YAPRAKSI DÜŞLER
Hatýrlamak istemiyorum olanlarý
Güldüðüm aðladýðým zamanlarý
Nice zamanlar oldu geçmiþte kaldý
Geçmiþte kurduðum düþler döküldü
Sarardý, kurudu, kýrýldý, ufalandý gönülde
Bir kelebek misali ömür çizdim kendime
Karanlýðý görmeden aydýnlýkta yaþama düþüyle
Rüzgarlar esti, tarihimden, çevremden, içimden
Kalem vurdu, çizik attýlar taklitleriyle düþlerime
Seni gerçeðinle tanýdýðýmda ey yaþam
Kandýrýlmýþlýðýn tadýný, zevkini çýkardým
Aldýðým bütün bilgiler yalan kökenliydi
Bana hükümran güçlerle öðretilmiþlerdi
Aksini düþünmeden düþünme özgürlüðünde
Söylemimi söylemeden söylev ezberinde
Batýya yürüyüþün sorgusuzluk eþliðinde
Korolar kurdum aklýma yapraksý düþlerimle
Bugün yapraksý düþlerimi sildim süpürdüm
Çöpçülere para vermedim, iþimi kendim gördüm
Yeniden fideler diktim, aklýma, kalbime
Ezberlerden, dayatmalardan, yasalardan öte
Söyledim sözlerimi söylevlerden ötede
Kendi düþlerimle, süpürülmeyecek þekilde
Akþam olmak üzere, arkasý dönecek geceye
Yaþamým kendi içinde kuruldu / duruldu hece
Bir gün, bir ömür, dökülen yapraksý düþlerle
Arkasýna dikilen, yeni, taze, þývgýn fidelerle
Yarýna, sabaha, filiz verdim yepyeni düþlerle
Giderim umutla, yalanlarýmdan gerçeklere
Ýnançla, azimle, yarýna, yarýnlarda, berabere
22.06.2008 - Izmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.