Ýki kalp birbirine ram olsalar kayýtsýz Kurulan aþk mabedi yýkýlýr mý üstadým? Yenmez mi kuru ekmek, hem susuz, hem katýksýz? Varlýða ve yokluða bakýlýr mý üstadým?
Gözler ayrý olsa da ayný yöne bakanýn Karanlýða ýþýðý beraberce yakanýn Hayatýn yataðýnda hep el ele akanýn Yüreðine ayrýlýk çakýlýr mý üstadým?
Gerçek sadakat olsa kalbinin akit pulu Hep kendine yontmasa “Aþk” denilen okulu Sence nefsi yenmese, her þey yense o kulu Sýnavdan hüsran ile çýkýlýr mý üstadým?
Adam, kendi deðilken, mecnuna özenmese Keremlik kolay sanýp ateþle bezenmese Kadýn da her gün ayrý maskeyle gezinmese Üç günde “Bitti” deyip sýkýlýr mý üstadým?
Ýnan aklým almýyor düþün düþün þaþýrdým Desem “Ben hep kendimi yüce daðdan aþýrdým Ne bir insaný kýrdým ne de sabýr taþýrdým” Ýnanýp bana bir þan takýlýr mý üstadým?
Diyelim kýrmadýlar, benim gibi bir genci Hatýr için, dediler “Sen usta, biz öðrenci” Verdiler bana þaný ve ben oldum birinci! Yarýnlarda baþýma kakýlýr mý üstadým?
ÝHSAN TURHAN 16 Aðustos 2012 Perþembe Sosyal Medyada Paylaşın:
İhsan TURHAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.