HER AKŞAM
HER AKÞAM
Güneþin battýðý yere kilitlenirim, yoksun...
Bir martýnýn gölgesi düþer, akþamýn kýzýllýðýna
Öyle bir AH kopar ki, yüreðimden;
Hicranýmýn külü savrulur nefesimden!
Pranga vurulmuþ kanatlarýna
Çýrpýnýyor, çýðlýk çýðlýða!
Yaralý belli ki, yüreði
Kýrmýzý akmýþ, beyazýna...
Sen ki; gönüllerin edasý,
Mavi sularýn ezeli sevdasý,
Sana reva mýdýr Martým, bu azap...
.........Bir Karayel koptu, esti amansýz
.........Döküldü yapraklar soldu zamansýz
.........Dev dalgalar yoldu teleklerini
.........Oysa berraktý gök, hava dumansýz...
...
Mýhlanmýþ boþluða kanat çaresiz
Uçuþlara yasak konmuþ süresiz...
***
.........Olmuyor dostum olmuyor
.........Gönül, kaydýný silmiyor...
.........Gecelere ay doðsa da,
.........Güneþin yeri dolmuyor...
Metanet Yazýcý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.