ve sen yâsîn dedikçe çaðlayan ýrmak akmaktadýr hor döþüme
ilk cemre ellerine düþtü. bir melek aðlýyordu orada. yalnýz ve kederli. eðilip öptün usulca. bir duâyý sürer gibi yüzüne. beni orada gördün mü? meleðin saçlarý arasýnda yüzüm. yüzüne örtünürken.
þiirin deryâsýnda önce sen sustun sonra ben gergin yaylar önünde göðsümü dinle
kâlbim çok aðladý kavimler göçü’nde daðýldý yuvam. iskenderiye’de yandý kitaplarým. kerbelâ’da ölen çocuklarým. ala daðlarda niyâzým. âh’ým. kâlbim göç ve ateþ.
sanma ki harfleri kurban ettim sunaklarda kâf’tan masallar anlattým sana
kuþlarýn þimâl memleketinde nefesi gül’den nefesi küll’den sen
dertsiz gazeller de var mý dilinde. meleðin saçlarý arasýnda yüzüm yüzüne örtünüyor. bir gazel daha söyle. bir gazel daha. sînemde yalnýz su ve yâsîn. illâ ki gecede. illâ ki sînemde.
su yolu
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehtap Akkoyun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.