belirsiz yolculuk

Yine hasret çöktü yüreðimin sana ayrýlmýþ köþesine,

Sevgini yirmi dört saate sýðdýramam ki,

Hiç tükenme diye seni yarýnlarýma sakladým,

Her gün gözlerimi sevda dolu bir yürekle açýp,

Sana hasret bir akþamý daha geceye baðlamak...

Sana þiirler yazýp yokluðuna bir yaþamý adamak,

Kýsaca yaptýðým delilik seni sensiz yaþamak,





Bedenime o kadar doldun ki, aldýðým nefesten çok seni çeker oldum içime,

Gözlerimin içine bakan herkes bakýþlarýmda seni görsün diye...

Öylesine zor ki bir belirsizliðe yazmak þiirleri ya da anlatmak içimdekileri,

Sevdayý tarif etmek için görmeleri lazým düþlerimde yaþattýðým seni…





Umutlarýmý saklýyorum seninle dolu yarýnlarýma,

Bilemiyorum bu yazdýðým kaçýncý þiir belirsiz bir yolculuða,

Sensizliði sýðdýramýyorum yanaðýmdan süzülen birkaç damla gözyaþýna,

Yokluðun canýmý yaktýkça her geceyi seni düþünerek gündüze baðlýyorum inatla…





Senin için çarpan bu yürekte o kadar çoðaldýn ki, sesini duyar gibiyim uzaktan,

Ellerimi uzatsam dokunacakmýþ gibi hissediyorum tenine,

Gözlerine baktýðýmda tutuklu kalacak gibiyim yüreðinde,

Düþlerimdeki sevdayý seninle yaþayacaðým, sonu olmayan bir öykü diye...





Ýçimde o denli biriktin ki! Yaðmur olup yaðacaðým üzerine sevgimle,

Seni tarif edeceðim sevdaya çýkan yolda rastladýðým tüm kelimelere,

Uykular haram bana, aklýma sana kavuþmak düþtüðünde…

Daha ilk girdiðinde kaybolacaksýn yüreðimin içindeki sana özel labirentte,





Uður ÝSTEK

Sosyal Medyada Paylaşın: