Can, canan ayýrmadan gönül gözüyle baktýk, Biz seninle yâr iken kalk gidelim yüreðim. Ýnsanlýk sofrasýna tok oturup aç kalktýk, Dizde derman var iken kalk gidelim yüreðim…
Bulduðun günü yaþa gelmeyebilir yarýn, Elden gelen kývýlcým, yakýyor senin harýn, Selâm verip duraný uçuruyor rüzgârýn, Yolda kervan var iken kalk gidelim yüreðim…
“Yazgý” denilen olay esas senin elinden, Ayný ize basmayan ne anlasýn halinden, Nefesini tüketme bilen yoktur dilinden, Dilde ferman var iken kalk gidelim yüreðim…
Dilersen þahlanadur, dilediðince kükre, Kâinatý çalkala kayýp gitsin yerküre, Sözün sitem olmasýn bulaþmayasýn küfre, Serde iman var iken kalk gidelim yüreðim…
Ayser ÖZBAKIR
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayser ÖZBAKIR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.