Karanlýðýn Iþýðý... Ne zaman ufka takýlsa gözlerim, Kara bulutlar çöker üstüme Eser fýrtýna-bora, ruhumda Öyle bir sarsar ki derinden Sökülür yüreðim yerinden...
Her bitiþin finalinde Kopar ruhum bedenimden; DÝRÝLÝÞE AKARIM...
Sýyrýlýrým kara(lar) dan, mavi kuþanýrým Baþka bir boyuta geçer, zamaný aþarým Hayatýn tüm hâlleri kanatlarým-da ANDA BÝR ÖMÜR YAÞARIM...
Dönüp bir de maziye bakarým Aynaya düþen; boþ bir çerçeve... Alýrým yafta-mý boynuma takarým "Bir varmýþ bir yokmuþ" ... Kalmaz senden eser, silinir ismin; Dursa da yerinde taþlaþmýþ cismin...
12 AÐUSTOS 2012 /Metanet Yazýcý
Sosyal Medyada Paylaşın:
M.YAZICI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.