halkýn; olmayýnca bir iþlemce baþý
Liderledir devrimin marþý
Her çapulcu siyasetle deðildir aþý
Böylesi kalkýþmanýn hercü merci
Giderek dinginlikte, nedametiyle döker yaþý
Öfkenin yaðmasý göl, sonraki saðmasý çöldür.
Sanýlýr ki devrim, sedayý alalarýndan,
Ala veredir, bedestanda açýlmýþ bir çarþý.
Oysa nazým olacak bir hareket
Sonrasýna devamdýr, sedayý âlâyla devrim
Toplumsa otoritenin kullanýmýna
Ve toplumsa iliþki biçiminedir, karþý
Ne gideceði yer bellidir taþýdýðýyla cepkenin
Ne salimen gideceði bir yeri vardýr öfkenin
Þiddetleri, bilmezle rahatsýzlýktý; tepkiye deðin
Toplumsala yabancýlaþmýþsa bir halk
Ýnançsal, öfke bürünür oluradýrlar bir talk
18.03.2011
Talk: anlam ayrýmý
Âlem: Yazýmýzda halk anlamýndadýr.
Öfkenin karþýsýndaki de öfke: halkýn karþýsý da halk. Varsa bir halk hareketi, halka karþý yapýlýr.
Bu yüzden öfkenin devrimi olmaz: Halkýn halka karþý hareketiyle, halkýn devrimi olmaz
43-Sümme Haþa!
Ne eþekler var ki
El veriþle bile, kadamdýrlar (felaketimdirler)
Zan ederler hep, diyarý eþeði terkle
Eþek olmadýðý söyleyiþle; eþektirler!
Öyle haddini biliþle insan var ki
Eþek olmadýðý halde (Eþek olmazda bile)
Eþek olduðuna bahisle biliþte
Daha bir adamdýrlar
Maksat rütbeyi niþanla
Semeri düþürüp
Eþek olmazlýk deðil!
Ne taþýdýðýný biliþle
Eþekliði akýlla, adam olmak
Ne eþekler var ki
Semersiz de eþek, nadanca geçer
Ne marifetler var ki
Semer görülürü, cevher seçer
’Eþek ölükle, kalýr’ denir ’semeri’
Belli deðil mi semerlerden?
Söyleyeni de ölür, dinleyeni de
Türev olmakla kurtulunmaz hayvanat dereceden
Ha kalmýþ olur semeri
Ha koþumdan kalýr, dizginle kemeri
Bilene anlamca ne hacet;
Ýnsan eskimez ya, giyse de fereceden
Ha sen söylemiþ olursun, dinlerim ben
Ha ben dinler olurum, söyler olursun sen
Ne fark eder âmâ da
Dinleyen bilir olmalý söyleyeninden
Adam olmadýðýný bilmedikten maada
27.02.2011
Kada : kaza, bela, felaket
Âmâ : gözleri görmeyen.
Âmâda : göremedikten
Ferece: (ferace) Yakasýz, uzun kollu, etekler dek uzanan bol giysi.
44-Günün Yüzü Karanlýk 1
Sevdanýn yüzü gibi
Daima
Aydýnlýðýn yüzü karanlýktýr.
Ey sevgili
Ne yanar dönersin
Karardýkça aydýnlanýr
Aydýnlandýkça kararýrsýn
Zevalin nevri dönmüþ
Sen gibi
Aydýnlýk gibi
Karanlýk noktalardan oluþla
Tam da hayali karþýmda durur
Aman vermez zaman
Gün duvara vurur
Sular kararýr
Iþýklar sararýr
Sabahý soracaktým
Yürekten dararýr
Nekahet geçmesiydi sanki
Solan nokta, aydýnlýða kesiyor
Can ciðer çekerken
Ciðer ödden piþiyordu
Hep dikkatime gelir
Leyla iken sultan durur
Sultan iken, hüküm sürerim!
Ben yürürüm sevgili
Yollar yorulsa da...
Bazen þiir okurum
Biteviyeliðe ötürü dalarým da
Okuduðum þiir midir? Diye
Bazen okumalarýmdan kendimi alamam
Adeta yiterim, kayboluþum hediye
Yorgun durur, dinç bakarým
Alabora olup, bir dip yapýþla
Kendime gelir de
Düþünürüm, ben þair miyim? Diye
01.01.2010
Bayram KAYA
45-Günün Yüzü Karanlýk 2
Ve cennetin insaný
Gözünü açmýþ
Hava, Adem’e sözünü saçmýþ
Yasaðý bilmiþti
Ýnsanýn kaderinde vardý
Kaderine yürürken
Akýllanmak
Gün gelir
Deðiþen her þey
Bitirirdi...
Cenneti de
Bir araçsak kullanýmla yaptýklarýdýr
Þeyleri dönüþtürerek bitiren
Ýnsana komün cenneti yitiren
Araçsa üretimlerince yoldu, kader
Öncesi cennet, sonrasý mihnet
Olacaktý insan, bu yolda heder
Ýnsan, üretimiyle hazine derer
Süreçleriyle deðerleri önüne serer
Eytiþimdi, araçlarýyla kazýsý
Olmuþtu akýl ve güçlü pazýsý
Ýnsanýndý anlýndaki el yazýsý
Cennetin payýna
Otlayan tayýna
Akýp giden çayýna
Ürettiðine birden bire
Bunlar benim demiþti birisi!
Ýnsanlýðýn bu gününe geliþindeki
Mutlu eþitsizlikle, herzeyi yemiþti!
Çeliþmeleri anlamakla oluþtu dimasý
Bolluk bereketken
Günah olmuþtu Adem’lerle
Hava’larýn cimasý
21.11.2010
Bayram Kaya
46-Son Akbaba
Sarý Zeybek’ten
Horon Ýdris’e
Teke zortlamasýndan
Yaylalara dek koyun otlamasýna
Uzar giderim
Toz dumanla seçmezde
Tereke bulmasa akbabalar da geçmezde
Suyun iklim
Akýþýndýr fikrim
Yol havasý gibidir
Memleket havalarý
Harap eder de çarpar adamý
Omuz baþý küs
Omuz baþý kývrak
Ayak lorke (hava)kaldýrmaz
Afiliden bir yusufcuk havalanýr
Yana yakýla
Sanki aðýda çýkmýþ gibi
Yolu uzar uzar
Dert keserken mert kesilir
Sen, ben,o; biz diye
Saðlayýþta toplumuz diye
Aðlamaktan gözün
Söylemekten sözün
Yürümekten dalaðýn þiþmiþ
Yüreðin piþmiþ te olsa
Ciðer parasý istiyorlar adamdan
Memleketin hali ortada
Beþ otuza haraç mezat
Çayla saracak sigara keyfi
Söylenecek söz mü kalmýþ!
Ne bile sofrada tuz
’Ana’ diyecek olsan
Ortam harbiden kesilir buz
Kaþýk geçmez olur çorba
Ýçinize neher düþse de dert içilir
Kuzey yelleri sancýlý
Kuzey yelleri aþý yapar
Kuzey yelleri döl tutar diyorlar
Umut koyuyorlar
Lakin kasýklar iltihap
Kemal bacalarý tüttürmüþ
’Sakýn ha duyarsanýz da inanmayýn’ deniþle
Sattým, satýyooorum! diyecekten
Niceler bacalarý üttürmüþ
Memlekette uyku bana haram
Toplumdur, inilerken benim yaram
Parmak çocuk, parmak çocuk
Ýþaret sýfatý bile olamadýn
Parmaðý yarmak çocuk
Saðrýmda tutuklu bir sancý
Tutuþun bakalým
Kim yolcu, kim hancý
Otel odalarý saðýr
Yat kameralarý baðýr
Bir kalabalýk akar, aðýr aðýr
Neferi Karadeniz’e seferle tayfa
Okuduðu özgürlükten bir sayfa
Güneþ’ten cüz, ortamdan güz kesmiþ
Avaz olmuþ diller, yalvardan yakardan
Anlamýþtýr artýk, deðildir trene bakardan
Son akbaba 15 mayýs 1919’dan
30 Aðustos 1922’ ye kadar mezun
Aðýr gelir insana
Nazýmdan düzenle koþmak
Hazýmdan içselleþtirmek
Bir zor zanaat toplum aþký velhasýl
Ýnsan olmak vardý, eyvah
Ey!
Vah!
23.11.2010
Neher : Nehir, ýrmak; geniþlik bolluk
Bayram KAYA
47-Vatan
Ben minneti ve mihneti bilmem
Onlar bana dokunmayýnca
Ben yarý selimi bilmem ki
Yar bana sokulmayýnca
Vatan benim caným
Ben bir heyecaným
Can der, heyecan
Heyecan der, caným
Bir anadan
Ama babalardan oldur
Bu sevdayý memleket
Uzaklardan bildik bir yoldur
Gören göze, pencere
Bir de herkesle kaynarsa, tencere
O vakit daha bir ses verirde hançere
Küp olmasam da, içsininim; ben cere
Vatan benle heyecandýr
Ýnsanlýðýma çalýþýrsam
Ýnsanlýðýma yar olursam
Vatan bende, deva bulur candýr
Vatan, çakmak çakmak
Gözlerde, yakmak yakmak
Çakmaklarda, ateþ
Gözler de, kývýlcým
Vatan, yar baðrýna sýðýnýcýmdýr.
Ve vatan
Üstte minnet ile batan
Altta mihnet ile yatan
Olmamalý arasýnda, babalar gibi satan
Vatan ana iken, sýla katan
Ticaret gözü ile olmazken
Aþk ile güm güm atan
Elbet içinde ticaret yaratan
Vatandýr, cana can katar
Usul sokulur, yar koynunda yatar
Bir ana vatanla doðar
Aþký selimi, vatanlarla boðar
Aþk ile atansýn!
Cana can katansýn
Baðrýmda yatansýn
Çaðrýnda vatansýn
Heyecanýmsýn
Heyecan
Hey
CAN…
17.10.2010
Bayram KAYA
Cere: topraktan kap. Küpün orta boyu. Küpün en küçük þekline, üzlük denir. Küpün ortanca þekli, ceredir ki yað ceresi, peynir ceresi gibi.
48-Güne Ayla Baþlar
Hayat, yaþayabileceðe dururken daha
Henüz anlamalarla sýra iken, geçti aha
Ansýzýn olur durumla, beklenir beklenmez
Bakmýþsýn bir sýra oluþla, güç yetmez de paha
Sevinç eþecekmiþ bu baðýr
Ne günün koynunda uyuklarým
Ne çiçeðin boyunu anýþla sayýklarým
Duymuþum bir atýfeti lütfu müberra
Kalmadý artýk hevese erecek
Ne sazla düzen tutacak bir ömür
Ne de sefasýna deðin süreceðinden bir yayla
Sevgili kýzým, sevecenim Ayla
Deðirmen dönerken
Ne gün batmýþ olacak; ne de þafaða, kývýlcým
Ne hak olacaktýr, giriþmedikçe emek, payla
Ne verilmedik sözler batar
Ki günü yaþamadan, vaha
Ne de ýstýraplar akþama yatar
Usulü gereðinde düþürmeden fikri, kâha
Ay düþer içime
Güzellikler kaplarsa da kuþkular
Parçalanýrým zayla
Uykusunu belerim, rüyasýný elerim
Buncayla baþýma takýlýr halelerden ayla
Uyanýrým da bakarým, gün düþer peþime
Artýk tut ki, deniþlerle, sayýlan; sayla
Alýþ veriþledir geçer zaman, bir alýrla; bir satar
Hülya dizilir, yola konuþla hayali, hayale katar
Ilýktan, sevinden tutuþur özler, bir akýþta, niceye feda gözler
Ya Rab! Sevinç olacak adam (baba)
Hep böyle; hep böylesini (Ayla’sýný mý) mi, özler?
06.09.2010
Bayram KAYA
Atýfet : Ýyilik, karþýlýk duyulmadan gösterilen sevgi
Müberra : Aklanmýþ, temize çýkmýþ
Zayla : Zay olmak; zayi olmak; kaybolmak, ziyana uðramak
49-Koca Mehmet Destaný
Þiirin Hikayesi
Bu þiir, yazarýn çok küçükken, henüz 4 yaþýnda iken; 1956 yýlýnda kaybettiði babasý Mehmet Kaya’ya (namý diðer Koca Mehmet’e) iliþkin, dinlediði anýlardan düzenleme destansý tasavurlarýdýr.
Boz üveyik uçuþundan
Hayalleri kadarlan ufacýktý
Daha ömrü vefa etseydi eðer
Gencecikçe sarýlmýþtý yaþamýna
Dolu dolu tutkunundan acýktý
Baþý heybet nam daðlar
Zamaný mýdýr, ayrýlýþla mola
Gözlerde ýþýltý dururu aðlar
Duygular yarýþýrdýr
Býrakýr ardýnda ne baðlar
Rahmet zahmeti bilmez
Býraksalar orada bitirecekti iþi
Dünya daim abada kesin diye
Daðýn heybeti devrilmiþti üstüne
Yine de kibirce
Bir yücelik, bir ululuk bilmezdi
Koca Mehmet...
Bir özlemiþti ki...
Yaþamla ölümdü tamahý
Hayýrlar olsundu
Ayrýlýðý ölüm
Kavuþumu bayramdý
Özleyen ve özlenen
Uzletle...
Yol düþtü üzerine
Þekilden suretler
Birinde doysa, birinde býkar
Yorulmak mý?
Neydi o!
Þimdi uzaktaki bir aný gibi
Þevki bilmeyen aþktan yorulur
Þöyle bir anýmsandý
Geçmiþi aydýn ahdi kadýn!
Dünyanýn parçasý
Olmayýnca yolsuz
Dönmezdi onsuz
Aidiydi ve aitti
Anýmsamalar bilme oluyor
Öfke burnunda düþmüþtü
En fazla günahý
Masumiyetti kadarla, al al...
Artýk fýndýk kýrsalar korkmayacak
Gül koparsalar
Ah edecek
Korkular koklatsalar
Rayihalar salacak
Fýrtýnalar salsalar
Paratoneri olup
Dalga kýran kesilecek
Anlamýþtý o...
Anlamaktan kocamýþtý
Yýllarýn ve yollarýn yorgunu
Koca Mehmet...
Yel oldu yel
Tutabilene aþk olsun
Söylediði türkü
Kaþýndaki ivme
Kucaðýnda bir çocuk
Belli belirsiz tebessüm
Bir güm anla
Yol tutturdu uzara yol
Sakýnýr mýydý?
Yolsuzun garabeti duyulanda
Daðdý; daðýn adamý
Yola korda
Þevkle hizalardý nadamý
Ýnsanýný severdi
Ta ki savaþýmý
Isýrýklar, kaþýntý olup
Birinin sümük diye attýðý
Ýlik diye kapýlmayana dek
Bir buluþma bir hasretlik
Ýki, bir oldu mu?
Günahý tutmazdý artýk
Ahretlik derdi, ahretlik
Divan durdurulsa önüne
Vebali olmazdý ki yoldan dönüne
Saran, sarýnan bellisiz olur
Dur durak bilmezdi ki sönüle
Hileden yüz bilmedi naki
Sulpten idi belli ki haki
Deðil mi ki sürecekse ölümle baki
Ha, ben ölmüþüm; yaþarken sen
Berdevam hizmetten aþk döner
Zamanýn sarhoþu idi saki
Zaman bitmek bilmez
Olgunlaþmanýn minneti ile
Dað devrilmiþ, gün evirilmiþti
Amma ve lakin yol çevrilmiþti
Ölüm üzere þimdi yaþamak zamaný
Hasreti yatýrým
Özlemi yatýrýlmýþtý
Koca Mehmet
Tanýmazdý nedamý
Daðýn adamý...
Aþký onda, þevki bende kaldý
Þikâyetin selamýn olsun...
13.01.2009
Bayram KAYA
Haki: anlatan, hikâye eden. Toprakla ilgili
Naki: Temiz, arý
Bu þiir, yazarýn çok küçükken, henüz 4 yaþýnda iken; 1956 yýlýnda kaybettiði babasý Mehmet Kaya’ya (namý diðer Koca Mehmet’e) iliþkin destansý tasavurlarýdýr.
Haki: anlatan, hikâye eden. Toprakla ilgili
Naki: Temiz, arý
50-Pireli Padiþah
Ýnsan gelmiþte
Arzý endamý þeytan donunda
O da adam olacaktý elbet sonunda
Ne var ki azabýný yutup
Cehennemini çýkarmýþtý koynunda
Yoktu dalavereden yana bin biri
Hadsiz hereðin yaþadýkça oldu kibiri
Her hengame sonrasýný
Giriþ çýkýþta oldukça diri
Lakin iþbirliði olacaktý batký kiri
Hasbelkader bir pire
Bir emilmelik bulup da
Çar çabuk dalýp gire
Nereden bilsindi
Nasýlsa düþmüþtü
Sýska, soluk bir insan kepire
Kuru, kapçýk kalmýþtý acýndan
Çaresizlikten aðlamakla yaþý kurur
Kifayetsizin apýþ arasýnda
Boþ, boþuna; emilmelik aranýr durur
Bulup ememedi kaný, ama sýcaða hayretle
Derlenip toparlandý epey bir zahmet gayretle
Dile geldi öneri verecek kadar canlandý
Az biraz yaþam bulmuþtu
Sýska adamýn sacýndan
Demeyin ki kifayetsiz ne bulacak
Kapçýk pirenin öneri tacýndan
Ýnsanýn caný acýmýþtýr ýsýrýktan
Oturuma gelir yatakta týksýrýktan
’-Bir gýdýmcýk kanýn yok
Adamým diye gezersin
Boþuna börtü böcek çiçek ezersin’
Diyen bir výzýltýyý kifayetsiz duymuþ
Aranýrken bir zar bulmuþ
Sesi veren kapçýk buymuþ
Alýp, evirip çevirmiþ; görmüþ ki bir zar
Almýþ iki baþparmak arasýna sýkmalýk
Öldürülecekken zar;
Sunmuþ kifayetsize bir çýkmalýk
’-Öldürme beni, öldürürsen sana ne kar
Oysa býrak beni, olayým sana yar
Göster düþmanýný, para üstüne para sar
At düþmanýn evine beni, koymam seni dar’
Kifayetsiz:
-Bre kapçýk, sýska, zar pire
Senden gelecek yardým nereme gire
Pire:
’-Olmazsýn can baðýþlamakla piþman
Olursun düþmanýný göstermekle þiþman
Yok deme sen bir iyi düþün hele
Gör bakalým, kul baþa neler gele’
Kifayetsiz:
’-Pire pire, hiç düþmaným yok
Hamdolsun ki saðým solum, dostum çok’
Derse de, doðmuþtur bir fýrsat
Deðerlendirmek gerek
Akýl yorunca, þimþek çaktýrýr herek
Pirelenmedi kifayetsiz, pireden yana
Þevk koydu önüne, ahadý abadla tattý cana
Zamaný sürerdeler, ikilice sýska
Devranla geçmeyecekti birbirini ýska.
Ölüm düþerdi mukadder, pire eve gire de
Mal mülk, ikbal bulurdu böylece, pirede
Sevince durur, geçirimler gelir, aklýna
Birçok zanna andýrýþ söylemler gelir nakline
Komþunun kimi dem onu görmeyiþi
Sayýlmýþtýr, dostluða pirim örmeyiþi
Sevinçle kaplanýr içi, nakis bir hisle
Artýk sýzlamayacak bir yüreði behisle
Þarttý, kuruntularýna kuruntu katar
Pireyi götürüp, selamsýzýn evine atar
Bir güzelde mýþýl mýþýl uykuya yatar
Günle...
Fýndýk kadar pire; kapýda göze batar
Hayrete muciple eþikte kalmýþtýr dona
Anlamýþ ki yoktur komþu, mülküne kona
Azgýn pireye gösterdikçe düþmaný
Ele geçirirken mülkleri,
Gelmezdi hiç kifayetsizin piþmaný
Þimdi hasbelkader pire gibi
O da, olmuþtu ülkenin þiþmaný
Sýska kifayetsiz kondukça mal mülke
Geçmekte idi eline, yavaþtan, yavaþ; ülke
Büyüdükçe, þiþmiþ yumruk kadar olmuþ pire
Sýskaya; düþmanýný sorarmýþ ki acilden evine gire
Bir sarmaldýr hepten kendini doðurur
Yolun kendi þartlarý, birçok feraseti soðurur
Pireye düþman, sýskayaysa mülkü, kadim yoðurur
Sanmayýn ki bu bir hayali, zanný kaný
Düþülmüþtür çembere baþ ve son ayný
Sondaki durum, yaratýlan bir egemen tayýný
Saltýk mý ki devran, böylece süre
Küçücük bir kaostur, defteri düre
Günlerden salý ise, salý diyendi düþman
Bu kez de salýyý çarþamba yapandý piþman
Yürümekle kusurdu, tatlý caný solurdu
Seksek yapan da kurtulmaz kanýndan olurdu
Neden bulamazdý da gölge bir sebepti, hin olana
Bu kez gölgede yürüyeneydi garez, pireye dolana
Kifayetsiz mülke konmaktan mestine delirdi
Ölgün giden pire, artýk yuvarlanarak gelirdi
Pirenin emerek emri hak yaptýklarýndan
Sýska; varlarý, kemirmiþ, semirmiþ
Pireyeyse, sanki düþmanýný ölümüne emmek emirmiþ
Kifayetsiz aðýrlýkça, çekide, sanki demirmiþ
Gün susmuþ, yol düþmüþ, akýl pusmuþ
Akýbeti kinden olanýn zulmü dinden olur deyip
Deðil pireye düþman bulmak; adeta tamahla kusmuþ
Ülkeye her yýl padiþah seçilirmiþ
Padiþah olacak kantarda geçirilirmiþ
Aðýrlýk çeksin diye incir altýnda
Piþen yenir, su içirilirmiþ saltýnda
Kantardan saðýrý, en aðýrý, en besili
Böyledir ülkenin baþýnda olacaklarýn, nesili
Yapýlan doldurmazken çekirdeði
Bir bakýþ etmiþ incire
Pire olmuþ ki; tasmalý köpek gibi
Baðlý durur huzurda zincire
Zevale ermiþ, emeksiz biteviye zeametten
Keþke demiþ boyun eðmiþ nedametten
Yetersiz adamdan bir damla yaþ akmýþ
Dönülmez yolda olduðuna ýþýk çakmýþ
Bir kaderine bir hederlerine kafayý takmýþ
Yapýyý korumak için bilmiþ her þey fakmýþ
Pire olmuþ, bir dudaðý gökte, bir dudaðý yerde
Alevli fýrýn gibi akýtýr, artýk devamlý istermiþ
Doymak bilmezine bir iþtah
’-Bre sayeyi herek, hani düþmanýn nerde?
Olsun isterse feriþtah’
Günler gelip geçmekle güngörmüþ
Gücün illetiyle sarhoþundan
Düþman diye tüm halký giderken körmüþ
Giden gitmiþti, düþman vezirdi, baþ vezirdi
Derken devran kozasýný örmüþ
Görünen pire deðil, sanki alevden bir fýrýn
Düþman istedikçe fýrýn edemezdi mýrýn kýrýn
Bakýnýr saða sola, bulamaz verecek kimseyi
Hali pürmelâlden anlamalarla dokunur
’-Benim düþmaným; benim,’ der, ödevine
Alevli aðýzdan yutulurcasýna içe sokulur.
Pirenin biri aranýrken, yaþamsal gerekten
Bulur bulmaz, yapýþýp emer, herekten
Ne umuþta ne bulacaktý düþüþle yetersiz çelimsizden
Bu da þartlarýný taþýyýp geliþecekti selimsizden
Akýl deðil, akýl diye umulan þevki gelimsizden
Ýki yokluk, herekle gerek, olacaktý tokluk
Yol oldular birbirine sersek, sona yokluk
Üretilen el deðiþmekle olmazdý
Yeniden yeniden üretmeden tüketmek.
Biteviye yoktu, sahibi yenlikte, yemdi
Boþunadýr anlamýn aðýrýný yük etmek
18.04.2009
Kepir : Verimsiz çorak arazi ise de, burada emecek denli, sömürecek denli kaný olmayan insan.
Sacý : Hararet üzerindeki ekmek piþirme gereci. Adamýn sýcak vücut derisi
Nedam : Bilmeyen, bilmez
Pireli :Þüphe eden, þüphe çeken
Pirelenmek: Akýl edip þüphelenmek, Akýla þüphe getirmek
Ahad: Birlikle
Abat : Sonsuz gelecekler
Nakis : Bayaðý adice; baþý öne eðdirici; bayaðýlýða sýðýnan
Mucip : sebep gerektiren, icapçý
Zeval : Kabahat, suç
Zeamet : Mal mülk, Týmar
Nedamet : Piþmanlýk getirmek
Fak : Tuzakmýþ, kurulan tuzak, tuzak aracý
Herek : Çirkin sýska uzun boylu adam, sarmaþýk fasulye gibi sarýlýcý bitkilere, sarýlmasý için dikilen sýrýk.
Hali pürmelal : Hüzünlü, acýklý durum ve dramatik son anlamýna.
51-Toprak Kokuyorsun
Gün biter, dün yiter
Issýzlýðýn rengi kaybolur
Mehtap da düþmez içe
Sevda girince uður olunan gelmez hiçe
Atarcalar tutuþur
Sýralamaçlaya
Düðün gerdeðe girer
Ýç dýþ gibi dururken
Bilmek deðil, ilmek de deðil
Sýradan bir gün doðar
Kusmuk kururken
Üzerine de oturulmaz hani
Ansýzýn ecelin olur boðar
Ýki bitimsizlikten
Öncel ve son arasýnda
Çaresiz yitimsizlikten
Var oluþun doðasýnda
Baþa kakýcýlýðýn
Azabý yakýcýlýðýn
Baðýra baðýra bakýcýlýðýn
Derinliðin duyardý
Toprak ýslak, can kuru
O öyle bir vaz geçilmez
Adamýn, adam gibi adam dururu
Ana mý, yar mý, can mý, seçilmez
Sanýrsýn köy düðünü
Çimen giyer, kýrmýzý öðünü
Atarcalardan nabýzla vururu
Heybet gibi olmazsa da baþ eðiþle gururu
Ve kadim bir ezeli uykuyla
Çoraðýn ýssýzlýðý içinde
Taþýnýrken kendi kendine
Kadim bir akýþ
Bildi bileli yola bakýþ
Belli ki aðýtçý, yaþla týkanmýþ
Sabýrdan baðýr, aþýktan çaðýrla yýkanmýþ
Aklýnda olanla özce tereddüb
O öyle bir bahir (deniz)
Öfkeden olacak kahir
Suyun etrafý toprak
Akýþý toprak
Ýdraki toprak
Ve bir baðýrdan koparak
Patlatýrcasýna akarak
Çýkýþý toprak, birikiþi toprak
Neþvü nemasý
Ki yýkýþý toprak
08.07.2010
Bayram Kaya
Tereddüb: Bir iþi sonlandýrmak için, belirli nedenlerin belli sonuçlar vermesi, sýralandýrmak.
Kahýr (kahir): derin acý duymak
Kadim : eski, kalýcý
Neþvü nema: geliþme yetiþme, verimlilik.
52-Olgulardan Olgulanýþ
Hava öyle ýslak
Ve öyle koku ki
Çekerim imbiði süzgeçten
Havama girer de
Meyhane toslanmalarýna
Zahmet illeti kolayadýr soslanmalarýna
Toprak öyle verim
Ve sürekli ki
Ekerim oludan yerimi
Yuvama girer de
Adamdan giydik adam yerine
Adam gibi
Ýnsandan sayýldýk
Varlýðý candan
Serin tuttuk aklýmýzý
Simyasý fandan
Ne ki bürünür olduk
Anlamdan anlamsýzdan
Oluþa, kimyasý kandan
Bir hoþ bulduk ki derle
Azametin duyanda kübracým
Gideriz sefayý þandan
Sen çocuk dedim
Ve ben yine aðlýyorum
Þiir dökülür gözlerimden
Uyku bürüse de dimaðý
Sayýklar da
Sen derim, ben derim, biz derim sözlerimden
Tekil, tikel, tükel
Lafzý menkul
Istýlahý gebe
Buluruz elbette vücuttandýr
Anlamdan önce insan
Sukutumuz var
Varlýða sücuttandýr.
22.06.2010
Bayram Kaya
Istýlah : Terim, ulam. Bir lafzý sözlük manasýndan çýkararak baþka bir manada kullanma.
Menkul :Lafzýn sözlük anlamý ile ýstýlah anlamý arasýnda bað varsa buna menkul denir.
Mürtecel:Lafzýn sözlük anlamý ile sözlük anlamý (mecaz) dýþýndaki bað olmayan anlamýna da mürtecel denir.
53-Kuþ Tünedi Dal Kýýrýldý
Memleket tutuþur
Bir uçtan bir uca
Gözlerin ferinden
Genelin yaþam terinden
Mýsralar görünür usulü usulca
Ayrýlýðýn düþer
Sayrýlýðýn küser
Hep ekþimezsin ya alacan da düþer
Çekeri kor, sözünle yor memleketim
Gelen geçer
Konan göçer
Vergi desem birinden birini seçer
Ay ýþýðý, yüz nuru memleketim
Aþk yarasý
Yara sarasý
Yýkanmaz deðil a, kalmaz karasý
Aþk yurdu, yara yeri memleketim
Coðrafyan tondan çaðlar
Nehirlerin fondan aðlar
Kimin geçer, kimin yolun baðlar
Dað parasý, doðum çarasý memleketim
Kuþu uçar
Kanatsýzý duçar
Sýkýþanda selamý kaçar
Ciðer açar, pare saçar memleketim
Ayýkta yitirdik
Bakýþla bitirdik
Serapta bulduk hem hali
Yeþil yüzü, donuþla güzü, kemali memleketim
Horon teper
Gurbeti keper
Ýmdadý duyanda hep er
Mülkü deðer, yürürse eðer memleketim
Karacasý vurulur
Düðün dernek kurulur
Delilenmiþi bir güzel durulur
Baþlýk parasý, kaþ göz arasý memleketim
Meselesi divanda
Görünüþü eyvanda
Gönlüme girer çýkar civanda
Kemer yaðýrý, köz baðýrý memleketim
Bugün selam saldým
Önceki gün aldým
Gayrý sýnýfta da kaldým
Beþi yonca, oldusu olmadýsý gonca memleketim
05.04.2010
Bayram KAYA
54-Cennet Kurulur
Yol uzunluðundan bilme
Sevdanýn gözlerine bak
Göremediklerin deðildir ayrýlýk
Ne muhtaçlýklarýma korsun da bilmem
Farkýnda olmamýþtýr sayrýlýk
Bir bak hele, her gele
Þeytan, mizacýn olur, sövmek gýna
Her yol da, dolambaç gýrla
Büyümez aculluklar halasta
Ya dellenir þaha kalkarsýn
Ya sellenir vaha bakarsýn
Baðlýlýklarýn dönüþür
Kýrpýlýr haytalýklar
Kullaným kredisine
Güç çýkar ortaya gol olmaz potaya
Girer iken sizler, bizler kotaya
Ayrýlýk durur birlik durulur
Yol kýsalýr da soluklanman uzun
Kopmaz kýyamet
Cennet kurulur
24.03.2010
Bayram KAYA
55-Fesulda
Ne övünmelerim geçer Fesulda
Göz gez arpacýktan
Ayrýlýklar güne tutuþurken
Bakýþlar hiza ister
Sözler düþse de niza
Týrmýklar kanattý yüreðimi
Kemrikler büyüttü kafesimi
Sevda sesleri duyulmazýndan
Burun soluyuþlarýyla geçiþken
Suretin görüþte tutarým nefesimi
Acýlar büyümemeli Fesulda
Bir dünya ansýzýmýz olur
Biri kahrýndan geçer
Biri birini seçer
Hüzün gölgeler düþürür
Yürek fýsýltýlarý büyür de büyür
Ay girer
Dünya kýrpýlmýþ çýkar Fesulda
Ne kadar da kocamansýn Fesulda
Yüreðin kabarýr
Sýzýlarýn aðlar
Ciðerlerin isyanlarda yanar
Mezesine koþarken sarhoþlar
Bir Ýnsancýnla kalbini daðlar
Yücelcim gelir senle Fesulda
Ay düþer içime
Fren tutmam
Özlemler vurulur
Sevdalara hýþýmcýmdan
Ne yýkanmýþ olur durulurum
Ne bulaþýrlýk oluþta
Pisten kurum kurum kurulurum
Kulak duymayý týkar
Küsercimden
Gönülcüm buz baðlar
Seyraný nagah ile
Kendini allameden bilmiþ
Bir kýpýrdamaz yüreðimle
Issýzlýðýn içindeki beliriþ
Söyleme þeytan kandýrýþlarýný
Þafak bekçileri deðiliz ya
Düþer gün içimize.
Sen avazýný bil Fesulda
Bugün pazar ertesi
22.03.2010
56-Kerim’e Bin Verime*
Þiirin Hikayesi
*16 mart 2010 17:37 CNN Türk. Bingöl’e baðlý, Genç ilçesi Devlet Hastanesi önünde terk edilmiþ bir kadýn bulundu. Aðýzdan yaralar, burundan bir parça ve kulaðýndan birisi tamamen kesik kadýna (Aysun’a), þikayetçi olup olmadýðý sorulduðunda, benzer örnekleri gibi kadýn: "Biz konuyu kendi aramýzda hallederiz. O benim eþim. Barýþabiliriz" dedi!
Ayný benzerlikte bir kesilme örneðide Van’ýn Saray ilçesi Kapýköy’de Sýdýka’dýr. 28 Eylül 2009 haber Aktüel 23:36 Ve daha niceleri...
04 Þubat 2010 milliyet. 16 Yaþýnda Baba ve dedesi tarafýndan diri diri gömülen Medine. Birkaç kez dayak yediði gerekçesi ile polise sýðýnmasýna raðmen, babacan tavýrla! her defasýnda barýþtýrýlarak aileya teslim edildi.
Oysa çaðdaþ ve açýlýma gerek duymayan elin memleketinde; býrakýn sýðýnmanýn çaresizliðini, çocuðuna baðýran ailenin duyulmasýyla çocuk ailenin elinden alýnmaktadýr. Aileye ve çocuða psikolojik tedavi ve psikolojik rehabiltasyon uygulanmaktadýr. Birisi, baský altýnda kaldý diye; diðeri de neden bunu yapýyor, aklýnda bir bozulma mý var diyerekten müþahede uygulanmaktadýr.
Ailenin çocuðu teslim alabilirlik ehliyetlerinin olup olmadýðý araþtýrýlýr. Kayýtlarý tutulur. Ve belli bir sürede bu iþlemin takip ve kontrolü yapýlýr. Raporlar verilir.
Bizde ise bin yýllarýn mantýðý ile biþey olmazlýkla, akýl ve bilim dýþýlýklarýn, babacan tavýrlarýn açýlýmý, alkýþ ve paye alýr! Ama yaralar hiç kapanmaz. Bunlarý sorgulaþmayan, bunlarýn sorumlusunu aramayan halk ve siyasetler, poþet ve açýlýmýn peþine düþerler! Sýrf buradan da görülmektedir ki hiç bir alt yapýsý olmayan bir açýlým; "kör kör parmaðým gözünüze" açýlýmdýr. Açan da menmun, açýlan da, saçýlanaysa hak getire...
"Adalet Bakaný Sadullah Ergin’in açýkladýðý istatistikler, kadýn cinayetlerinin 2002’den 2009’a kadar yüzde 1400 oranýnda arttýðýný ortaya koydu. 2002’de 66 kadýn öldürülürken, bu sayý 2009’un ilk 7 ayýnda 953 oldu." torekurbanlarý.com
Müsemmanýn
Adý var kendi yok kýlýnýþta
Yýlý var yýllarda yýlýnýþta**
Aðzýnda, burnunda, kulaðýnda kesik çok
Erden gayrýya sýðýnsa, sýðýnasý yok.
Berivan gelin feda kaç kereye
Kaçýp terki diyar etse nereye!
Töresi töre, yöresi yöre
Bulunduðu yer ve zamanda infazdýr köre!
Otoriteye dahi sýnýþýlmaz, ayrý çile
Ne hikmetse babacandýr otorite
Hep barýþtýrýlýr týnýþýlmaz bile!
Berivanlar ayaklarý üzerine deðilde
Sanki törenin gerçeklenmesine eðilirde!
Barýþmaktan maada yoktur çaresi
Bir de sýrtýnda kimlikten açýlýmýn haresi!
Yaya kalýr, þaþa kalýr Berivan
Döver de, söver de; ayýptýr söylemesi
Kocasý olur feodayý Keriman
Kimlikten bol bulur harcar
Ama yaþam, dar keser þifa bulmaz paresi
Açýlýmý davul zurna zeybek
Saçýlýmý kör kýlýþla biliþte Ýzaura
Aðýtý ney’den, kaderi kale içi ortabek
Açýlým diyorlar hakim bey
Bol bol kimlikten piþiriyorlar
Etnitisemden þiþiriyorlar
Toplanýrken rey
Ben ölüyorum hakim bey
Hem de türlüce yollarla
Ben Norveç’te de, Hint’te de, Fransa’da da
Bulunuyorken insanca
Bana açýlým kimliði deðil
Yurttaþça yaþam gerek
Ben göðerirken çimliðimi
Bulur olurum yaþýyorken kimliðimi
17.03.2010
**Yýlýnýþta: yýllar içinde yaþantýlaþmalarýn baskýsýndan ötürü yýlmak yada bezginlikler içinde yýgýnlýk yapar olunuþ.
57-Aþk Hep Vardý
Gün yiter, aþk biter
Arandýkta, aradýðýnýz bulunmaz olur
Ve o süreçte
Felekten kurþun yemiþ
Canýnýzdan feryat demiþ olursunuz
Bir yanýyla kar, bir yanýyla zar
Aþk hep biter de, yeni oluþuyla sürekli var
Akýl cehaletten korkarken deli
Aptal uysallýklarýyla veli
Sýrmadan olmuyorsa saçýnýn teli
Kudurtuþla bulunur keli
Sistem kusurlarýn eskiliðinden
Eski olduðu için vardýr yeni
Eskimekten korktuðu içindir aþk
Yalan yazma þair
Damaðýnda ne tutuþmuþsa aþka dair
Aþk yeni olduðu için meþk vardýr
Yeni; yeni aþk sart ediþler, girer dirime
O zaman girer aþk kayaç olur birime
Durulur, kurulur, vurulur girime
Sen sebil, ben sarhoþ serime
Kerahetten, azardan, nazardan sövgü
O zaman gelir aþk, ölmüþ eþeðe övgü
24.02.2010
58-Gölgesinde Kalmak
Akýl yormayýnca
Gölge pusulasýný çaðýrýr
Periþanlýk ödül aldýrýr
Lakin vurulur bin yerden
Habis nodül saldýrýr
Bir avuç týrsmalar
Sýkýmlýk üzülmelerle
Mekanýný büyütür
Kabusum olur
Yenilgiler baþlar
Sokak serserilerinden artýk
Sinamekiden bulaþýk
Deðerler skalasý hederdir
Kapýyý çarpar, kapýya...
Ayaða bakar, baþa...
Ayýp ederim
Öyle anlar olur ki
Gölgemi kayýp ederim
Rast gelinmez hamlýkta, eþime
Düþürülmüþ olur gölgem peþime
Güne yönelsem, gölge
Gölgeye yönelsem, suretten bölge
Darlaþýrým, endiþe çizgilerim artar
Basit hoþlanmalar erdemi tartar
Gün yenilmez, su cývadan aðýr içilmez
Ne var ki korkudan da geçilmez
Bana kalsa daha da sürer
Ýþte böyle iken, korku defteri dürer
Ah gözü kör olasý alýþma
Ansýzýn bitiriverir her þeyi
Un elekte, gün felekte dolaþýr
Meydan terk edilmez olur
Nadanlýk kalkar
Adam olmanýn utancý çeker
Ufalýr, ufalýrým da
Gölgem bile düþmez olur
Dipsizlikte dahi geçiþenlikle
Tay atý olmaktansa
Toy kuþu olmak iyidir
Ýnsan olmadan, korkaðý niderim
Külhan beyi olur
Köroðlu aðzýnda
Yunus olur
Karacaoðlan avazýnda
Pirsultan olur kendi içkinliðiyle
Baldýran zehrini göze alýp
Gölgeme biner giderim
13.01.2010
59-Sezonluk Yarýlýþlar
Geçer
Nekahetini dilemeyi bilmez
Yaz kývýlcýmlarý tutuþturur da geçer
Acelesi var gibi tutuþmakta
Odunu tütsüde beklerken
Delilenmesi geçiþenleþir
Ben ökse yemiþ olurum
Ökse beni tutar
Sarar, yapýþýr, kahreder adamý
Suyu çaðlayanla þýrlar
Nefes açar, nefes verir
Kuduruþ veriþirsin
Yer yaþ dolar, gök kuraklýk eser
Deðme limanlar olmaz sýðýnak
Heyhat yaþ kuru, kuru yaþ keser
Sezon sonudur
Malum haller biti verir
Bir çorak, bir ýssýzlýk
Belirim verir adamýn nagahýnda
Kahrediþler alýp vermelere baþlar
Sezon sonu indirimler uygundur
Yapýþý veririm bir dudaðý aþüfteye
Yüzde yirmi indirim düþer
Bedavaya gelir havailiðim
Sezon mal oluþlarý yaþanmamýþ olur
Heyecaným terler, ateþim su býrakýr
Artýk göz farkýnda olur ýþýltýlarýnýn
Tamda feleðin ýskaladýðý zamanlardýr
Heyecaným yele biner
Sarara daðlarý, benden ýrar
Eser kalmamýþ olur
Nerede o sezon dönemleri
Memleketim, sezonluk açýlýþlarla
Yabanlara malum olursun
Osmanlýdan beri medenileþtirilirsin!
Ýçini bilmediðin faylaþýþ saçýlýþlarla
Sezon sonu indirimle tutuþuveririler elimize
Ýþe yaramazýndan sezonluk bunlar
Sürüldükçe indirime girerler
Ýndirimde kapýþtýrýlýrlar irademe denk gelir
Ha ölmüþ olurum, ben ölü
Ha ben ölürüm, ölüm ben
18.01.2010
Nagah: Uygun zamanda olmayan, zamansýz geliveren
60-Çocuk Göz
Kor arzular dön beri eder mi?
Ne zaman bir ceylan su içmeye inse
Ýnce bir sýzý oturur içime
Sevdam kanar
Tuzaklara tutulur
Iraklara yanarým
Bilirim, yaþam ve ölüm var
Yol kazalarý uzar gider
Týrsmýþ bir ihtiyaçlý sinse
Vurulurum
Ýç geçiþken alýþ veriþ zamanlarýdýr
Güz soðuklarýna vurulurum
Bahar dirimine vurulurum
Bir de ahu göze
Çeker beni inine de
Tutsaðý olurum halelerin
Büyür, büyür de, çocuk göz olur
Kor arzular bende dokunur
Boynu bükülmüþ bir çiçeðin
Bil ki ciðerleri yanmýþtýr
Peygamber böceði salatasýna koþar
Ölüsü dahi para etmiþtir eþeðin
Derisindeki çarýkla coþulurken
Çocuk elinde kuyruðu
Açlýkla, gereksinilenledir buyruðu
Keklik sürmesini çekmiþ
Sýðýrcýk demini söylemiþ olur
Ölüye davettir bu
Ne Ali görünür gözüne
Ne boyalar sürünmüþtür yüzüne
Nekahet sarmýþtýr yönü
Anlamalara varmayanýdýr dönü
Sevdam düþer yollara
Yol yoranda, akýl sorandadýr
05.01.2010
61-Diz Boyu Gündeyiz
Ölümü görsek
Bir mezar kazýlýr hazinden
Sessizlik açýlýr içimizde
Derin azabýn yakýcýlýðýyla
Düþlerimiz solar
Tüm geðirtiler yutkunulur
Bir yusufçuk havalanýr en afiliden
Azrail gelir gözbebeklerimize
Issýzlýk gergef edilir içseline
Demini sürerken sükûnet
Dünü söyler güne yaltaklanýrýz
Duygularýmýz büyürken
Yine de geçmiþ olur tufan
Günle dalaþýrýz
Ansýzýn bir endamý salýnýþ
Tüyden hafif eseriz
Güzel görünür her þey
Sihirli deðnek tutuþtur Kisranýn gözüne
Meryem’celer ateþböceði kovalar
Esmez olur kavak yelleri
Can evi haþmetleþir
Haþmet kendine tutuþur ýralanýr
Duygular parça parça
Þikâyetler biter
Batar olur acýtmazýndan bir parça
Ürpeririz geçimlerle seni
Bir gölge iner içimize
Siluetler yalýnçlaþýrken
Korkular büyür
Her günün düþümüyle, seni
Sessizliðe kayýp ederiz
Bir haleler efsun esi
Bir gulyabani sanýsý
Bir tutam sevinç
Bir kýdým kaygý
Bir parçada ölüm
Sarar bizi
Anlarýz yaþamakta olduðumuzu.
Ceplerimiz dýþa çýkarýlýr
Tutsaklardan çözünmüþtür
Ilýk bir yalayýþla dokundukça
Ceberutluk mülayimleþir
Sevgiselleþir naif dokunuþlarla dünya
Asuman enginliðince ekiliþler
Gulyabani duygular baskýlar yere
Yaman olur da düþüþ
Bu fark geçiþlerle kýrýlýp
Daha bir tutunuruz yaþama
Bir dokunuþla
Yediveren arzular
Bitirir inatlarýmýzý
Kýsýk ateþler sarar
Ateþböceði cazibesi çeker
Azý karar çoðu zarar
Sebepten mamul yarar
Adamdan akýl çýkar
Yinede sürçer akýlsýzlýk
Dökülür de
Boydan boya
Asaletimizi iþleriz
Sopa tut asýmýz gelir
Nalburcu taþmalarýna
Bir gidimciði denize ulaþýr
Ne kulaçlar aldýrýr
Köpürürde köpürür deniz
Yolu bir tutsak
Yol bin tutuþur
03.01.20010
62-Tevatürden Mütevatür
Hayatýmý söz yapsam
Kendime çöker yýkýlýrým
Kör olasý sargýlar
Ne de iþemiþtim yaramýn üstüne
Sýzladýnýz da, boy verdim
Gizleyemediniz beni
Bir güle verirr iken demini
Afeti tuttun da, aftan yýrttýn
Ne kolayda sýrýtýrsýn
Yýlýþýk da durursun
Yeþil üstüne çimen takarken
Ömrü sade, ömrü bade, ömrü kaide?
Bir tutulmamdýr
Zülfü yâre dokunan, saçýn telinden
Uzarda uzar gümanlar; lakin
Cennet bile bedavadýr
Bir kadavra gibi isen þeyhin elinden!
Bre yaren...
Demini verir
Nerendir haren
Beþ onun, keleþinden
Üç beþ boþ boðazýn beleþinden
Bizde taþlar tevatürken mütevatir
Sanýþýyýz ki, birikiþ bahir
Olamaz ise kendilik hoptan
Erkâný, soydan soptan
Benzeþtirilir zahir
Bulunmazýndan cevahir
Herkesten az fazla!
Bir buçuk desem, bir de deðil
Kurtarmaz iken, zevahir
Kalaylý desem, suyu içilmez
Cam desem, ýþýðý geçirmez
Baþ desem, aðýr deðil
Duyuyor desem, saðýr deðil
Avazýnla baðýr desem, baðýr deðil
Kiralýk bir kulak, bir söz, gözle meyil
Bizde güzel, olmazlarda baþlar
Bizde aþlar, aðzý yakarda
Tevatürken mütevatirden haþlar
19.09.2009
Keleþ: Burada, alakasýz iþlerden, benzeþen kutsallýklarla i mgeler yaratanlar anlamýna
Bahir: Deniz-bahriyeli denizci
Tevatür: sözün aðýzdan aðza yayýlmasý
Mütevatür: anlatýcýlar yolu ile nakledilen söylemler.
63-Feleði Taþladým Karga Gözüm Dedi
Mihnetimi aman bilmedim felek
Harama boyun edip yalvarýþla
Tutmadým kýlýcý haramzade ile
Ýþimi bildim diye
Yanmam müþkülatýmý
Sarsalarda gama.
Hali icaptandýr, ne bilsinler ahým
Nadan olan, yola geldi derde
Zor gelir adama.
Sopa da gösterilse, havuç da...
Kanmam
Cenneti havuçla sopadan sanmam
Nedenine olmalý her dem yanmam
Her yol ile çýkarým Tanrý’ya
Yüz bükmem, yüz dökmem
Der ola ki kul, mübarek ola, usla kavraya
Yobazadýr, havuçla sopa; adam etmeye erekten
Yobazadýr dile söylem, eline eylem vermekten
Yobazadýr; havuçla sopa; her zaman gerekten.
Ne berbat þeyler yaþadýk
Sayamadýk ki acýsýndan
Kukuletadan tavþan çýkacakmýþ
Krallýk gelecekmiþ tacýndan
Hayallerimiz azdýrýldý anam
Derin orman, uðultularýyla
Heybemi kuþandým
Ýçindekileri düþürerek sürdüm geri izi
Kurtlara idi rýzk, kýrmýzý baþlýktan bizi
Þafaðý bildim, bir elim Mýsýr’da
Bereket ellerimde titriyordu gözümde ýþýltýlarla
Bir elim Çin’de, korkularý tutuyordu yýkýlmasýn diye
Gözleri buðulanmýþtý Mustafa’nýn
Sakarya’da aþkla þevkle çaðlýyordu
Bir þayak kalpaklý kadýn çocuðu
Emzirecekken, gömerekten göðsüne baðlýyordu
Ananýn göðsü müydü, çocuk mu; gayrý bilinmez
Çorum’da, Sivas’ta, Maraþ’ta yanarken aðlýyordu
Yan böðrüm sancýlardan ne kaldý geriye
Kurt dökmüþ, taþýný düþürmüþ gibi ileriye
Kukuletadan tavþan, kýrmýzý baþlýktan kýz
Tuzak bunlar tuzak, iz azdýrmaktan hýz
Yobazý daðlara harami eylemiþler deflen
Yobaz mahkemede kadý sormuþ sehven
Ýt yemiþ, þeytan duasýný okumuþ sürer beriye
Tespih boynuna geçmiþ yobazýn eli meþgul
Aç bunlar, aç; biri biter, biri gelir seriye
31.07.2009
Sehven: Yanlýþlýkla. Sorumluluðu taþýmadan bir yaþantý giderek sýradan bir olaðanlýk kazanýr ve bunun düþüncesini taþýmayan bir haklýlýk edasýyla olmasý. Kolaylýkla kolay surette
Bayram Kaya
64-Tutsaklardan Çözülme
Hoyrat yemiþ baðýrlar
Okunup üfürülmüþ dua gibi
Unutulmasýndan kifayetsiz
Aklýmýn mahpusluðu volta atar
Þiddetini bangýr bangýr baðýrýr
Ödüncünü öfkeden alýr
Ýþte þair olasým gelir o zaman
Ýlliklerimden sökülür
Faylaþýrým derinden
Canhýraþ patlarým
Eðimim yol açlaþýr
Ya Ali kýran, baþ kesen
Ya Kerem olup, Aslý’ya esen
Arzularým çeliþir
Gýpta ile bakarým, dirimli var oluþlara
Yosun kokularýndan çýkmýþ
Að tuzaklardaki çýrpýnýþlara
Yaþamýn mübarekliði çarpar
Hevesim düþerde özgürlüðe
Tutsaklarým daðýlýr
Tadarým neþeyi canla mutluluktan
Menekþe kokularý gelir uzaklardan
Efil efil
Þefkati derin bir hisle
Tutunamam zamana
Bilirim maðlup zamanlardýr
Aþka düþer
Adam olurum
26.07.2009
65-Gün Olur
Gün olur
Sensizliðin dolaðýnda
Kuytular dile gelir
Köþelerin sesi olurum
Çeksem de hali cefayý
Gün ile gülden
Bir hatýran konuþulur
Bir demi muhtacý senden
Gülü düþürsen
Kendi naifliðince
Sevgince beleði pamuða
Bir balý abatla müþerref
Arsýz alýþma
Þekvayý dil söylerde ah
Ýcabý anýn deðiþmesinde
Duyuþla kendine kahýr
Ýçlenirsin, bu muydu vah vah
Kalbi bilinmezin zer köþesine
Tez gelir
Geçsen de duyulur
Söz duymaz artýk katýlýk dibinde
Sonbahar esmeleri kasvetliydi
Dökerken gerekten þakýr þakýr
Kalmamýþtýr bir an, yaþanmýþa dair
Hasretlik yeþermiþ olur, içimde
Bir baþka açmýþtýr, anýlar kaçarken
Hislenirim nergislere, þair edasýyla
Yeþermiþim, tohuma saçýlýrken
Bað üzümünü döker bakýr bakýr
Ne kalmýþsa senden, duyguca takýr
Tam her þey bitmiþ olurken
Kafes kuþlarýmdan kemrikler
Dilimde aculla afiliden bir þiir
Nakis sökülüþlerle yer sýzlar
Gün olur
Sessizliðim olmaz
Hasretliðin söylerim
25.06.2009
66-Körden Ebe, Sobe
Çocuk arzularla saklanýrým
Hep sobe olmuþum, nedenle
Bir oyuncaðýn peþinde þekilden þekle
Giyiniþlerle yar peþinde tikelden tekile
Taratmýþ zülfü can, kekilden kekile
Çocukluðum...
Deli çocukluðum...
Manyak çocukluðum
Bilirim de, bilmez anlarla
Ya bir varoluþun ardýnda gizlice
Ya da aklýn tutuluþ heyecanýný oynarým
Ebe zamanlarým.
Saklanma zamanlarým.
Sobe zamanlarým...
Akýþýn faslý
Ne ebe yakalamýþtýr seni
Ne ebeye yakalanmýþtýr aslý
Manyak zamanlarým
Bir zülfü yâre mest olur
Çýldýrtýr da, delirtir adamý
Mest olan da sen
Mest olunan da sen
Sobe...
Alçak körebe
Çýplaklýðým çýkar da
Müsrif gecelerde
Utanmazlýðýmdan bilinirim
Çok hal yaþarken
Bir hal olurum
Sobe zamanlarýmla
Ne içinde ne dýþýnda
Anlaþýlmaz bir hýþýmda
Meþumluklar anlatýr
Yecüc mecücler var ederim
Artýk saðým sobe solum sobe
Önüm arkam sobedir
Tutarým bir bir, aklýn önüne
Baþka tutunacak dalým mý var
Bunun dýþýnda kalým mý var
Devinimi ve zamaný akýtan ilke
Akýllaþma zuhuru ahirledir
Sobe...
Yine sobe zamanlarým
Tutkunu olurda ebeye
Mücessemi hal zamanýn
Anlayýþ ve yol oluþlarýyla
Karýþýrým varlýk yaþam seline
Mazimden hýz, halden kýz almýþýmdýr
Biz içindeyken akmaz gibidir
Lakin ardýllarýmýz boy boy seyran ederken
Hýþmý zamaný çizerim gel gitlerle
Adamdan eksik, çocuktan fazla
Manyaklýðým, deli tutkunum görür
Ya mazlum sofrasýnda kaþýklanmýþ
Öbekleþirken
Ya kurtlar sofrasýnda, köpekleþirken
Sobe...
26.07.2009
Abat : Bayýndýr, düzgün, düzenli
Müþerref : Menmuniyetle, bir onur payasine yücelterek duygulaþmak.
Þekva : Yakýnma, sýzlanma, þikayet
Zer : Altýn, çile, ölçmek, sararmak
Afili: Fiyakalý, gösteriþli, cafcaflý
Nakýs : Tam olmamýþ, bitmemiþ, noksan
67-Sadaktaki Ok
Kimse seni anlamaz
Anlayabilmez hoyrat zamanlar çocuðu
Narkoz girerken damarlarýna
Yabancýlaþtýrýyorlar hemi ademiyetine
Gün býrakmamýþlar yarýna, ehli yol diye
Aþýrmalarladýr ahlak, etrafý bi idrak
Gaflet olurlar, sakýz olan þamarlarýna
Sübyanlar gebe, sübyanlar mezat
Akla, hukuka, güncele yol alýnmaz tezat
Süreçtir, gün uykusuz sürer seni yola
Ademden kucak açar, demi sararsýn kola
Yüksünmem, kýrýlmam, þad olurum dola dola
Kimse seni anlamaz
Anlayabilmez hoyrat zamanlar çocuðu
Çocuk; çeki veririler her biri, bir yerlerden
Ýntihalciler, demokratik libareller
Yer can alýcý, yer deprenir, yerler aðýr
Aðýrdan sarsar seni, onur, düþünce
Ferman ister yenilgiler, gün abartýk
Yerler yer, acý verir oy, sarýnsa bürünse de
Yobazlýk hüner, gericilik demokrasidir artýk
Örtsede de, kör olasýca kabuk, kahir kanar
Kanar içten ve derinden, sýzým sýzým
Ýnsan olduðunu anlarsýn aðýrdan
Sýzlarken yar güç, yarlýk güçlükle
Kargý yemiþ böðürden sancýlý
sancý büyük, can telaþ içinde
Kimse seni anlamaz
Anlayabilmez hoyrat zamanlar çocuðu
Zaman ayrý, düzlem ayrý, gözlem ayrý
sanki baþka can hiç yaþamamýþ
Baþka can hiç üretmemiþ, hiç düþünmemiþ
Sanki yok hiç baþka can
Her þey bilim ve bilimden gayrý
Anlama, idrak ve eleþtiriden, ayrý
Ayetlerden, siyeri enbiyalardan
Sadýký sýddýktan, bini bir para anlatýmlarla beri
Klavye týklayan el, deve yularý çeken elden geri
Dün ahlak ve hikaye olmakta bize, ravilerle seri
Dünyayý, sarý öküzün boyunuzunda bilenlerden
Bilenlerlen yaþantýlaþtýrýlmýþ dünle
Ýliþki tutmaz, gülünçlüklerdeki günle
Sýzlamazsam, inilemezsem, kafeyin yemiþ gibi
Söylemlerden çýkar bilim, lal olsun böylesi dilim
Kimse seni anlamaz
Anlayabilmez hoyrat zamanlar çocuðu
Bazý aydýnlar aç ve uyanýk para sesinden
Zifiri karanlýk ses gelir kafa kesesinden
Duman havam, duman sarmýþ her bir yaným
Yanýmýza azrailden sübap konsa da, denmez caným
Bazen avcýsýndan sýðýnmýþ
Kaçak ürkek bir av gibi
Rüzgarý bile yokken dalýn
Salýntýlarý ile düþüveririsin
can týrsýk, can korkak, can tatlý
Gözler kocaman olmuþ, iristen maðlup
Bakýþlar mel mel, paralize
Böyle iken rüzgardan kanat atlý
Bu kadar mý raðmen bir insan dercesine
Selam Köroðlu, selam Bedrettin demek gelir diðerime
Anlamlar sokulur, usuldan usuldan ciðerime
Kimse seni anlamaz
Anlayabilmez hoyrat zamanlar çocuðu
Yürü bre zamane doðurganý
Baban at, anan kanat, sen kanat atlý
Bulutlar üzerinde iken, þehametten rahatlý
Olamaz isem insanlýðýma yar
Neyden kalýr kar, neyedir fedakar, yükümüne
Bolu Beyi gördüm, Köroðlu sürme çekmiþ gözüne
Þeyh Bedrettin’i gördüm yolda, yürür özüne
Mustafa Kemal gördüm güvenilir sözüne
Bir elde bilgi bir elde ilgi, eylemse hurafeye silgi
Yol tutuk seride; arþ geride, marþ ileride
Selam, arta alandan Anadolu, yolcun var hükmüne
15.09.2009
Sadak : Okluk, ok konulan kutu
Hem : birlikte olma, birlikte davranma anlamýndadýr.
etrafý bi idrak: kendi yaþamsal varlýðýndan habersiz
Ravi : Anlatýcý, enbiya ashap hikayeleri anlatýcýsý
Þehamet : Akýl ve zeka ile olan yiðitlik, tez anlayýþlýlýk
Arþ : Eylem, maziden baþladý, durmak yok anlamýna.
68-Normallerle Deðilsin
Hevesleþip düþürte aþka
Göz camýyla uðrun oluþ yaþta
Kuru söðütten, düdük çýkarýlýþla
Bir þeyler yaþanýyor da sýska
Sen sevda deðildensin, aþk baþka
Býkar gibi boy verirsen
Suna gibi salýnýþla soy verirsen
Bakmaz feryadýna koy verirsen
Sen, yol normalleri deðilsin.
Erime vermem þimþek çakanda kýþta
Coþamaz çaðlayamaz baharla, kalýrda dýþta
Uðrun uðrun göz veriþe kaçýþta
Sen, mevsim normalleri deðilsin.
14.05.2009
69-Geçiþme
Kaç zaman yandým seni
Transferlerle, boyca.
Ne neþet ettim, gammý, hüznünü
Ne firarým oldu kam, düþünceyi soyca.
Tutuþturursun uzletine yanmam
Sürecektir bendeki berdevam.
Ser ola, anlamýn neþesi dava
Bilmezle deðil, kavgayý bilmedimdi
O an, tak edende cana
Fark etmez kasavetli, hem de cenk hava.
Ýçinde gülü duymayan
Taklitle bülbülü þakýr.
Boþ düþer eteðine tutunursun
Geçmiþtir anladýðýnda, içteki bakýr.
Kýlýnýr mý þimdi, bir serle bir mestana (e)
Ýþtiyaký açmazda koydun bizi
Ey yarý gülistana
Bir heves sardýk ki
Hükmü fermaný seçmezde koydun bizi
Ey didarý efsuna.
Ne mecbur edersin, gülistaný sevmeyi
Çil düþmeyince, yeþillik mi olur
Ayrýk mý dururda, biri birinde estetiði
Hususta mý aþký caný hazla evmeyi
Gülistaný görmezde, duymaz içte
Ayrýlýk, vuslat, ülfet boþ durur
Gönlü bu duygularla yarýþmaz hiçte
Zanný tahayyülce kayarsýn
Bilmem geç olur bilmem tez
Sevmemeyi de aþktan sayarsýn
Hele bað bozumu dönemlerinde
Beyaz atlý prens, diye atanýrým
Aþktan deðil, uslanmazlýðýmdan utanýrým
Kendi çeliþmeleriyledir dava
Kaz gelecek yerde tava
Yaþamla hamur gibi yoðrulan
Ekmeklik için geldi mi tava
Esirgenmez, çünkü istektir
Korkularla süreçleþir hava
27.06.2009
Ekmeklik için geldi mi tava: Burada mayalanmak anlamýna kullanýldý.
* Bu çalýþmam kiþinin kendi düz anlama cümlesini kurabilmesi metodu üzerine oluþturuldu.
70-Revayý Haktan
Boþa mý tutarým cefayý selden
Ayrýlýða bahisle gidiþe, gelmen
Her kahroluþumdur, sedayý yelden
Kasaveti engine açtýmdý seni
Uzaktýn erimle, serdin kemimle
Ne sar oldum bilmem, ne zemle yeni
Bir tecelli zamanýmda ararlar
Ne yaþam sürerim, doðdum mu bilmem
Dalýnýp, þaþa kaldým, þaþý baklan
Ne de baþ etmeydi, revayý haktan
Düþürür de ardýna beni tezden
Ne köylerden ne kasabalardan
Zilleti tutarda illete kezdin
14-09-2009
Revayý hak: Uygun görülen hak ediþ
Ýllet: tutku, hastalýk derecesinde sahipleniþ, hastalýk
Zillet: katlanýþ, aþaðýlanmayý göze alýþ
71-Þafaðý Açýlmamýþ Gün
Kafaný hangi daða yaslasan
Aðrýn daðý da aþar.
Kahrolur suallerle
Deprenirken yer
Ne þimalin haberci olmuþtur
Muþtu veren sürprizlerle...
Ne de garp, batacak olanla doðum
Tazelenmezde gönül çiçekleri
Yelkenin bilinmezliðe ufukken
Çekeylenir engin ýraklar, fora olur.
Taçsýz yapraklar, halelenirken
Ilýk yürek vurumlarýna döngüsel
Sevdayý tutmuþsun
Günleri efkarý unutmuþsun
Kasabalar yolsuz
Yönlerin var solsuz
Taþmaktan, süremez izleði öfke
Yaþamý coþa gitmez, gönüller bolsuz
Körü tutmuþ fili kuyruðundan
Kaldýramazý, hamd ile aþýrýr daðý
Yaþayacaktan ökse yemiþ, kelebeðin aðý
Buna raðmen akýþla
Saðýr ugultularýn olmuþ baðý
Duymazda seni
Gezdirir Uruffak’ta
Ubartu’nun gizeminden söz eder
Duyacaklarýndan demle açýlýr
Ne yazar
Aklý Ziusudra’dan alýrken
Kalbi kavli keremden baðýtla
Seceresi sökülmüþ
Ahdý zamaný duman aðýtla
Tutuþan, isten güman olur.
Tuttuðu yan, þekva
Yaþadýðý yan, aþk s/olur.
24.07.2009
Ubartu : Þuruppak þehri (Urufak) kralý. Ut Napiþtim’in (Ziusudra’nýn) babasý.
Ziusudra : Þuruppak’ta tapýnak duvarý gerisinde Tanrýlar kurulu kararý tufaný, Tanrý EA’ dan alan ve ne yapmasý gerektiði, kendisine teblið olunan insan.
72-Memed 2
Baþýný sokacak yerin yokken
Kafanda utanma özgürlüðü niye!
Bunlar inananlarýn deðil
Ýnandýrýlanlarýn sesi Memed
Tanrý bile; ”Ruhumdan üfürdüm
Yeryüzündeki halefimi
En iyi beðeniþle yarattým” demiþ
Yaratýlýþýndan mý þekin?
Ne kusuru, ne alçalmayý sardýn da
Utanýr oldun Memed!
Ýstihdam erk iþi deðil derken
Sadaka vermek erk iþi!
Bunlar toplum olmanýn deðil
Aþaðýlanmanýn, sömürtülmenin
Mideden baðlamanýn sesi Memed
Ben bilir ve inanýrým
Varlýða acýrým Memed!
Sorunsuz, kendiliðinden acýma
Acýyacaksýn diye dayatýlmayan
Vatan: börtü, böcek; yol, yaþ
Telefon, köprü; elektrik, taþ
Enerji, kucak demektir, samed
Vatanýn satýlýyor Memed
Sen ölürken bilmem ne daðlarýnda
Haraç mezat, özelleþtirme diye
Bir zamanlarýn dirlik zeamet satýþlarý bu
Unutma, mülk yönetir Memed
Sana güç yetiremeyenler
Özelleþenle hukukunu yapacaklar
Haklarýn, özgürlüðün, yasan
Böylece olacak ve bu olmalý tasan...
Hiç sesi çýkmayanlar yurttaþ hakkýna
Polarma örülüyordu kader aðlarýnda
Organize olunmuþta
insan hakký diye
Hangi üretimi, iliþkilersin
Halk içindeki öznelliðimiz, deðil de
Üretim ve paylaþým alanýna
Kafanýn örtüsü diye, özgürlük niye!
Toplum, yurttaþlýkla daim
Yücelim ve yüceltim
Safranýn atýmý ile kaim
Putunu kýramayan
Putunu tutacaktýr
Sonra da özgürlük diye
Aklýný yutacaktýr Memed
Bir Þubat 2008 tarihli gazeteler yazýyordu
Ruhsatsýz facia...
Gerçi Tuzla gibi
Ruhsatlýdan bir farký yoktu!
Taksit taksit, taksiratla...
Altý yýl önce, altý kiþi öldü.
Maytap patladý Ümraniye’de
Dahlimiz yok dedi sorumlular!
Þimdi Maytap patladý yirmi iki kiþi öldü
Davut Paþa’da...
Kader diyorlar!!!
Fýrat’ta kuzu yitse
Uykularýmý kaçýrýr diyerekten de
Alay edercesine tüy dikiyorlar Memed
Týpký hýzlandýrýlmýþ (tren) bilmezliði gibi
Takdir-i ilahi diyorlar çýkan iniltilere
Sadakalýk akýl daðýtýrýz diye herhalde!
Yurttaþ bilinci ve yönetme sorumluluðu
Yok bunlarda Memed, yok…
Sýnýr tanýmaz bilim ve bilgi
Üleþtikçe çoðalýr, gönençtir ilgi
Ýnaklar da öyle, sýnýr tanýmaz
Bilmezlik hastalýðý
Barýþ, adalet, insan hakký
Bilincimize silgi
Ýnakçýlýklarý da, sadakalýk bunlarýn
Bilmem ne kültürü, genele mal olmayan
Paylaþýldýkça daralýp, erinci olmayan
Bir þey; hem her taþýn altýnda
Ve hem sayýlýyorsa derman
Boþtur, hiledir, zevaldir anla
Budur ferman
Vatan senden deðil
Soluðu yurt dýþýnda alan
Ýþbirlikçilerden kalan
Dinle, tarikatlarla talan;
Obüslü halden soruluyor Memed!
Seni anlamýyorlar Memed
Sen varsan vatanýn
Diyanetin var.
Vatan, emeðindir, çabandýr
Emeðinle katýp, nemalandýðýndýr
Halden istikbale sürdürdüðün
Vatan ve din; senin için iken
Senin üretiminken...
Nazým’ýn deyiþi ile Memed
-Vatan kimileri için çiftlikleriydi
kasalarýn ve çek defterlerinin içindekilerdi vatan,
vatan, þose boylarýnda gebermekti açlýktan,
vatan, soðukta it gibi titremek ve sýtmadan kývranmaktý”
Oysa seni yatkýnlayýp, vatan ve din için kýlýyorlar
Hinlikle, ayýrarak birini birinden, harmandalar
Sen gelecek için vatanda eylemde iken
Þerbet olmuþlardý hale
Özgürce kafayý örtmek için dermandalar!
Neden Mehmet, neden!
-Benden sonrakiler ölmesin diye
Sen öldükçe þerefle
Halkýn daha bir mutsuz ve çýkmazda?
Neden Mehmet neden!
Avrupa kapýlarýnda çalýþýlýr
Çýplak olmadýktan mada
Örtünme özgürlüðü aranýr!
Ve neden Memed neden
Bir buçukluk ve ondörtlüklerin
Tecavüzüne, sanki alýþýlýr
Gýký çýkýlmaz da, yýlýþýlýr!
Neden Mehmet neden!
Boþa mý oruç tutuyorduk
-Hat kývrýmlarý
Aklýmý ve abdestimi, bozar
Bir tel saçý günaha sürükler
Denip de
Örttürülürken benir /kutsanmak
Akýl tutulmasýyla
Eksen kayar da, yörünge çarpýlýr
Nasýl, özgürlüðü var denir?
Geçer Memed geçer
Bunlar da geçer
Zümrüd-ü Anka’ya binmiþ de
Kafýküf daðýný geçermiþ gibi
Yel gibi, sel gibi geçer
Ardýnda dingin güneþli havanýn doðduðu
Zeminin seçemediðini zaman seçer
Kalýmlý ve salt yok
Bir vücut buluþ
Bir kartopu oluþ mekanik
Kendini kusar, parçalanýr
Tekrardan küçülerek büyür
Bu tarihin olmayan
Hatalarýn tekrarýdýr.
Tuzak
dirençsizlikle var
dýþta ve dahilî
Kör talihim
fersude, yandaþlýk
Ve zýr zýr cahili
11.02.2008
73-Selam Ýçimizdeki Zamana
Ölüm, hep üþür de
Soðukluðunu biz duyarýz
Eridu!
Yaþamýn soluðu
Yaþam þehri...
Budalaca, nehre koþan
Kaplumbaða cücüklerin
Yaþama çekeyle, acemice telaþlý
Hazlý bir var oluþ, diretisidir bu
Küçücük santimlik adýmlarla
Yaþamý var edecek
Dokunsan da hissetmeyecek
Ha bire bir yöne
Sair adýmlarla, yüzmenin kulacýdýr.
Acýdýr bayat rüzgârlarýn esmesi
Anlamalara dokunur
Bir de Enlil üfürürse
Hoyrat rüzgârlar nereye atmazdý ki seni
Marduk el verende
Kingu’nun kaný toprakta yoðuruþla
Güzel biçiminizden görünüþ
Üfürüðünüzle, içimizde yaþamadýnýz mý?
Candan kandan insancýmýzla
Kâh yücelerden olduk
Melekten, periden suretler
Savrulduk çöllere, ateþlendik
Kâh yer halký idik
Enki’nin elleriyle sekilce kilden
Ea’dan nefes dolduk
Düþürüldük yere, topraktandýk
Gözümüz açýldýðýnda bildik
Hanya’yý Konya’yý
Cenneti, cehennemi
Tutunurduk hayata, fýrtýnalarla
Yeni olanla düzensizliðe gazaptan
Totem gülümsüyordu artýk, eskisi soldu
Tuzlu su, çölle göl; çamur oldu
Kandan, candan, ateþten, sudan
Çamurdan, yerden yaratýlmýþtýk, Kingu’dan
Her biri, bir yerli arýndýrýcýyla
Eridu, Ninova’ydýk þimdi barýndýrýcýyla
Ben sen idim, ama
Kaplumbaðacýk telaþýnda
Yeldiriyordun ha bre beni...
Ýlla Eridu’yla Ur diye
Deðiþmelerden, deðiþmelere
Esmelerden, esmelere
Ýttifaklaþmýþ olur düzence kesmelere
Mehtabý görürde, serap sýnýrdýk
Eridu’m baþka
Eridu’yla Ur’lu yaþamým baþka
Veriyorduk deðiþmelere isyan*
Mehtabýmýza da nisyan**
Yeni olanýn, yaratýcý olanýn soluðuyla yaþýyorken
Kurban kýlýnýyorduk***
Eridu, Ur, Uruk, Nippur, Lagaþ, Kiþ
Altý gün, altý gece, her birden, bir can
Mehtaba özlemden biliniyor
Bilincim siliniyor...
Ölümler üstüne, yeni yeþerme tufanlar
Salýverdin de, þimþekler cabasý
Geldik bugüne, olmadý hiç acabasý
Ölümler hep üþüdü
Soluðu daima içimizdeydi
Yaþamý gözettirdi bize
Sana ne var ki
Soðukluðunu biz duyduk
Titrek sarýlmamýz ondan.
04.05.2009
Bayram Kaya
*Yeni olana, deðiþmeye direnç gösterme
** Eski toplum aidiyetinin bizde uyandýrdýðý, alýþmalarla tekrar edile gelen edim, çekiciliðini unutma, unutturulma seremonileri.
***Eskinin unutulup yeninin benimsenmesi için hafýzalardaki yok ediþler. Bu ittifaklar insan kurban törenleri olarak gerçeklenmiþti. Ýttifaklarla kaynatýlan kazanlarla kurulan þölenli ata totem geçiþ ritüelleridir.
74-Ýç Ve Dýþ
Bir beliði afeti tutan oldum þamardan
Vuslatýna yar olmam, az az özlemim kanar
Bilmem kavuþtum, kavuþmadým; heri, sen sanar
Cennete sarýldým da, cehennemle içim yanar
Kendisini topluma vakfetmiþtir deðerler
Istýlahý gafa garkimiþ meðerler
Olmasada isnadý, tutarsa boyun eðerler
Ýçte kam, dýþta yüz eðerler
Çýkar arbedede saygýdýr, saygýya deðerler
Boþu patlar olsunki, dolusuyla dalýþtýrmak
Her dem iþgence tezgahýyla çalýþtýrmak
Gerekmez ise de, içle barýþtýrmak
Yoksa, ölümü de hafife alýr, alýþtýrmak.
19.04.2009
Bayram Kaya
75-Art/a Alanda Bir Çýðlýk Anadolu 2
...
Ve hayat suda
Tarih Sümerler’de baþladý... (S. North)
“”Adý yokken daha yerin
Göðün daha adý yokken
Ne düzenlenmiþti otlar
Ne demet edilmiþti kamýþlar
Ad verilmemiþti hiçbir þeye...”” Yaratýlýþ destaný (Sümer)
**
Uygarlýklar getirilip
Uygarlýklar taþýrýlan berdevam...
Kýybele’nin gözlerindeki
Bereket taþmasý, þad yolu
**
Coðrafya ikliminde
Yazlarý görsem Anadolu
Seni bir özlerim ki
Dirimin hasat zamanýdýr
Sefa dilerim gönlümce
Lakin tama eremem
Kýþlarýn donar
Tamda buz gibidir derim
Pýr pýr ederken yüreðim...
Sonbaharýný görsem
Rengim solar
Ne kalýr utkulardan
Heycanýný da, duyamam sevincin
Lakin bilirim dirimi
Baharlarýn coþar
Heves olur da yetemem
Parelenir, sürüklenirim
Duygular karýþýk koþar.
Ekþimem kokmam
Bir gýdým yaþam için
Tuzundan tutarým senin
Basra ile Eridu’da taþar
Sodom ve Gomora da
Diyet tutarsýn tuzdan sütun
Ölçüsü kaçmýþ
Korsan arzulara
Tuzunu eksik etmeden
Sakarya’ný ayaða kaldýrsam
Fýrat’ýn, Dicle’n tasadan asi akar
Dört bir yan hayran olurda
Mucizeler yaratýr
Dilmun’a... Eden’e...Ýrem’e
Firdevs bahçelerine bakar
Rayihalar içinde Enlil
Göz kor, Ninlil’e tutuþur
Ýnanna’dan kaçsam
Ýþtar gelir üzerime
Kybele meme uzatýr
Marduk’un gözlerine takýlýrým
Dumuzi’den bolluk alsam
Sonu gelir cennetin...
Lakin, yapýyý kuran þimdiyi bulurum...
Her geliþim, dönüþüm
Toplumsal ittifaklarla
Tufan koparýr, minnetin
Hafýzalar tazelenir travmadan
Tuz buz edersin
Meme tuttuðun ananda
Art alanda
Ansý mahfiller neþettir inanda
**
Ey okur!
Her nebzede, Anadolu’yu arama
Bir seyirin, baþka bir seyirinde
Baþlangýcýn bir ýlýman koþul
Geliþmesi de var ama...
**
Ýnsan, sürer iken demini
Toplum olanýyla, halksalýyla
Alýþmalarda iken sürprizlerin*1
Kýyas tutuþturur çeliþkilerin
Bir duruma yatkýnlaþýrken daha
Tamda gün tutarken
Bir sürpriziyle, cuk oturan.
Kimi avcý grup
Kimi çoban grup
Kimi çiftçi grup
Kimi de çapulcu
Süreç alýnmýþ yol evrilirken
Akýllar çeliþkiden çeliþkiye
Olgunlaþarak uygarlaþarak devrilirken
Tam bir yol alýþla
Giriþilmeden iliþkileri, sürürken
Ortada yok, topluma yürürken
Baharý koklasam
Düþ çiçeklerim patlayacak
Bir tomurcuk, bir tomurcuk daha
Yemliha, Mekselmine, hele kýtmir
Uyanacak uykusundan
Ne baharlar devrilmiþ olacak
Ben kucak açan
Geþtinna’nýn yer altý gezmeleriydi
Düþümün patlayan kýsmý
Gýlgamýþ’tý yanýna yakýþaný
Anlayamadýnýz Enkindum’la kavgayý
Mitolojik takýldýnýz
En yüce deðer erdemdi
Erdemliydi Ýnanna fahiþesi
Dað duvarlarýnda aks eden ruh neþesine
Kutsallýktandý iniltiler
Vururken tapýnaðýn çehresine
Aidileþtiriyordu behresine
Bir türlü sevemediniz kutsal orospuyu
Bilmediðinize, düþmanlýkla cehlinizi
Bilebilseydiniz eðer, anlayabilseydiniz
Görürdünüz günceye idi Vehbi’nin kerrakesi
Sarah kýsýrdý veremezdi meyveyi
Ne yerindi, ne gökündü evlat aidi
Tapýnaðýndý Sargon, Horus’lar þahidi
Kutsal kadýn idi; naditum, entum***
Bakireydi Ýnanna, Aksi küfür idi
Kutsal dað, ruhunu Ýnanna’ya üfürüridi
Düþümün patlamalarý geçiþiyordu
Birindeyken daha, biri seçiþiyordu
Yer yürüyor gök sürüklüyordu*2
Göðün suret nefesiydi tapýnak yerli
Bir totem soy aidi oluþtan, çaba terli
Okuyabilseydik eðer
Tevrat yorumlar gibi yorumlasaydýk
Ýþtar’lar; Dumuzi’ler nekadar biz
Bizler de, ne kadar sizlerdik meðer
Toplumsal yola koyuluþlarda
Bir varmýþ bir yokmuþ
Bundan sekizbin sene önce
Yaþlý bir anne, yaþlý bir baba yokmuþ
Gel zaman git zaman
Daðýn ruhu, ruhun üfürmesi, varmýþ
Kimi pek çok doðuranlarý bakire
Tanrýya ait doðururmuþ, kutsal nurdan
Yeni iliþkileniþ toplumun habercisi
kimi hala toteme doðururmuþ tabirle
Analar ana, babalar baba deðil iken
Babalar kutsal, analar bakire olmuþ
Ana yerden hasýl, baba gökten Enkindum
Baba yer dahlinde, anne Anu, gök
Eski iliþkiler, cinlerle periler
Yavaþ yavaþ eski adetler
Yeni sembollerle geriler
...
Gökten üç elma düþtü,
Biri baþýmýza, biri aþýmýza, biri yaþýmýza
Yinede çýkalým kerevetine
Masal benim düþ çiçeklerim
Suyum, aþým, gýda içeceklerim
Ben masalý çok severim.
.....
Dünüme tükürdünüz, igigi’ler
Yüzümüze tükürür gibi
Sizdendi, kurban edilen
Birinizindi etiyle kanýyla
Balçýk kýlýpta, þekil verilirken kile
Tiksinme iðrenme var ediyordunuz
Artýk aidinizden olaný
Kurban etinden yememeyeydi çile
Yememeye tükürüyordunuz
Ýçinizdeki kurbanýn üzüntüsü
Bir gün, üç gün, yedi gün yememe süzüntüsü
Yasýný tutuyordunuz oruçla
Yas içindi oruç, yas içindi huruç
Düþ çiçeklerim bir kez Eridu’da patladý
Bir gün uyanýrsýnýz ki, gün; dün deðil:
Ýçteki sýkýntý ve anlamalar
Dýþýndaki yýkýntý ve zanlamalar
Ejderlere devlere idi
Kendilerindendi verilen yutulmalýk
Birilerini verir iken kurtulmalýk
Ýliþkilenme ve düþünmelerle
Hale, yola, giriþle, darma daðan
Kan candý, geçiþen akraba baðdý
Verilmeliydi candan armaðan
sevdiðinden harcamayan, deðildi aidi
Ýgigi’lere, aðlarken, Anunnaki’ler þahidi.
Boþuna mý istenmiþti Ýsmail’in caný
Deðil miydi ekmek, isa’nýn bedeni
Boþuna mý þaraptý kaný!
Heyhat her edimle zýlgýtla isyan
Bulmuyordu bir türlü akýllarda nisyan
Ýnsandý, insaný kurban ederken
Kendi canýný düþünmesi ile bungun.
Yerinize geçecek, koyun oldu sungun
Canýnýza dengi konmalý
Soydan geliþle, kan ter emekle
Eþitiniz olmalý
Kan dökme kýyasýna idi, minneti
Duyulmalý idi saygý
Kutsalaydý himmeti ve kefareti.
Bir ön oluþlaydýn ey insan
Ata totemden soy ile insan
Totem çeþitliliði idi aiden
Yeni ittifaklarla
Zeminsel tutkalla idi, kaiden
Bir adým atmana
Eski alýþmalarýndý tartý.
Sembolik, totemik
Ayinle kýlýnýrken artý
Zaman geçiþi ile yürümesi
Kýrýlýr yeni baharla
Geçiþlerin sürümesi
Bayram geçiþlerindir
Ýnancýn andaki ritüelle çürümesi
Razýma geldin felek
Olmuþ bir kavun gibi
Tevekten sürüldük
Hevenk olduk büründük
Kazanlar kaynadý
Aðladý aidi yaban
Yedi soy totem, yedi günle
Tufanlar koptu
Edilirken insanlar kurban
Göz yaþlarýndan
Gök tutamadý suyunu
Tasasýndan Unuttu yer
Suyu yutma huyunu
Ea, Ýþtar, Ýnanna, Enlil, Enki...
Anu’ya kaçýþtýlar en yücelere
Korkarak, titreþerek çiftleþen
Sarýlýþlarlan birbirlerine
Sözleþiyorlardý artýk
Tufan etmeyecektiler cücelere
Beþ þehir kuruldu, ittifakla düzde
Bir çok aidiyet deðerler
Solmuþtu güzde
Ayný totemden soy oluþ
Hakký iken cima
Oluvermiþti þimdi,
Hemde ilk yasal yaptýðý idi yasaktan bir ima
Kardeþ olunurdu
Ýçerken kurbanýn kanýný
Evlendiði klanýn her bir canýný
Ýkinci yasaktý kan içmek, ahidle
Bað dikti, þarapla demlendi
Eski, kanla kardeþleþme rit þanýný
Var oluþla varlýk
Zýtlandý, birlendi, tekillendi
Tatlý, tuzlu sularda
Kiþar ve Anþar þekillendi
Gök tanrýsý Anu oðullarý
Anu’dan evlat Enki
Eskiyi yok edip, yeniydi
Tufanla kurtaracaktý boðullarý
Toplumsal dönüþümle tekleþecek
Marduk’un babasý
Eski sosyolojileri kýrma
Alýþmalarýn aidiyetliðinden
Her bir þaþmayý, düzenleme, çabasý
**
Tufandan sonra Eridu
Beþ yerleþimden her biri
Ur, Uruk, Laðaþ, Nippur
Yeni ad ve yeni yaþamla dipdiri
Gökten (Asur’dan) gelen tatlý sular
Dilmunda akardý, Eridu’ya kasra
Yerin (aþaðýnýn) tuzlu sularýyla
Buluþtuðu yerdi Eridu, Basra
Tuhafsýn Enki
Fýrat’ýn sularýný gözlerin süpürürken
Tufanlar kabartacak taþmalarla
Tiamat kucak açsada
Fazlaydý yerin ve göðün totemi
Karýþmalý, sarýþan kucakla
Gök ve yer yerleþimli idi, önemin
Tiamat tuzlu su kýyýsýnda savaþýr
Çapayla, karnýný yýrtarken yerin
Sosyolojiklik takýlýr senin erken dönemin.
Toplumsal olanaydý
Bilmeden kucak açan giriþen yürümen
Etnik ata totemi, peþte sürümen
Yetemedi, anlayamadý yerin ehli
Yaban bulurdu gök, birin birine
Totem aidiyetti
Tek gerçek kendi oluþlarýyla idi cehli
Ýnsan soyuna düþecekti gök titanla*3
Karýþacaktý yerde Nefilim soy, hitamla.
Ýttifaklar donuklaþýrken
Enki’nin gök gözlerinde
Okunuyordu Tiamat’la, sözlerinde
Ýliþkisel deðer katýyordular yaþama
Ýtifak düzenlerini
Sembolize edebilmek
Rehabiliter, bir aþama
Bir yüzü gökten
Bir yüzü yerden
Ýki kol sararken
iki kolla açýk Ýsimud
Yerdendi týrmýktan pençe
Çapadan gaga
Gökten kanattý
Ýki baþlý kartala
Þimdiki totem ata
Ýlkte, aidiyete felektendi buyurma
Þimdi, giriþimle gerektendi, duyurma
Koca Sümer yapýyý kurdu:
Ur’du Uruk’tu, Laðaþtý, Eridu, Nippur
Þehirler ittifakýyla toplum, devlet durdu.
Sözleþmeyle, oldular deniz
Olup bitenle, her bir beniz.
Farklý faz kýrýlmasý ile kavranýyordu
Yeniye, her aidi totem, damla damla
Katýlýp dalgalandýkça
Damlalar deniz gibi davranýyordu
Arandýkta durumu icaptan
Yoksa yerde karþýlýðý; görece sanrý
Yaratýlacaktý; toplum-toplumlar arasý
Ýnsan-insan; insan-toplum; arasý ittifakla
Buyuran hakim sesle; tek kutsal Tanrý
Suda yýkanýp, ateþte piþen
Kaný akýtýlan ins.
Ýç ve dýþ yamyamlýk dönemine þeçenek cins
Ýlk ürün Tanrý’nýndý
Evlat, hayvan, bitki olaný turfanda
Kabil, öldürünce Habil’i
Öldürüleceðini diyordu
Ýlk oðul Ýshak ile
Öldürülmemesi için
Tanrý’nýn iþaretini, anlýna yiyordu
Ýnsanýn sunu ritüeli
Toplumsal belleðini silimdi tufanda
Ýlk yürüme gibi, ilk büyük kýrýlma
Bu toplumlarýn geliþme ittifaký idi
Uruffan’da
Her bir giriþmesi unutamayacaðý
Bayram olan; her bir saplantýsý
Toplumlar arasý anlaþma ittifaklaþmasý
Kutsalý ve kurbaný; inek, koyun, deve
Fasulye, buðday; konduðunda her eve
Çoban ve çitçi geçimle sunuyordu ürünü
Kendi yerine sunaðýný, yemez türünü
Diyet karþýlýðý, saygýlanma idi totem
Toplumlar da, anýlacaktý, namýydý totem
Totem idi, toplumun da adý
Öküz toplumu, it toplumuna kapýnmak
Kurtaran bitki ve hayvana tapýnmak
Totemi taklitle, totemi öv, durma!
Yeni aidiyetti, bir silimin unutmasýyla
Günlük hayatta yer tutmasýyla
Halasý idi, insanlarýn hurma
Kendisi ins, karþýsý cins donunda
Domuz topluluðu da
Atalarýn iliþki biçiminden gelirdi, sonunda
Sunusu ile idi, soy sopluluðu
Farklý güç ve görünüþle insandý
Kendi yerine eþiti, kurbanýdýr konu
Bitki ve hayvandý görünüþ donu
Kurbaða prensti, ejderha idi, ili
Bileceði elbet, bunlarýn dili!
Toplumlar anlatýlýrken
Allamadý pullamadý
Üst üste çullamadý
Hep bir iliþki ve düzenleniþ
Akabi olacaktý halkla tüzenleniþ
Kiminle evleneceðine
Miras konu giriþmelerinden
Belli olacakken soyu sopu
Eþiðine adým attýracaktý
Sembol kýlýyordu, Ýnanna orospu
2.Bölüm Sonu
05.05.2009
Bu çalýþmamýn devamý olan diðer iki bölüm daha önce Eynazende rumuz ile; Art/a Alanda Bir Çýðlýk Anadolu 1 ve 2 diye baþlýk altýnda yayýnlandýðýndan ötürü, burada yayýnlanmayacaktýr.
76-Laga Luga
Ne beklenen baharlar gelmiþtir
Ne de özlemden sevgililer ölmüþtür
Ýç evrenle ah edipte çeksen, tozmaz
Derim hep
Anýn gerekmeli þiddeti var
Düþse de Nil’e þev
Ýstisnalar kaideyi bozmaz.
Hayat hiçten kurulur
Ýki uygunluk, ahenk deðildir
Bir ilgisizle bir bilgisiz
Münasibi giriþimle olur silgisiz
xxxx
Bir uçarý
Bir kaçarý keyfe keenlem
Yarým yamalak sözler
Duman ve karamsarlýlkla
Birþey ifade etmez, yumulu gözler
Alt olmuþken, hep alt etmeye
içten pazarlýklý sözler
Sürer tahakkümünü
Ne hýrs, ne ömür, sözlü demle yetmeye
Çingene falýndan çýkmýþ gibi
Hani sýçanýn sevmediði ot…
Biti veririler
Garip ve baþ belasý iðretiler
Mahkumsundur cevazýna
Us geçimleridir gözlenen
Durumdan bu ahenk kaymýþtýr
Güne tutuþturulur
Yalancýktan ve harbiden dostluklar
Pazarý fiyatlar...
Siyaseti indirir bindirir...
Nursuz Arif’in kýzý
Puþt Bekir’in deli oðlu
Uygunca nasibini alýr
Tüysüz Musa gocundu mu ne?
Sandelye kalkmýþtýr
Üç dört kiþi bastýrýr
Seyfi kelle say, biri açýk olsun
Receb’in Kahvesi boþ mu?
Dün gece gelmiþtim de...
01.05.2009
77-Hasretim
Memleketim
Daðlarým
Hani benim baðlarým
Güncesi sürmüþ
Yaslarým kendimi Çat’a da seyirle
Ýçim senle kemal, þuhudla aðlarým.
Hep ekmek verenim oldu
Aþlan, kaþlan, taþlan
Doymaz yaným doydu da
Aç yaným size sýzlar...
Bir türkümü
Bir hasretliðim söylerim.
Dört bir yanýn dað
Yansa yýkýlsa
Irasa, yakýnsasa da ferað
Kasvet baðlamaz
Irganýrken Gök bel’de havalar
Harman bel’de göðününken ekin
Meryem Dere’si ýslýklarla çað
Dört bir yanýn dað
Dumanýn tüterken
Çoban ateþleri Çatal bük
Sivri’de geven yakýmlar la
Sualan, Pancar tarla, Harým’ýnla bað
Hey derken Dað tarla, Seyfe, Badýlý, Horla
Seni anarým da yanarým bir korla.
Erik Kaya’da çýkýnca
Görünür Sabire Bacým
Desem acým
Cebinde yumurta gezer
Kara gözüne kurbaným der
Tek iltifattýr bu, can sezer
Beþ ondan güdülen kuzuyla
Mezarýn Gediði’nde görünsem
Halil Emmim baðýrsa
Hacý Halil Emmim duymakta aðýrsa
Rýza Emmim terlemiþse katýr baþýnda
Fadime Bacým testi elinde bayýrda çaðýrsa:
Lan gâvurun dölü...
Sýðmadýn mý yazýya yabana!
Þenlik tutar seyri âlem, kokmazdý tuzuyla
Yinede öperdik eli
Hiç olmazdýk pek pek papaz, deli
Yine göründü Miyase’nin keli
Atý çatlatsa da seferdedir seviseli
Görünür her yoklarýyla yörem
Yaþam dururum gibi siluet sanem
Sevecen bir ýlýklýktý anneannem
Kendisi de yetim gün doldurmuþtu
Endamca Abýþýn Mehmet’ti dedem
Harýma bir iki tavuk atlasa
Hasibe dezemin gözü patlasa
Mamýk dayým beyaz yüzle kireç
Öfkeden dili dolaþýp, kekeç
Memmet emmim bir güzel teklese
Sinkafý dilinin ucuna eklese
Esme bacým, köyü dolaþacak ya
Herif gidecek diye beklese
Yol dolanýr köy içine akar
Safiye bacým tatlý þehla bakar
Gamzeleri yüze takar
Hele Ýbraam emmimin sessizliði
Islýðýyla âlemi yakar.
Nazik bacým dertli yanýk
Konuþurken uðunur, saf kanýk
Mýstey emmim görmez ama
Nuh nebiden, en güncele tanýk
Abýþ Memmed emmim yürüse
Endamýný haþmetle sürüse
Haçça bacým baþýný bürüse
Köyden yana görse bir nobran
Girer çýkar sokur sokurla sokran
Nahýrlarý kaparken, ekin firikse
Göö gözleri, akýlda dumanlanýp
Ýncileri, zarafet görünür, sözüne birikse
Þakacý Ýsmeyil emmim çerçi
Rabia bacým çok zariftir gerçi
Bazen hatýrý yatar, satýrý batar
Rabia bacýmlan, süt, yoðurt satar
Badik kýz üzümü helkeyle alýr eline
Bað çubuðundan þeleði sarmýþ beline
Hacý emmimle þaþkýn geline
Baka kalýrlar eline, diline
Hasar’ýn Fadime kimi dem tatlý savak
Hacý Ahmet emmimle dikmiþler kavak
Bekleþirlerdi þehit olmasa
Oðul büyüyecek, açacaklar duvak
Dalaþmaz, yanaþmaz Þevket emmim
Perdane bacýmla, gülüþe sürse
Kemal’e yumurtalý dürümünü dürse
Pek hazzetmez, görüþle bulanýr
Garip kalýr yanýndaki
Baþý eðiktir göz hakkýyla, aðzý sulanýr
Gözleri dolgunca Hacý Hüseyin Emmim
Ne zaman görse yetimim der saç okþardý
Daha demindi, buðulanmýþtý göz zemin
Birine kýzdý mý sinkafýný demez
Sanki suçlu gibi, baþ eðer giderdi yemin
Memleketim
Daðlarým
Baðlarým
Soykadan mý kaldýnýz ne
Hem söyler hem çaðlarým
Kör kütük koydunuz
Hani nerde Sabire Bacým
Hacý Hüseyin Emmim, aðlarým
15.10.2009
Ferað: sahiplik hakkýný baþkasýna devredip, tapu iliþkisini kesmek.
Sanem: güzel kadýn kýlýðýna giren þeytan’a verilen isim.
Kasvet: Birden bire beliriveren iç çökkünlüðü.
Þuhut: Zamana tanýklýk, dan beri içinde olmakla tanýklýk etmek, gözlemde bulunup þahidi olmak.
Bayram Kaya
78-Bu Çocuk
Gece sessiz
Gün yorgun
Üzgünüm üzgün
Perdelerimin ýslaklýðý daðýlýr
Yanaklarýma süzülen
Bir acý, bir yaþ demlenir
Yüzümde, dudaktýr büzülen
Daðýlýrým asumana
Uykusuzluðum dinlenir
Bir fýrsatla
Yaðmur daðlanýr daðýmda
Adý söylenmemiþ olur dilimle
Gün deðil
Zar deðil
Var deðil
Hal yorar, dil yorar
Ýçin ýssýzlýðý, biçimine
Hazineden gerekken
Çocuk gibi bir göz
Akar içime
Ansýzým olur
Daimiyim der gibi
Sen iyi bir çocuk ol diye
Ben yaban oldum
Çocuk paylaþmýþtý
Takasla almýþtý
Çocuk göz bende
Yaban göz onda kalmýþtý.
Kar yaðýp, soðuk olacak
Dolu yaðýp, boðuk olacak
Gün açýp, doðuk olacak
Bu çocuk büyüyecek
Daðýldý çocuk
Lakin azmadý
Bu çocuk
Kaderini kendi yazmadý
Bayram KAYA
11.10.2009
79-Alaylar Senfonisi
Eskiye göre yeni, deðildir ezber
Ezberim olmasa, hatýrlamazdý seni
Bilmezdi demi, baz alýrken ezberi yeni
Giriþen her aþk ileridir doðumla beni
Olmasaydý ezberimde ateþin, coðrafyan
Çalýþýrmýydým seni
Biriken kromozomladýr geni
Bilgim, bilimim; her yeni oluþumla
Gölge gibi yansýlanýr usa doluþumla
Ýnancýmdýr, kucak açar kavuþumla
Kalmaz yerle ezberde söz, ileri bakar göz
Ezber geleceðin baðrýna
Þimdisini aþamazsa
Ezberdeki haline düþerde
Þekillenmesini yaþamazsa
Bir zaman dýþý kalýþýn
Kolaycý hayalini tadsýr
Korktuðu için
Yeninin baz araçlarýný yadsýr
Ezber iliþkiler, tutumlarla çekey
Ýleri giriþme içindir hafýza
Tekrari oluþla, akýlcýlýðýn, bilimin
Deðiþenin, çeliþenin ezberi olmaz
Geliþip deðiþemeyenindir ezber
Behey yobaz
Sen bana yaramazsýn gurbet kuþu
Küt küt örselesen bile baðrý
Yansa, harptar yapsa türlüce aðrý
Bahar ortaklýðýndan baþka nen var
Mamurda gelir, bozumda göçersin
Enginliðe ýslýk çalýþtýr bu çaðrý
Bilseyidik gruptaki ufku
Ýyiliðe, kötülüðe de, vardýk
Gelse idik bir adým sarpta
Sevgiyi, nefreti de sarardýk
Biçimde hoþlanýrken, içimde
Güzelliði, çirkinliðe karardýk
Her bilinç durumlarýnda yarsýn
Oluþturulan ortak yanlarla
Paylaþýlýp
Ýliþkileyebildiðin sürece varsýn
Kusmuk kusmuk yalan diyorlar
Soyuttan, öznelden, abesten
Ýftiharý þahaneden biliyorlar!
Tekamülsüz imaným ezber
Surelerim ezber, duam ezber
Cehaletim ezber
Düþüyorsa þimdiden geriye
Ezber bozmadan bahis
Yalanla müsavi kadam
Maksat samimi
Ezber bozmaksa sedam
Önce inançlarýndan baþlamalý adam
11.10.2009
Kada : Kaza bela felaket. Kadaný alsýn; kazaný belaný felaketini alsýn. Kadan olurum; kazaný belaný üzerime alýrým.
80-Hýk Mýk Týk
Belekten bez bulundu
Elekten de toz
Þairliði oldu tebarek
Sarýndý büründü
Mumya mýsýn be mübarek
Klavyemin ucundaki güzel
Bir týkla cevap olur týk mýsýn
Elebaþlar tavaftan olurken her bir yere
Secdeler, semboller üzerinde gider
Kýyameti koparsa da bu çýlgýn baðýr
Alýþmýþtýr dirsekler, sürünmekten heder
Kursak kavurgasýný ister
Bir sen tutarsýn dünyayý köþe yandan
Kýlarken karikatürize
Bitten yaðýr yanlarým dökülür
Artýk yiðitten yanýma sokulamaz bit
Ýnsan üstü yanlarým soyunu verir
Oluveririm adem donunda
Bakarsýn ki film kopmuþ sonunda
Þimdi yeni sevdalar iþ baþýnda
Araba içi direksiyon sevdam
Göz ucu süzüþen ok vurmalar
Yel yepelek olur, benzin kokularý boðarken
Hýrýltýlar sarmaþýr keskin humoral duyumlara
Ateþtir yükselen, ateþle þifa bulan dinme
Önce ateþin çýkar, sonra ateþe yükselirsin
Ateþle ateþin orgazmýdýr devinen
Hasta olursun dökülürsün, dermana düþer
Mýrýltýlar kutsayacak, onay verire tütsülerken
Buhurdanlýk sen, buhur sen
Kutsayan sen, kutsanan sen
Tavaftýr dönme alt alta, üst üste yuvar iken
Þifaný buldun þifaný sundun
Yaþam, eskiyi yeniye, yaþamla katasý
Eski (aþk) sürer, yeni (oluþma)giyer
Dað delinmez, yeniye otomobilsiz gelinmez
Bir klavye ucu kadar yakýn olur
Þimdi, Kerem yerine buldozer deliyor daðý
Vakit günde buluþma, sevdayý oluþma çaðý
Kapitalizmi, vururken gözlerinde
Çöl kervanlarýnda yaðmalanmaz sevgilinin sözleri
Ne sevgililer vardý, Bedir’de, Anafarta’larda
Yanarken Sivas’ta, Geþtinna’dan çýkar
Arþimet’in gözünde çevrilir, Cern’de ilimle devrilir
Bakarsýn bir dilim ekmekteki gücün etrafýnda
Paylaþýlan sorumlulukladýr cana can katasý
Deve etrafý seviþmelerim, bir çekim hatasý
22.09.2009
81-Can Çocuk
Yaþýnýzý yaþarým
Eðil çocuk
Sarý baþak asaletinde
Saygýlarýn ram olduðu yere
Duygularla tazelenir, kavuþulmasý
Tutarým o mübarek yerden de
Kutsallýðým imbiklenir
Bazen þiiri, þairi doldurur
Bazen de þair, þiirini
Sen beni doldursan
Ben sana boþum
Yürü daðýlmaða
Gamlarýna duman olduðum
Kim demiþ gözlerinize baktým diye
Neden göremiyorum öyleyse!
Lal olmuþum
Kim der konuþtuðumu
Sen bana dolansan
Ben sana sarmaþýk
27.09.2009
82-Sokak Zamaný
Ulan Ýnek Bekir!
Elli yýlla hala devam
Þöyle bir adam olamadýk
Mürekkep yalarken
Sokaklarda fink atýp
Kaldýrýmlarda yatýp
Diyara gamsýz, hýyara zamsýz
Ýlgisizce, bilgisiz caka satýp!
Hava bedavaydý
Yol bedava
Bedavadan adamlýk
Bedavadan kadýnlýk
Söz bedava, aðýz dolusu saldýrýmda
Üç beþ sokak kadýný ve adamý
Otururken kaldýrýmda.
Kolaylýkla, kararlýlýk düzeyine
Boþ boðazlýða, yol aldýrýmda
Böyle zamanlarda da
Gazete okunmaz
Tv karþýsýna geçilmez
Sohbetle evede çay içilmez
Demi de, cemi de, gemi de
Kendilerinden menkul
Köpekler tutuþmuþta, itler ayýrýyordu!
Sokak kaldýrýmý deyip geçmeyin
Birini, diðerinden seçmeyin
Ýtin kuyruðunda olan
Yanýnda donu oturur!
Günle þuhud, gün evrilene dek
Ne neþedir, gülüþmelerle
Ýncir çekirdeðini doldurmayan
Gelir ahvaldekine, ballý kek!
Kavga bunlarda
Bela bunlarda
Ýllet bunlarda
Ne tarayýp, ne eðirirler
Adam da, madam da bunlar
Ses de, söz de, bunlar
Mihenk deðerde bunlar
Çerden, çöpten, paklama dernek
Herbiri, birinden örnek!
Boþtur kaldýrýmlar
Eðer yokta ise onlar
Lafazanlýkla seçimleri
En ufak bir duruma deðiþecektir
Aðýz deðiþtirircesine geçimleri
Belki sosyal yapý, olanla darda
Çokça da, kendinde olamamakla, harda
Bunlarýn kentte olaný, pavyonda barda!
Et kokmuþta, tuzda kabahat
Kelebi benim de, saðýlan ip o!
Gerekten gider iken yolda
Daha bir yüksek perdeden
Konuþmalarý sarar da dört bir kolda
""Gý! falan kadýn sokak kadýný gibi
Çocuk için dövüþüyor"" der, saðda solda
Nohutu bitmiþte, arpasý kýrýlýr deðirmende
Bir de kirmen eðirir elinde
Tüm sokaklar bunlarýn belinde!
Akþam olur zil çalar
Bakarsýn ki
Kaldýrým yosmasý kostaðý
Hedeftir paylaþandýr, gözde, gezde!
Der; ""görümcem var
Türk kahvesi var mý sizde?""
Ýki adým ötede bakkal
Yarab; yoksulluðum mu
Alýnýp satýlan
Sorumsuzluðum mu
Yoksa...
Yoksunluðum mu berhava olan
02.10.2009
Donu : Görünüþünde olmak
Þuhud : Gözlem yapma, tanýk olma
Kostak : zarf, narin, zarif giyinmiþ olan
Yosma : Güzel kadýn erkek, hoppaya kaçan kadýn erkek
Kelep : Büyük iplik çilesi. Kilim dokurken hazýrlanan renkli büyük sarýmlar.
Saðýlma : Kelep ipin ucundan tutup, çekerek kelebi bozmak, yada kelebin uc ipini çekerek, yumak sarmak. Veya kilim dokurken eriþ arasýnda geçecek uygunluktaki melik denen, el ipi sarýmý þekline getirmek. Kelep saðdým (sardým) denir.
83-Hasbi
Bizdik;
Ýnsan, erdem, ahde vefa derken.
Ne deðerlemelerle büyüttük içimizi
Uður olunurken yýlmadýk, yýlamazdýkta
Sürüldük, kýrýldýk, döküldük, öldük
Her bir icabý seyri seferle
Bak kaç kez neþ ettiler bizden
Elde edilen terekeydi neferle
Belki ziyadan fýþkýrýrýz diye
Ne dolunaylar eþik oldu, atladýk üstünde
Aklýmýz dondu, hayallerimiz soldu
Mevsimler küstü, bak akis, abide büstünde
Gün sarmaz, Güneþ ýsýtmaz oldu
Uyuz itten tuttuk nasibimizi
Bir el böðrümüzde, bir elimiz sýrtta.
Ne salýnýmlar geçti de içimde
Bir sen ile Anadolu,cana can dolu
Bir senle titrer biçimde.
17.09.2009
Bayram Kaya
84-Gün Doðar Güneþle Biz
Gün doðar
Güneþle biz
Sebepten mamül
Eseridir, deli oluþla tahammül
Sayrýyýz ondan
Yok hükmünde olmasý boðar
Hayatýmýn cinayeti
Bir dileyiþin maðduru
Bir bakýþlan katil oldu
Kendi, þehadet inayeti
Güler naz
sürükler az
Yoluna dökülürüm
Dahilin olurum üþür de
Titrenmeyle kar beyaz
Cilve naz
Ýþve baz
Halime koma beni
Týrsmýþ duygu ve üþüþmelerle
Kurdeþen dökerim
Sanmaki gömlekten yeni
Umulmasý donuk, ayaz
Günlerin þehlasý
Tanrým, gecelerlen niyaz
Buram buram burun sýzlatan
Soyundan artýk gülbeyaz
Tutulmayasý sözler
Çocuksu gözler
Masumane bakar
Gönüllere akar
Dilemler üþürür
Peþ peþlere, düþürür
Bir çok oyuncaklar kýrar
Yol bereketli; ýrar.. ýrar…
Bir bakýþla yakar
Gamzeleri usulünce takar
Ama yanmaz
Ýcabý hali kendinden sanmaz
Hayaller kurdurur
Mazruftan yoksun zarf
heyecanlar yaratýr da
Bilmez ki eðilimden sýzlarým
Süzüþ edip gamzeyi oktan davul vurdurur.
08.01.2009
Bayram KAYA
85-Ökkeþ
Lan Ökkeþ
Mavzerlere gelesin
Dilin saç narýnda soluklansýn
Sen ölmeyesin emi
Cennete baktýðýnda gülümse
Cehenneme baktýðýnda aðýdýn tutsun
Ökkeþ, delibozuk
Bilir misin hevesle dolup
Gönenecekken
Ýnsan neye kýzar?
Boynu altýnda kalýp
Soluðu tükenesice,
Ömrü Fizan’a yetmeyesice Ökkeþ
Geberesice it soyu
Tuðladan minyon
Gebeþ boyu
Sana bakarýmda yareler azar Ökkeþ
Soy artýðý, sidik zoru, insan kýtlýðý
Keþlerim tuttu yine
Yine ellerim karýncalanmakta
Karýncalanmakta bacaklarým
Ökkeþ, sen ayýk ben pek keþ..
Düþüncelerden, ayrýlýklardan; yamanlardan
Ayrýlýklar bir olsa yanmam
Yanmam Ökkeþ, binbiri de, bir solmasa
Solmasa günü bilir miydik, söyle
Söyle Ökkeþ, tamburamýn zilleri çalmakta
Çalanla seyrediþ belki, bezmi alemi bulmakta
Sen yaralanmayý bildin mi Ökkeþ, bildin mi?
Bildiðin, göz kýrpmýþ suvarilerden ödünçlüklerdir
Ödünçtür yaþamýn, iðreti yoklarla aþkýnken her biri
Biri sulta yemiþ dayaksýz, biri boza piþirilmiþ ayaksýz
Ayaklarý sürür iken, tutuþan baþlarý bildin mi Ökkeþ?
Her senin gibi doðaný ve her doðuraný, doðurtaný sayma
Sayma adamdan Ökkeþ, insan suretli gelirlerde geçerler
Geçtiði yerler, çekirge sürüsü geçmiþ gibi vahþi
Vahþi giderler toz dumandan kalýr arbedesi
Arbede tasallutla kalýr, son duadýr reþidesi.
Bilmez bunlar Ökkeþ, ziyan kýlýþlar keþidesi
Ökkeþ, anan mýsýr tarlasýnda, püskülü okþarken
Ok gibi mýrlanýr, dualarla tutardý seni, bereketle
Bereketle allar, pullar, kýnalar yakýp kurbanlar keserdi
Keserdi de seni; yolu yordamsýza doðuracaðýna
Doðuracaðýna Ökkeþ, bir defi hacet býraksa iyiydi.
Ýyiydi Ökkeþ, hiç deðilse bir nebatata yarardýn
Vay üçbuçuk ökkeþ vay, yine deðiþmiþsin
Deðiþmiþsin çulu çabutlan, asortik gözlük
Gözü devrik, yolu çevrik, sürü kabadayýsý
Gözünde kaçmýþ gümanlar, oturduðun yer ahýr sekisi,
Sekide çaðýrdýðýn, Ýstanbul türküsü
Türkü bile yakýþmaz eline yüzüne, dolama diline
Dilini de sevmedim Ökkeþ dilinide, kargacýk burgacýk
04.08.2009
Bayram KAYA
Bezmi alem : Dünya þurasý
Keþide : Düzenlenmiþ, düzgülenmiþ, hamiline (nama) sevk
Fizan : Gidiliecek yer dendiðinde ilk akla gelecek olan durak. Libya’nýn üç bölgesinden birisinin adý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.