....ŞEHİTTLERİMİZE...
Zemheri soðuðunda bu açan güneþ,
Helal olsun yiðitlere sanki,
Çanakkaledekilere eþ.
Elbette ciðerimiz hala yanmakta.
Ama þehitlerimiz kuþ tüyü yatakta yatmakta.
Vatan denilen o kanla yoðrulmuþ kutsala,
Canlar fedadýr, gönüller yârdýr.
Ya Rabbi þakilerin kafalarýný,
Kahramanlarýmýzýn azmiyle, þevkiyle
Kuvvet ve kudretiyle yardýr.
Nicedir helak olmakta analar yüreði,
Bir hiç uðruna gitmekte evlerinin direði.
Vatana isyan ne demek bu nasýl iþ?!
"Gel etme, güzellikle gel." daha nereye kadar?!
Anneler aðlar, babalar kederden bî-tab
Bombalar yaðmalý, yaðdýrýlmalý kat be kat.
Kangren olmuþ eli kesmezsen kol gider,
Kolu kesmezsen sen gider ben gider,
Ne de olsa anadýr onlarýn evinde de var keder.
Ancak vatan kutsaldýr, vatan baþkadýr.
Ona yan gözle bakmak bile isyandýr, baþ kaldýrýdýr.
Ýþte güneþli bir günde, güneþten parýldayan alýnlar.
Kahramandýrlar, fedakardýrlar, ta ki vatan,
Saðolsun, var olsun çekilmez mi onun için cefa,
Gerekirse candan vazgeçilir de bu ona olur vefa.
Sen ne fedakarmýþsýn ey müjdeli asker.
Elbette peygamber kucaðýný açýp seni bekler.
Ne mutlu sana cihanda var mý eþin?
Dünya senin, ahiret senindir.
Sabýrla þükretmek de seni bekleyenlerindir...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.