Gök gürültüsünden korkardý annem
Ve ben yaðmur sonrasý kapýda beliren ýslak bir çocuk yüzüydüm.
Lastik terliklerle münasebetim o günlerdendir.
Masumiyetin son demlerine kadar haþir neþirdim
O ustalýkla kullanýlan terlikle.
Küçükken çok usluydun derdi annem
Büyüdükçe azýttýn, kudurdun demiþti.
Þimdi söylüyorum ama
O zamanlar bilmiyordum
Keþke büyümeseydim annem.
O yaþlarda daha çabuk büyümek istiyor insan
Ne de olsa artýk reþit olunacaktý
Ne de olsa artýk bar, kahve ve bilimum yerlerde
Münasebetler kurabilecektim çevremle
Ve artýk olmayacaktý masumiyetin ince perdesi.
Artýk olmuþtu! her çocuðun arzusu, yetiþkin olmak
Ama beklentileri karþýlamadý asla
Bu kadar büyük olmamalýydý büyümek
Ve bu kadar büyük olmamalýydý beklentiler.
Bilsek gelmezdik bu kovalamaca oyununa.
Gene haklýydý her zaman ki gibi;
Büyüklük erdem deðil süreçtir derken
Ve gene haklýydý;
Zamanýn sana getirdikleri tecrübe deðildir derken.
Ve gene haklýydý;
Biri uðruna kaybettiðin deðerler seni sen yapan özelliklerindir derken.
Ve gene haklýydý;
Geçirdiðin günler deðil, sana geçen kazýklardýr tecrübe derken.
Gene haklýydý her zamanki gibi;
Yüreðime yüreðine katan, karþýlýksýz seven, ilk aþkým ve tek hasretim;
ANNEM…!