bir sahil kasabasý ve kumsaldaki ateþin baþýnda kahkahalarla efes tombul þiþe yudumlayan üç beþ insan seni ilk kez orada örmüþtüm kalbime ne kadar da emanet duruyordun o adamýn kollarýnda kalktýn tam kýrk bir adým attýn iskeleye doðru saydým sonra kendi adýmlarýmý seninkilere kattým yüz bir adým krem rengi bir þal vardý üstünde ya da beyaz ama krem olmuþ zamanýn kirli ellerinde dokunup omzuna; “modasý geçmedi mi bunlarýn?” dedim irkildin ve beni ittin “hiçbir annenin modasý geçmez!” dedin uzaklaþarak yanýmdan iþte ben o zaman bakarken ardýndan senden çok anneni sevdim o þalý ören ellere yani seni bana ören o rahme kýrk bir kez maþallah çektim
kUSuri
Sosyal Medyada Paylaşın:
KUSURİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.