Bir ince huþu Dökülür, Yüreksiz heybetli mimarinde Hangi soluk Ýçinde kaldý Karbondioksit üflemeden, Buyurdu yargýcýn infazýna…
Keser damarlarýndan en merhametli neþter. Hovarda ömrün buruþturulmuþ Bembeyaz dökülen Katliamýdýr atýlan ak sayfalar.
Gün yeni doðmuþ olsa da, Bir yatsý vaktidir vurduðunda Hýrsýzý ömrün camlara.
Kesilmiþ bütün nefsanî Sýyrýlmýþ kebirinden Beyhude geçmiþ ömre Aðlar bir çocuk Sokak lambasýnda, Hayatýn ivmesi olurken ters düz, Soprano Söyler Primadonna son operasýný Kapanýrken perdeler…
Karanlýkta bir yakamozdur nurun, Duyulmaz þarkýsý ermeyenlerden. Çalýnca kapýyý Ardýndan gelen ‘’kimsin’’diyen sese, Ben dedikçe Olur önünde duvar, Ve beden yaþar cehennemini tekrar tekrar…
Kimsin sualine ‘’Senim’’ dediðinde, o vakit erecek varlýk ikbaline…
Canan Korkmaz / ÝZMÝR
Ýnananlarýn kandilini kutluyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Canan Korkmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.