Dün gece geldiðinde, Karanlýk odamda, Kimsesiz masasýnda oturuyordum. Kapý çarparak açýldý, Fýrtýna gibi geldi, Daðýttý masadaki hüzünleri, Mum yaktý ortasýnda. Mum ateþinden duman oldu, Ten gözeneðinden içime sýzdý. Sardý beni içimden. Kokusu o kadar güzel, O an nefesimi tuttum, Ýçimi uzun sarsýn istedim. Damarlarýma kanla, Tüm benimliðime aktý. Duygu depremi yaþadým, Kýrýldý yalnýzlýðýn duvarý. Kendimi yepyeni mekanda, Güzelliklerle buldum. Etrafýmý güller sarmýþtý, Ötüyordu bülbüler. Kollarýmý sardým, Ýçimdekiyle dans ettim. O kadar huzurluydum, Bitmesin devam etsin istedim. Çok uzun sürmedi!! Bu güzellikler arasýnda, Tuhaf bir ses duydum. Telefonum çalýyor demek. Uyandým gözümü açtým yalnýzlýða Sabah olmuþ güneþ doðmuþ, Oysa bitti gitti bütün güzelliðiyle Hayalmiþ gerçek deðilmiþ meðer, Güzel bir rüyaymýþ iþte. Masadaki erimiþ muma bakýyorum, Haksýzlýða uðradýðýmý düþünüyorum. Þimdi yaþadýklarým hayal ya..!!! Yine o hayal geri gelir mi acaba? Tekrar gelirse de eðer, Sonsuza dek...sarýlarak, Kollarýmýn mahpusu olacak... Sosyal Medyada Paylaşın:
emirkerkuklu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.