TÜNEL MİMARLARI

TÜNEL MÝMARLARI

Gök ekin ettiler emeðin barýþçý parmaklarýný
Taþköprü’de koþtuðumuz zaman
Çalýndý alçak iþbirlikçilerle;
Beklediler umutla
Boðazýmýzdan iple dökülsün umut.
Baðýrýyordu katil duvarýn uzaðýndan
Bir alçak ’’tükendi mermimiz, biz bittik!
Söyleyin tünel mimarlarý
Ne zaman bitecek mermileriniz sizin
Boþaldýkça savaþýmýzýn namlularý
Umudumuzun parslarý dolduruyordu
Boþ kalmýyordu tek adýmýmýz.

Söyleyin tünel mimarlarý
Ne zaman bitecek mermileriniz sizin

Ýdamlarýmýz sonsuzu koparýp veriyordu
Özgürlüðe susamýþ
Emekçi ellerine.
Derin hücrelerde sularla boðuþup
Almadýðýmýz ekmekler
Onlara korkulu kale oldu Adana zindanýnda.

Dik bir duruþ, tekbir tirnak
Kanlarý donduran bir pars bakýþý
Tüketti onlarý, yoktu umutlarýda.

Çukurova’da poyrazlarýn özendiði
Parslarýn sevdalarýna azýðý Özenç
Özentisiz ve beklentisiz tüm zamanýný
Çakmýþtý alçak alnýna
Zamana göbeðinden kilitli
Uzak bir ýslýðýn tutsaklarýna.

MUSTAFA SÖYLEMEZ 20.08.2012
Sosyal Medyada Paylaşın: