KIYMET

Gecenin yarýlarýnda
Gözlerim faltaþý açýk karanlýða
Kulaklara gürültüler
Ölüm hemen yaný baþýmda

Elektrikler kesik
Nefesim sessiz, baþým eðik
Hemen yanýmda bir ceset
Annem mi, kardeþim mi?
Yoksa babam mý, yeðenim mi?
Artýk unuttum,
Anýlarýmdan unutulmuþ kesit
Beynim dumurda
Güzelden bir þey kalmadý hafýzamda

Sað bacaðýmda bir sýzý
Sanki yaþýyorum kýþta yazý
Alev sarmýþ her tarafýmý
Gürültüler, silah sesleri
Kurþunlarýn, bombalarýn
Sonu gelmez výzýltýlarý

Ýçim geçiyor
Kirpiklerim birbirine deðiyor
Ýçimdeki ürpertiler
Dinginliðe eriþiyor

Ani bir gürültüyle
Kendime geliyorum

Kafamý yere koyuyorum
Kollarýmla baþýmý koruyorum

Koluma bir þey çarptý
Camlar üzerime geldi
Þangýrtýlar kulaðýmý çýnlattý
Gecenin karanlýðýný
Uçaklarýn, bombalarýn sesi sardý

Titriyorum,
Direniyorum

Bir ben kaldým yaþayan
Ýçeride yok benden baþka canlý kalan

Dýþarýda çýðlýklar
Bende çýðlýk atmak istiyorum
Gücüm kalmamýþ
Sesim çýkmýyor

Midem kazýnýyor
Ne zaman yedim bilmiyorum

Uyuþukluk çöktü içime
Yavaþça býraktým kendimi yere

Gel oðlum artýk
Haydi, akþam olacak

Ne olur anne
Biraz daha kalalým
Bak ne güzel burasý

Yeþillikler içinde koþuyorum
Bir umarsýz kuþ tepemde uçuyor
Sanki onunla yarýþýyorum
Yýlan kývrýlarak otlara karýþtý
Koþtum, koþtum, koþtum…
Terledim, yoruldum
Bütün gücümle
Kendimi yandaki arka attým
Su ne güzeldi.
Suyun geliþine karþý direndim
Elbiselerimi bile çýkarmamýþtým

Uzaklardan annemin sesini duydum
Haydi, oðlum nerdesin? Akþam oldu

Ah…
Korkunç bir acýyla uyandým
Ellerimle acýyan yerime uzandým

Yoktu sað bacaðým…

Çýðlýklarým karanlýkta yükseldi
Çýðlýklarýmý karþýlayan gürültülerdi

Uçaklar, bombalar, kurþunlar
Çýðlýklarýmý karþýlayanlardý

Acýlarým yok olmaya baþladý
Aklým, kalbim, vücudum
Uyuþmaya baþladý
Kalbim Allah’a yöneldi

Eþhedüenlailaheillah…
Ve eþhedüennemuhammedenabduhüveresuluhu

05.01.2009 - Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın: