EY GAGİL
EY GAFÝL
Karýþma ey gafil, Hikmetullah’a,
Âlemi mizana, sokan da Allah.
Sen sanma ki her þey, doðadan olur,
Doðayý dengede, tutan da Allah.
Bak þu kâinatta olup bitene,
Hepsi bir ibrettir, aklý yetene,
Bakmaz mýsýn kabirlerde yatana?
Yýkýlmaz deneni, yýkan da Allah.
Kulaðýn saðýr, gözün kör bakma,
Olmadýk iþlere, burnunu sokma,
Mürþit-i kâmil ol, gönüller yýkma,
Gönüllere ateþ, yakan da Allah.
Sen mi koydun dünyanýn, temel taþýný?
Olura olmaza sokan baþýný
Yapsana dünyada kulluk iþini
Beyinlere akýl, sokan da Allah.
Salim ‘im korkarým asi olmaktan
Ýnanýrým Allah ‘a ayrýlmam haktan
Âlemi var etti, yarattý yoktan,
Daðlarý düzlere diken de Allah.
Nisan 1985
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.