ömrümün karanlık duvarına yazdığım hikayalerde varsın

dünümün gecesine düþmüþ gizli bir aydýnlýðý aldým ,
sardým hüzünden üþümüþ yanlarýma...
þiirler okudum yüreðine,yüreðini dinledim,kýyýsýnda dinlediðim hayallerde
kýskandým sevdana yerleþenleri...
kýskanmak eylemim belki de mahrum kalýþýmýn kývranýþlarý oldu,
sonra ben bir kelebek misali süzüldüm yankýsý bitmeyen boþluklara...
seslerin çýðlýklarýnda yeni düþler kuraraken buldum beni...
beni bana anlatan bir dünyada,
kendi gözlerimi gördüm,
hayallerimi sicimden iplerle örmek istedim
unuttum ki sicim keskini,
kan revan olacaðýmý,
kanadým dedim ki ,sapasaðlam olsun ,
gördüm ki ,kanadým...
kanadýma sardýðým sevdanýn kanadýmda ki aðýrlýðýyla kendimi buldum kývarnýþlarýmýn sancýlý çýðlýklarýnda...
Sosyal Medyada Paylaşın: