þekilsiz yerler konumu olmayan kiþiler var
öylesine elbise üzerlerinde
sanýrsýn sultan
vakit dar gitti gidecek
her adýmda bir kýrýntý býrakýyorlar
ac ya ardýndan gölge takip edenler
baþlarý göðe ermiþ
yürekleri harman bitimi
çöl bedevisi her biri
bakmadan ateþine dilinin
su daðýtýyorlar enkaz toplayýcýsý gibi
kar nede olsa gittikleri yol
ne susarým bundan gayri
ne yerim ölsem
ellerim susar dilim donmuþ
üstelik heybeler delik
aslýnda hepsi çýplaklar...